Ancient Greek Text

Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 34

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 34)

δὲ ἀγνοοῦντεσ τὴν τοῦ οἴνου δύναμιν τὸν Διόνυσον φάσκουσιν μανιῶν εἶναι αἴτιον τοῖσ ἀνθρώποισ, βλασφημοῦντεσ οὐ μετρίωσ. ὅθεν ὁ Μελανιππίδησ ἔφη· πάντεσ δ’ ἀπεστύγεον ὕδωρ, τὸ πρὶν ἐόντεσ ἀίδριεσ οἴνου. τάχα δὴ τάχα τοὶ μὲν οὖν ἀπωλλύοντο, τοὶ δὲ παράπληκτον χέον ὀμφάν. Ἀριστοτέλησ δ’ ἐν τῷ περὶ μέθησ φησίν· ’ εἰ ὁ οἶνοσ μετρίωσ ἀφεψηθείη, πινόμενοσ ἧττον μεθύσκει τὴν γὰρ δύναμιν ἀφεψηθέντοσ αὐτοῦ ἀσθενεστέραν γίγνεσθαι· μεθύσκονταί τε, φησίν, οἱ γεραίτεροι τάχιστα δι’ ὀλιγότητα καὶ ἀσθένειαν τοῦ περὶ αὐτοὺσ ἐνυπάρχοντοσ φύσει θερμοῦ, καὶ οἱ παντελῶσ δὲ νέοι τάχιον μεθύσκονται διὰ τὸ πλῆθοσ τοῦ ἐνυπάρχοντοσ θερμοῦ τῷ γὰρ ἐκ τοῦ οἴνου προσγινομένῳ κρατοῦνται ῥᾳδίωσ. μεθύσκονται δὲ κἀν τοῖσ ἀλόγοισ ζῴοισ ὑέσ μὲν σταφυλῆσ στεμφύλων χορτασθέντεσ καὶ τὸ τῶν κοράκων καὶ τῶν κυνῶν γένοσ τὴν οἰνοῦτταν καλουμένην φαγόντα βοτάνην, πίθηκοσ δὲ καὶ ἐλέφασ πιόντεσ οἶνον.

διὸ καὶ τὰσ θήρασ ποιοῦνται τῶν πιθήκων καὶ τῶν κοράκων μεθυσθέντων, τῶν μὲν οἴνῳ, τῶν δὲ τῇ οἰνούττῃ. τὸ δ’ ἐνδελεχῶσ μεθύειν, φησὶ Κρώβυλοσ ἐν Ἀπολιπούσῃ, τίν’ ἡδονὴν ἔχει, ἀποστεροῦντα ζῶνθ’ ἑαυτὸν τοῦ φρονεῖν, ὃ μέγιστον ἡμῶν ἀγαθὸν ἔσχεν ἡ φύσισ;

καὶ Ἄλεξισ δὲ ἐν τῇ τοῦ Φρυγίου διασκευῇ φησιν εἰ τοῦ μεθύσκεσθαι πρότερον τὸ κραιπαλᾶν παρεγίνεθ’ ἡμῖν, οὐδ’ ἂν εἷσ οἶνόν ποτε προσίετο πλείω τοῦ μετρίου, νυνὶ δὲ τὴν τιμωρίαν οὐ προσδοκῶντεσ τῆσ μέθησ ἥξειν προχείρωσ τοὺσ ἀκράτουσ πίνομεν.

τὸν δὲ Σαμαγόρειον οἶνον καλούμενόν φησιν ὁ Ἀριστοτέλησ ἀπὸ τριῶν κοτυλῶν κερασθεισῶν μεθύσκειν ὑπὲρ τεσσαράκοντα ἄνδρασ.