Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 52

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 52)

πολυπότησ δὲ ἦν καὶ Ἀντίοχοσ ὁ βασιλεὺσ ὁ κληθεὶσ Ἐπιφανήσ, ὁ ὁμηρεύσασ παρὰ Ῥωμαίοισ, ὡσ ἱστορεῖ Πτολεμαῖοσ ὁ Εὐεργέτησ ἐν τῷ τρίτῳ τῶν ὑπομνημάτων κἀν τῷ πέμπτῳ φάσκων αὐτὸν εἰσ τοὺσ Ἰνδικοὺσ κώμουσ καὶ μέθασ τραπέντα πολλὰ ἀναλίσκειν, καὶ τὰ περιλειπόμενα δὲ τῶν χρημάτων μεθ’ ἡμέραν κωμάζων ὁτὲ μὲν ἐξέχει, ἄλλοτε δὲ ἐν ταῖσ δημοσίαισ ὁδοῖσ ἱστάμενοσ ἔλεγε, ’ τίνι ἡ τύχη δίδωσι, λαβέτω. ’ καὶ ῥίψασ τὸ ἀργύριον ᾤχετο. πολλάκισ δὲ καὶ πλεκτὸν στέφανον ῥόδων ἔχων ἐπὶ τῆσ κεφαλῆσ καὶ χρυσοϋφῆ τήβενναν φορῶν μόνοσ ἐρέμβετο λίθουσ ὑπὸ μάλησ ἔχων, οἷσ ἔβαλλε τῶν ἰδιωτῶν τοὺσ ἀκολουθοῦντασ αὐτῷ. ἐλούετο δὲ καὶ εἰσ τοὺσ κοινοὺσ λουτρῶνασ μύροισ ἀλειφόμενοσ, ὅτε καί ποτε συνιδών τισ αὐτὸν ἰδιώτησ ἔφη ’ μακάριοσ εἶ, ὦ βασιλεῦ, πολυτελὲσ ὄζεισ. καὶ ὃσ ἡσθεὶσ ἐγώ σε, φησίν, ὑπέρκορον τούτου·

ποιήσω καὶ κατὰ τῆσ κεφαλῆσ αὐτοῦ ὑδρίσκην ὑπὲρ δύο χοᾶσ ἔχουσαν παχέοσ μύρου καταχυθῆναι ἐκέλευσεν, ὡσ καὶ τὸ πλῆθοσ τῶν ἀγοραιοτέρων εἰσ τὸ ἐκχυθὲν συγκυλισθῆναι. ὀλίσθου τε γενομένου αὐτόσ τε ὁ Ἀντίοχοσ ἔπεσε καγχάζων καὶ οἱ πλεῖστοι τῶν λουσμένων τὸ αὐτὸ ἔπασχον. Πολύβιοσ δ’ ἐν τῇ ἕκτῃ καὶ εἰκοστῇ τῶν ἱστοριῶν καλεῖ αὐτὸν Ἐπιμανῆ καὶ οὐκ Ἐπιφανῆ διὰ τὰσ πράξεισ ̔ οὐ μόνον γὰρ μετὰ δημοτῶν ἀνθρώπων κατέβαινεν εἰσ ὁμιλίασ, ἀλλὰ καὶ μετὰ τῶν παρεπιδημούντων ξένων καί τῶν εὐτελεστάτων συνέπινεν.

εἰ δὲ καὶ τῶν νεωτέρων φησί αἴσθοιτό τινασ συνευωχουμένουσ ὁπουδήποτε, παρῆν μετὰ κερατίου· καὶ συμφωνίασ, ὥστε τοὺσ πολλοὺσ διὰ τὸ παράδοξον ἀνισταμένουσ φεύγειν. ἀποβαλὼν τήβενναν ἀναλαβὼν περιῄει τὴν ἀγοράν ἐν δὲ τῇ πρώτῃ καὶ τριακοστῇ ὁ αὐτὸσ Πολύβιόσ φησι συντελοῦντα αὐτὸν ἐν τῇ Ἀντιοχείᾳ ἀγῶνασ συγκαλέσαι πάντασ Ἕλληνασ καὶ τῶν ἄλλων τοὺσ βουλομένουσ ἐπὶ τὴν θέαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION