Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 35

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 35)

ταῦτ’ εἰπὼν ὁ Δημόκριτοσ καὶ πιὼν ἔφη· τούτοισ εἴ τισ ἀντιλέγειν ἔχει, παρίτω. ἀκούσεται γὰρ κατὰ τὸν Εὐήνον σοὶ μὲν ταῦτα δοκοῦντ’ ἔστω, ἐμοὶ δὲ τάδε. ἐγὼ δ’ ἐπεὶ παρεξέβην περὶ τῶν ἀρχαίων κράσεων διαλεγόμενοσ, ἐπαναλήψομαι τὸν λόγον τὰ ὑπὸ Ἀλκαίου τοῦ μελοποιοῦ λεχθέντα ἐπὶ νοῦν βαλλόμενοσ φησὶ γάρ που οὗτοσ· ἔγχεε κέρναισ ἕνα καὶ δύο.

ἐν τούτοισ γάρ τινεσ οὐ τὴν κρᾶσιν οἰόνται λέγειν αὐτόν, ἀλλὰ σωφρονικὸν ὄντα καθ’ ἕνα κύαθον ἄκρατον πίνειν καὶ πάλιν κατὰ δύο. τοῦτο δὲ ὁ Ποντικὸσ Χαμαιλέων ἐκδέδεκται τῆσ Ἀλκαίου φιλοινίασ ἀπείρωσ ἔχων. κατὰ γὰρ πᾶσαν ὡρ́αν καὶ πᾶσαν περίστασιν πίνων ὁ ποιητὴσ οὗτοσ εὑρίσκεται· χειμῶνοσ μὲν ἐν τούτοισ· ὑεί μὲν ὁ Ζεύσ, ἐκ δ’ ὀρανῶ μέγασ χειμών, πεπάγασιν δ’ ὑδάτων ῥοαί. . ’. κάββαλλε τὸν χειμῶν’, ἐπὶ μὲν τιθεὶσ πῦρ, ἐν δὲ κέρναισ οἶνον ἀφειδέωσ μελιχρόν, αὐτὰρ ἀμφὶ κόρσᾳ μαλθακὸν ἀμφιβαλὼν γνόφαλλον.

θέρουσ δέ· τέγγε πνεύμονασ οἴνῳ· τὸ γὰρ ἄστρον περιτέλλεται· ἁ δ’ ὡρ́α χαλεπά, πάντα δὲ δίψαισ1’ ὑπὸ καύματοσ. τοῦ δ’ ἐάροσ· ἦροσ ἀνθεμόεντοσ ἐπάιον ἐρχομένοιο. καὶ προελθών· ἐν δὲ κέρνατε τῶ μελιαδέοσ ὅττι τάχιστα κρατῆρα. ἐν δὲ τοῖσ συμπτώμασιν· οὐ χρὴ κακοῖσι θυμὸν ἐπιτρέπην. προκόψομεν γὰρ οὐδὲν ἀσάμενοι, ὦ Βυκχί· φάρμακον δ’ ἄριστον οἶνον ἐνεικαμένοισ μεθύσθην.

ἐν δὲ ταῖσ εὐφρόναισ· νῦν χρὴ μεθύσθην καί τινα πρὸσ βίαν πώνην, ἐπειδὴ κάτθανε Μυρσίλοσ. καὶ καθόλου δὲ συμβουλεύων φησὶν μηδὲν ἄλλο φυτεύσῃσ πρότερον δένδριον ἀμπέλω. πῶσ οὖν ἔμελλεν ὁ ἐπὶ τοσοῦτον φιλοπότησ νηφάλιοσ εἶναι καὶ καθ’ ἕνα καὶ δύο κυάθουσ πίνειν; αὐτὸ γοῦν τὸ ποιημάτιον, φησὶ Σέλευκοσ, ἀντιμαρτυρεῖ τοῖσ οὕτωσ ἐκδεχομένοισ. φησὶ γάρ· πίνωμεν·

τί τὰ λύχν’ ὀμμένομεν; δάκτυλοσ ἁμέρα. κὰδ δ’ ἀείρε κυλίχναισ μεγάλαισ, ἀίτα, ποικίλαισ· οἶνον γὰρ Σεμέλασ καὶ Διὸσ υἱὸσ λαθικαδέα ἀνθρώποισιν ἔδωκ’. ἔγχεε κέρναισ ἕνα καὶ δύο πλέαισ κὰκ κεφαλᾶσ· ἁ δ’ ἁτέρα τὰν ἁτέραν κύλιξ ὠθήτω, ἕνα πρὸσ δύο ῥητῶσ κιρνάναι κελεύων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION