Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 15

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 15)

Ἀντίγονοσ δ’ ὁ Καρύστιοσ ἐν τῷ Μενεδήμου βίῳ τὴν διάταξιν διηγούμενοσ τοῦ παρὰ τῷ φιλοσόφῳ συμποσίου φησὶν ὅτι ἠρίστα μὲν δεύτεροσ ἢ τρίτοσ καθ’ αὑτὸν κἆτ’ ἔδει καὶ τοὺσ λοιποὺσ παρεῖναι δεδειπνηκότασ. ἦν γὰρ τὸ τοῦ Μενεδήμου τοιοῦτον ἄριστον, μετὰ δὲ ταῦτα εἰσεκάλουν τοὺσ παραγινομένουσ· ὧν, ὡσ ἐοίκεν, ὅτε προτερήσειαν ἔνιοι τῆσ ὡρ́ασ, ἀνακάμπτοντεσ παρὰ τὰσ θύρασ ἀνεπυνθάνοντο τῶν ἐξιόντων παίδων τί τὸ παρακείμενον εἰή καὶ πῶσ ἔχοι τῆσ τοῦ χρόνου συμμετρίασ τὸ ἄριστον. ὅτε μὲν οὖν ἀκούσειαν λάχανον ἢ τάριχοσ, ἀνεχώρουν, ὅτε δ’ ὅτι κρεᾴδιον, εἰσῄεσαν εἰσ τὸν ἐπὶ τοῦτο παρεσκευασμένον οἶκον. ἦν δὲ τοῦ μὲν θέρουσ ἡτοιμασμένη ψίαθοσ ἐφ’ ἑκάστησ κλίνησ, τοῦ δὲ χειμῶνοσ κώδιον προσκεφάλαιον δ’ αὐτὸν φέρειν ἕκαστον ἔδει.

τὸ δὲ περιαγόμενον ποτήριον οὐ μεῖζον ἦν κοτυλιαίου, τράγημα δὲ θέρμοσ μὲν ἢ κύαμοσ συνεχῶσ, ποτὲ δὲ καὶ τῶν ὡρίων εἰσεφέρετό τι, τοῦ μὲν θέρουσ ἄπιοσ ἢ ῥόα, τοῦ δ’ ἐάροσ ὦχροι, κατὰ δὲ τὴν χειμερινὴν ὡρ́αν ἰσχάδεσ. μαρτυρεῖ δὲ καὶ περὶ τούτων Λυκόφρων ὁ Χαλκιδεὺσ γράψασ σατύρουσ Μενέδημον, ἐν οἷσ φησιν ὁ Σιληνὸσ πρὸσ τοὺσ σατύρουσ· παῖδεσ κρατίστου Πανὸσ ἐξωλέστατοι, ἐγὼ μὲν ὑμῖν, ὡσ ὁρᾶτε, στρηνιῶ δεῖπνον γὰρ οὔτ’ ἐν Καρίᾳ, μὰ τοὺσ θεούσ, οὔτ’ ἐν Ῥόδῳ τοιοῦτον οὔτ’ ἐν Λυδίᾳ κατέχω δεδειπνηκώσ.

Ἄπολλον, ὡσ καλόν. καὶ προελθών· ἀλλὰ κυλίκιον ὑδαρὲσ ὁ παῖσ περιῆγε τοῦ πεντωβόλου, ἀτρέμα παρεξεστηκόσ· ὅ τ’ ἀλιτήριοσ καὶ δημόκοινοσ ἐπεχόρευε δαψιλὴσ θέρμοσ, πενήτων καὶ τρικλίνου συμπότησ. ἑξῆσ δέ φησιν ὅτι ζητήσεισ ἦσαν παρὰ πότον τράγημα γὰρ ὁ σωφρονιστὴσ πᾶσιν ἐν μέσῳ λόγοσ.

"ὁ ὄρνισ κατελάμβανε τὴν ἑώ καλῶν, τοῖσι δὲ οὐδέπω κόροσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION