Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 28

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 28)

καί τινοσ εἰπόντοσ ὅτι Μένανδροσ ἐν Ἥρωι ἔφη· χοῦσ κεκραμένου οἴνου· λαβὼν ἔκπιθι τοῦτον, ὁ Δημόκριτοσ ἔφη· Ἡσίοδοσ μέν, ὦ ἑταῖροι, παραινεῖ τρὶσ ὕδατοσ προχέειν, τὸ δὲ τέτρατον ἱέμεν οἴνου, δι’ ὃν καὶ Ἀναξίλασ ἐν Νηρεῖ ἔφη · καίτοι πολὺ γ’ ἐσθ’ ἥδιον. οὐ γὰρ ἄν ποτε ἔπινον ἂν τρί’ ὕδατοσ, οἴνου δ’ ἓν μόνον. Ἄλεξισ δ’ ἐν Τιτθῇ ἔτι σωφρονικώτερον κιρνάναι παρακελεύεται · ἰδοὺ πάρεστιν οἶνοσ·

οὐκοῦν ἐγχέω Τρίτωνα; β. πολὺ βέλτιον ἕνα καὶ τέτταρασ. α. ὑδαρῆ ὁ λέγεισ· ὅμωσ δὲ ταύτην ἐκπιὼν λέγ’ εἴ τι καινόν, διατριβήν τε τῷ πότῳ ποιῶμεν. καὶ Διοκλῆσ ἐν Μελίσσαισ· πῶσ δὲ καὶ κεκραμένον πίνειν τὸν οἶνον δεῖ με; β. τέτταρα καὶ δύο. ἡ δ’ οὖν κρᾶσισ αὕτη παρὰ τὸ ἔθοσ οὖσα ἐπέμνησε τάχα καὶ τὴν θρυλουμένην παροιμίαν ἢ πέντε πίνειν ἢ τρί’ ἢ μὴ τέτταρα. ἢ γὰρ δύο πρὸσ πέντε πίνειν φασὶ δεῖν ἢ ἕνα πρὸσ τρεῖσ, περὶ δὲ ταύτησ τῆσ κράσεωσ Ιὤν ὁ ποιητὴσ ἐν τῷ περὶ Χίου φησὶν ὅτι ’εὔρουν ὁ μάντισ Παλαμήδησ ἐμαντεύσατο πλοῦν ἔσεσθαι τοῖσ Ἕλλησι πίνουσιν τρεῖσ πρὸσ ἕνα κυάθουσ.

’ οἱ δ’ ἐπιτεταμένωσ χρώμενοι τῷ ποτῷ δύο οἴνου ἔπινον πρὸσ πέντε ὕδατοσ. Νικοχάρησ γοῦν ἐν Ἀμυμώνῃ πρὸσ τοὔνομα παίζων ἔφη· Οἰνόμαοσ οὗτοσ, χαῖρε πέντε καὶ δύο·

κἀγώ τε καὶ σὺ συμπόται γενοίμεθα. τὰ παραπλήσια εἴρηκε καὶ ἐν Λημνίαισ. Ἀμειψίασ δ’ ἐν Ἀποκοτταβίζουσιν ἐγὼ δὲ Διόνυσοσ πᾶσιν ὑμῖν εἰμὶ πέντε καὶ δύο. Εὔπολισ Αἰξί· Διόνυσε, χαῖρε· μή τι πέντε καὶ δύο; Ἕρμιπποσ Θεοῖσ· κἀσ τοῦ καπήλου ’γὼ φέρω παίζων ἅμα, κεὐθὺσ γεγένηται τοῦτο πέντε καὶ δύο.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION