헬라어 텍스트

Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 67

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 67)

σὺ δὲ πιὼν μὴ φοβηθῇσ ὡσ εἰσ τοὐπίσω μέλλων καταπεσεῖσθαι, τοῦτο γὰρ παθεῖν οὐ δύνανται οἱ τὸν κατὰ Σιμωνίδην πίνοντεσ · οἶνον ἀμύντορα δυσφροσυνᾶν. ` ἀλλ’, ὥσ φησιν Ἀριστοτέλησ ἐν τῷ περὶ μέθησ, εἰσ τὰ νῶτα καταπίπτουσιν οἱ τὸν κρίθινον πεπωκότεσ ὃν πῖνον καλοῦσι, λέγων οὕτωσ· ’ πλὴν ἴδιόν τι συμβαίνει περὶ τὰσ τῶν κριθῶν, τὸ καλούμενον πῖνον. ὑπὸ μὲν γὰρ τῶν λοιπῶν τε καὶ μεθυστικῶν οἱ μεθυσθέντεσ ἐπὶ πάντα τὰ μέρη πίπτουσι καὶ γὰρ ἐπὶ τὰ ἀριστερὰ καὶ δεξιὰ καὶ πρηνεῖσ καὶ ὕπτιοι, μόνοι δὲ οἱ τῷ πίνῳ μεθυσθέντεσ εἰσ τοὐπίσω καὶ ὕπτιοι κλίνονται ταν δὲ κρίθινον οἶνον καὶ βρῦτόν τινεσ καλοῦσιν, ὡσ Σοφοκλῆσ ἐν Τριπτολέμῳ· βρῦτον δὲ τὸν χερσαῖον οὐ φίλον πιεῖν. καὶ Ἀρχίλοχοσ· ὥσπερ παρ’ αὐλῷ βρῦτον ἢ Θρέιξ ἀνὴρ ἢ Φρὺξ ἔβρυζε· κύβδα δ’ ἦν πονευμένη. μνημονεύει τοῦ πώματοσ Αἰσχύλοσ ἐν Λυκούργῳ·

κἀκ τῶνδ’ ἔπινε βρῦτον ἀκμαῖον χρόνῳ κἀσεμνοκόμπει, ὁ τοῦτ’ ἐν ἀνδρείᾳ τιθείσ. Ἑλλάνικοσ δ’ ἐν Κτίσεσι καὶ ἐκ βριζῶν, φησί, κατασκευάζεται τὸ βρῦτον, γράφων ὧδε· ’ πίνουσι δὲ βρῦτον ἐκ τῶν βριζῶν, , καθάπερ οἱ Θρᾷκεσ ἐκ τῶν κριθῶν Ἑκαταῖοσ δ’ ἐν δευτέρῳ περιηγήσεωσ εἰπὼν περὶ Αἰγυπτίων ὡσ ἀρτοφάγοι εἰσὶν ἐπιφέρει· ’ τὰσ κριθὰσ ἐσ τὸ πῶμα καταλέουσιν ἐν δὲ τῇ τῆσ Εὐρώπησ περιόδῳ Παίονάσ φησι πίνειν βρῦτον ἀπὸ τῶν κριθῶν καὶ παραβίην ἀπὸ κέγχρου καὶ κόνυζαν.

’ ἀλείφονται δέ, ’ φησίν, · ἐλαίῳ ἀπὸ γάλακτοσ καὶ ταῦτα μὲν ταύτῃ. τῷ δ’ ἡμετέρῳ χορῷ οἶνοσ φίλοσ ὃν πόρε·