Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 43

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 43)

τῆσ δὲ δίψησ οὐδέν ἐστι πολυποθητότερον. διόπερ καὶ τὸ Ἄργοσ πολυδίψιον ὁ ποιητὴσ ἔφη, τὸ πολυπόθητον διὰ τὸν χρόνον. τὸ δίψοσ γὰρ πᾶσιν ἰσχυρὰν ἐπιθυμίαν ἐμποιεῖ τῆσ περιττῆσ ἀπολαύσεωσ. διὸ καὶ ὁ Σοφοκλῆσ φησι· διψῶντι γάρ τοι πάντα προσφέρων σοφὰ οὐκ ἂν πλέον τέρψειασ ἢ ’μπιεῖν διδούσ. καὶ ὁ Ἀρχίλοχοσ · μάχησ δὲ τῆσ σῆσ, ὥστε διψέων πιεῖν, ὣσ ἐρέω. καὶ τῶν τραγικῶν δέ τισ ἔφη· ἴσχειν κελεύω χεῖρα διψῶσαν φόνου, καὶ Ἀνακρέων; φίλη γὰρ εἶσ ξείνοισ· ἐάσον δέ με διψῶντα πιεῖν. καὶ Ξενοφῶν δ’ ἐν τῷ τρίτῳ τῆσ Παιδείασ ποιεῖ τὸν Κῦρον τάδε λέγοντα· ’ ἐγὼ ὑμῖν διψῶ χαρίσασθαι. τοῦ δέοντοσ ἀκράτου μεθυσθῇ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION