Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 32

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 32)

διὸ καὶ Ἡσίοδοσ ἐν ταῖσ Ηοἴαισ εἶπεν οἱᾶ Διώνυσοσ δῶκ’ ἀνδράσι χάρμα καὶ ἄχθοσ, ὅστισ ἄδην πίνῃ, οἶνοσ δέ οἱ ἔπλετο μάργοσ, σὺν δὲ πόδασ χεῖράσ τε δέει γλῶσσάν τε νόον τε δεσμοῖσ ἀφράστοισι· φιλεῖ δὲ ἑ μαλθακὸσ ὕπνοσ. καὶ Θέογνισ δέ φησιν ἥξω δ’ ὡσ οἶνοσ χαριέστατοσ ἀνδρὶ πεπόσθαι, οὔτε τι νήφων εἴμ’ οὔτε λίαν μεθύων. ὃσ δ’ ἂν ὑπερβάλλῃ πόσιοσ μέτρον, οὐκ ἔτ’ ἐκεῖνοσ τῆσ αὑτοῦ γλώσσησ καρτερὸσ οὐδὲ νόου· μυθεῖται δ’ ἀπάλαμνα τὰ νήφοσι γίγνεται αἰσχρά·

αἰδεῖται δ’ ἔρδων οὐδὲν ὅταν μεθύῃ, τὸ πρὶν ἐὼν σώφρων τε καὶ ἤπιοσ, ἀλλὰ σὺ ταῦτα γινώσκων μὴ πῖν’ οἶνον ὑπερβολάδην, πρὶν μεθύειν ἄρξῃ δ’, ἀπανίστασο ‐ μή σε βιάσθω γαστήρ, ὥστε κακὸν λάτριν ἐφημέριον. ἀμπέλου δύναμιν τῷ τῶν Σκυθῶν βασιλεῖ καὶ τὰ κλήματα αὐτῆσ δεικνὺσ ἔλεγεν ὡσ εἰ μὴ καθ’ ἕκαστον ἔτοσ ἔτεμνον οἱ Ἕλληνεσ τὴν ἄμπελον, ἤδη κἂν ἐν Σκύθαισ ἦν.

οὐ καλῶσ δὲ οἱ πλάττοντεσ καὶ γράφοντεσ τὸν Διόνυσον, ἔτι τε οἱ ἄγοντεσ ἐπὶ τῆσ ἁμάξησ διὰ μέσησ τῆσ ἀγορᾶσ οἰνωμένον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION