Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 4

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 4)

Θεαγένησ δ’ ὁ Θάσιοσ ἀθλητὴσ ταῦρον μόνοσ κατέφαγεν, ὡσ Ποσείδιππόσ φησιν ἐν ἐπιγράμμασι καὶ περὶ συνθεσίησ ἔφαγόν ποτε Μῃόνιον βοῦν πάτρη γὰρ βρώμην οὐκ ἂν ἐπέσχε Θάσοσ Θευγένει· ἅσσα φαγὼν· ἔτ’ ἐπῄτεον. εἵνεκα τούτου, χάλκεοσ ἑστήκω χεῖρα προισχόμενοσ. Μίλων δ’ ὁ Κροτωνιάτησ, ὥσ φησιν ὁ Ιἑραπολίτησ Θεόδωροσ ἐν τοῖσ περὶ ἀγώνων, ἤσθιε μνᾶσ κρεῶν εἴκοσι καὶ τοσαύτασ ἄρτων οἴνου τε τρεῖσ χοᾶσ ἔπινεν. ἐν δὲ Ὀλυμπίᾳ ταῦρον ἀναθέμενοσ τοῖσ ὤμοισ τετραέτη καὶ τοῦτον περιενέγκασ τὸ στάδιον μετὰ ταῦτα δαιτρεύσασ μόνοσ αὐτὸν κατέφαγεν ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ. Τίτορμόσ τε ὁ Αἰτωλὸσ διηριστήσατο αὐτῷ βοῦν, ὡσ ἱστορεῖ ὁ Αἰτωλὸσ ἈλέξανδροσΣ32. Φύλαρχοσ δέ φησιν ἐν τῇ γ’ τῶν ἱστοριῶν τὸν Μίλωνα ταῦρον καταφαγεῖν κατακλιθέντα πρὸ τοῦ βωμοῦ τοῦ Διόσ· διὸ καὶ ποιῆσαι εἰσ αὐτὸν Δωριέα τὸν ποιητὴν τάδε·

τοῖοσ ἐήν Μίλων, ὅτ’ ἀπὸ χθονὸσ ἤρατο βρῖθοσ, τετραέτη δαμάλην ἐν Διὸσ εἰλαπίναισ, ὤμοισ δὲ κτῆνοσ τὸ πελώριον ὡσ νέον ἄρνα ἤνεγκεν δι’ ὅλησ κοῦφα πανηγύρεωσ. καὶ θάμβοσ μέν, ἀτὰρ τοῦδε πλέον ἤνυσε θαῦμα πρόσθεν Πισαίου, ξεῖνε, θυηπολίου·

ὃν γὰρ ἐπόμπευσεν βοῦν ἄζυγον, εἰσ κρέα τόνδε κόψασ πάντα κατ’ οὖν μοῦνοσ ἐδαίσατό νιν. Ἀστυάναξ δ’ ὁ Μιλήσιοσ τρὶσ Ὀλύμπια νικήσασ κατὰ τὸ ἑξῆσ παγκράτιον κληθείσ ποτε ἐπὶ δεῖπνον ὑπὸ Ἀριοβαρζάνου τοῦ Πέρσου καὶ ἀφικόμενοσ ὑπέσχετο φαγεῖν πάντα τὰ πᾶσι παρασκευασθέντα καὶ κατέφαγε. τοῦ Πέρσου δ’ αὐτὸν ἀξιώσαντοσ, ὡσ ὁ Θεόδωροσ ἱστορεῖ, ἄξιόν τι ποιῆσαι τῶν κατὰ τὴν ἰσχὺν φακὸν τῆσ κλίνησ περίχαλκον ὄντα κλάσασ ἐξέτεινε μαλάξασ.

τελευτήσαντοσ δ’ αὐτοῦ καὶ κατακαυθέντοσ οὐκ ἐχώρησε μία ὑδρία τὰ ὀστέα, μόλισ δὲ δύο. παρεσκευασμένα παρὰ τῷ Ἀριοβαρζάνῃ εἰσ τὸ δεῖπνον μόνον καταφαγεῖν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION