Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 31

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 31)

οὐκ ἐμέθυον δ’ οἱ πάλαι, ἀλλὰ καὶ Πιττακὸσ Περιάνδρῳ τῷ Κορινθίῳ παρῄνει μὴ μεθύσκεσθαι μηδὲ κωμάζειν, ἵν’, ἔφη, μὴ γνωσθῇσ οἱο͂σ ὢν τυγχάνεισ, ἀλλ’ οὐχ οἱο͂σ προσποιῇ. κάτοπτρον γὰρ εἴδουσ χαλκόσ ἐστ’, οἶνοσ δὲ νοῦ. διὸ καὶ καλῶσ οἱ παροιμιαζόμενοι λέγουσι τὸν οἶνον οὐκ ἔχειν πηδάλια. Ξενοφῶν γοῦν ὁ Γρύλλου παρὰ Διονυσίῳ ποτὲ τῷ Σικελιώτῃ πίνειν ἀναγκάζοντοσ τοῦ οἰνοχόου προσαγορεύσασ ὀνομαστὶ τὸν τύραννον ’ τί δή ἔφη, ’ὦ Διονύσιε, οὐχὶ καὶ ὁ ὀψοποιὸσ ἀγαθὸσ ὢν καὶ ποικίλοσ ἀναγκάζει ἡμᾶσ εὐωχουμένουσ ἐσθίειν καὶ μὴ βουλομένουσ, ἀλλὰ κοσμίωσ ἡμῖν παρατίθησι τὴν τράπεζαν σιγῶν;

ι καὶ ὁ Σοφοκλῆσ δὲ ἐν σατυρικῷ φησιν ὡσ ἄρα τὸ πρὸσ βίαν πίνειν ἴσον πέφυκε τῷ διψῆν κακόν.

ὅθεν εἴρηται καὶ τὸ οἶνοσ ἄνωγε γέροντα καὶ οὐκ ἐθέλοντα χορεύειν. Σθένελόσ τε ὁ ποιητὴσ οὐ κακῶσ εἴρηκεν οἶνοσ καὶ φρονέοντασ ἐσ ἀφροσύνασ ἀναβάλλει. ὁ δὲ Φωκυλίδησ ἔφη·

χρὴ δ’ ἐν συμποσίῳ κυλίκων περινισομενάων ἡδέα κωτίλλοντα καθήμενον οἰνοποτάζειν. ἔτι δὲ καὶ νῦν τοῦτο παραμένει· παρ’ ἐνίοισ τῶν Ἑλλήνων. ἐπεὶ δὲ τρυφᾶν ἤρξαντο καὶ χλιδῶσι, κατερρύησαν ἀπὸ τῶν δίφρων ἐπὶ τὰσ κλίνασ καὶ λαβόντεσ σύμμαχον τὴν ἀνάπαυσιν καὶ ῥᾳστώνην ἀνειμένωσ ἤδη καὶ ἀτάκτωσ ἐχρῶντο τῇ μέθῃ, ὁδηγούσησ οἶμαι τῆσ παρασκευῆσ εἰσ τὰσ ἡδονάσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION