Ancient Greek-English Dictionary Language

προσιτέος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: προσιτέος προσιτέον

Structure: προσιτε (Stem) + ος (Ending)

Etym.: pro/seimi의 분사형

Sense

  1. one must go to or approach

Examples

  • πλὴν ἀλλὰ προσιτέον γε αὐτῷ. (Lucian, Necyomantia, (no name) 1:6)
  • ὅμωσ μέντοι προσιτέον, ὅταν ἔχῃ οὕτωσ, καὶ ἐπιδεικτέον τὴν εὐψυχίαν, δι’ ἣν εἵλοντο ἐκπονεῖν τὴν ἐπιθυμίαν ταύτην. (Xenophon, Minor Works, , chapter 10 24:3)
  • προσιτέον οὖν ἐγγυτέρω, ὡσ ὁ ὑπὲρ Πρωταγόρου λόγοσ ἐπέταττε, καὶ σκεπτέον τὴν φερομένην ταύτην οὐσίαν διακρούοντα εἴτε ὑγιὲσ εἴτε σαθρὸν φθέγγεται· (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 228:1)
  • " οὐχ ἱκανὸν δ’ οἶμαι τοῦτο, ἀλλὰ τὸ κρίνειν καλῶσ οἷσ μᾶλλον προσιτέον. (Strabo, Geography, book 1, chapter 2 4:3)

Synonyms

  1. one must go to or approach

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION