Ancient Greek-English Dictionary Language

φωνέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: φωνέω φωνήσω ἐφώνησα

Structure: φωνέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: fwnh/

Sense

  1. I produce a sound or tone
  2. (of men) I speak loud or clearly; I speak, give utterance
  3. I call by name, call
  4. I speak, tell of

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φωνῶ φωνεῖς φωνεῖ
Dual φωνεῖτον φωνεῖτον
Plural φωνοῦμεν φωνεῖτε φωνοῦσιν*
SubjunctiveSingular φωνῶ φωνῇς φωνῇ
Dual φωνῆτον φωνῆτον
Plural φωνῶμεν φωνῆτε φωνῶσιν*
OptativeSingular φωνοῖμι φωνοῖς φωνοῖ
Dual φωνοῖτον φωνοίτην
Plural φωνοῖμεν φωνοῖτε φωνοῖεν
ImperativeSingular φώνει φωνείτω
Dual φωνεῖτον φωνείτων
Plural φωνεῖτε φωνούντων, φωνείτωσαν
Infinitive φωνεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
φωνων φωνουντος φωνουσα φωνουσης φωνουν φωνουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φωνοῦμαι φωνεῖ, φωνῇ φωνεῖται
Dual φωνεῖσθον φωνεῖσθον
Plural φωνούμεθα φωνεῖσθε φωνοῦνται
SubjunctiveSingular φωνῶμαι φωνῇ φωνῆται
Dual φωνῆσθον φωνῆσθον
Plural φωνώμεθα φωνῆσθε φωνῶνται
OptativeSingular φωνοίμην φωνοῖο φωνοῖτο
Dual φωνοῖσθον φωνοίσθην
Plural φωνοίμεθα φωνοῖσθε φωνοῖντο
ImperativeSingular φωνοῦ φωνείσθω
Dual φωνεῖσθον φωνείσθων
Plural φωνεῖσθε φωνείσθων, φωνείσθωσαν
Infinitive φωνεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φωνουμενος φωνουμενου φωνουμενη φωνουμενης φωνουμενον φωνουμενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφώνησα ἐφώνησας ἐφώνησεν*
Dual ἐφωνήσατον ἐφωνησάτην
Plural ἐφωνήσαμεν ἐφωνήσατε ἐφώνησαν
SubjunctiveSingular φωνήσω φωνήσῃς φωνήσῃ
Dual φωνήσητον φωνήσητον
Plural φωνήσωμεν φωνήσητε φωνήσωσιν*
OptativeSingular φωνήσαιμι φωνήσαις φωνήσαι
Dual φωνήσαιτον φωνησαίτην
Plural φωνήσαιμεν φωνήσαιτε φωνήσαιεν
ImperativeSingular φώνησον φωνησάτω
Dual φωνήσατον φωνησάτων
Plural φωνήσατε φωνησάντων
Infinitive φωνήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φωνησᾱς φωνησαντος φωνησᾱσα φωνησᾱσης φωνησαν φωνησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφωνησάμην ἐφωνήσω ἐφωνήσατο
Dual ἐφωνήσασθον ἐφωνησάσθην
Plural ἐφωνησάμεθα ἐφωνήσασθε ἐφωνήσαντο
SubjunctiveSingular φωνήσωμαι φωνήσῃ φωνήσηται
Dual φωνήσησθον φωνήσησθον
Plural φωνησώμεθα φωνήσησθε φωνήσωνται
OptativeSingular φωνησαίμην φωνήσαιο φωνήσαιτο
Dual φωνήσαισθον φωνησαίσθην
Plural φωνησαίμεθα φωνήσαισθε φωνήσαιντο
ImperativeSingular φώνησαι φωνησάσθω
Dual φωνήσασθον φωνησάσθων
Plural φωνήσασθε φωνησάσθων
Infinitive φωνήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φωνησαμενος φωνησαμενου φωνησαμενη φωνησαμενης φωνησαμενον φωνησαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • φώνει δὴ τὺ ταχέωσ χοιρίον. (Aristophanes, Acharnians, Episode, lyric 1:43)
  • εὔφημα φώνει· (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode, lyric 2:1)
  • εὔφημα φώνει. (Euripides, Heracles, episode, lyric2)
  • ἆ ἆ σύριγγοσ ὅπωσ πνοὰ λεπτοῦ δόνακοσ, ὦ φίλα, φώνει μοι. (Euripides, choral, strophe 14)
  • "ἀνὴρ γὰρ ἕλκων οἶνον ὡσ ὕδωρ ἵπποσ σκυθιστὶ φωνεῖ, οὐδὲ κόππα γινώσκων κεῖται δ’ ἄναυδοσ ἐν πίθῳ κολυμβήσασ, κάθυπνοσ ὡσ μήκωνα φάρμακον πίνων, φησὶν ὁ Βυζάντιοσ Παρμένων, ἢ ἀπολελίθωσθε ὑπὸ τῶν προειρημένων Γοργόνων; (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 642)

Synonyms

  1. I speak loud or clearly

  2. I call by name

  3. I speak

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION