Sophocles, Trachiniae, episode 2:

(소포클레스, 트라키니아이, episode 2:)

δέσποινα Δῃάνειρα, πρῶτοσ ἀγγέλων ὄκνου σε λύσω· τὸν γὰρ Ἀλκμήνησ τόκον καὶ ζῶντ’ ἐπίστω καὶ κρατοῦντα κἀκ μάχησ ἄγοντ’ ἀπαρχὰσ θεοῖσι τοῖσ ἐγχωρίοισ. τίν’ εἶπασ, ὦ γεραιέ, τόνδε μοι λόγον; τάχ’ ἐσ δόμουσ σοὺσ τὸν πολύζηλον πόσιν ἥξειν φανέντα σὺν κράτει νικηφόρῳ. καὶ τοῦ τόδ’ ἀστῶν ἢ ξένων μαθὼν λέγεισ; ἐν βουθερεῖ λειμῶνι πρὸσ πολλοὺσ θροεῖ Λίχασ ὁ κῆρυξ ταῦτα· τοῦδ’ ἐγὼ κλύων ἀπῇξ’, ὅπωσ τοι πρῶτοσ ἀγγείλασ τάδε πρὸσ σοῦ τι κερδάναιμι καὶ κτῴμην χάριν. αὐτὸσ δὲ πῶσ ἄπεστιν, εἴπερ εὐτυχεῖ; οὐκ εὐμαρείᾳ χρώμενοσ πολλῇ, γύναι. κύκλῳ γὰρ αὐτὸν Μηλιεὺσ ἅπασ λεὼσ κρίνει παραστάσ, οὐδ’ ἔχει βῆναι πρόσω· τὸ γὰρ ποθοῦν ἕκαστοσ ἐκμαθεῖν θέλων οὐκ ἂν μεθεῖτο, πρὶν καθ’ ἡδονὴν κλύειν. οὕτωσ ἐκεῖνοσ οὐχ ἑκών, ἑκοῦσι δὲ ξύνεστιν· ὄψει δ’ αὐτὸν αὐτίκ’ ἐμφανῆ. ὦ Ζεῦ, τὸν Οἴτησ ἄτομον ὃσ λειμῶν’ ἔχεισ, ἔδωκασ ἡμῖν ἀλλὰ σὺν χρόνῳ χαράν. φωνήσατ’, ὦ γυναῖκεσ, αἵ τ’ εἴσω στέγησ αἵ τ’ ἐκτὸσ αὐλῆσ, ὡσ ἀέλπτον ὄμμ’ ἐμοὶ φήμησ ἀνασχὸν τῆσδε νῦν καρπούμεθα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION