Sophocles, Ajax, episode 2:

(소포클레스, Ajax, episode 2:)

Αἰάσ, ἔχειν σ’ ἂν οἶκτον ὡσ κἀγὼ φρενὶ θέλοιμ’ ἄν· αἰνοίησ γὰρ ἂν τὰ τῆσδ’ ἔπη. καὶ κάρτ’ ἐπαίνου τεύξεται πρὸσ γοῦν ἐμοῦ, ἐὰν μόνον τὸ ταχθὲν εὖ τολμᾷ τελεῖν. ἀλλ’ ὦ φίλ’ Αἰάσ, πάντ’ ἔγωγε πείσομαι. κόμιζέ νύν μοι παῖδα τὸν ἐμόν, ὡσ ἴδω. καὶ μὴν φόβοισί γ’ αὐτὸν ἐξελυσάμην. ἐν τοῖσδε τοῖσ κακοῖσιν; ἢ τί μοι λέγεισ; μὴ σοί γέ που δύστηνοσ ἀντήσασ θάνοι. πρέπον γέ τἂν ἦν δαίμονοσ τοὐμοῦ τόδε. ἀλλ’ οὖν ἐγὼ ’φύλαξα τοῦτό γ’ ἀρκέσαι. ἐπῄνεσ’ ἔργον καὶ πρόνοιαν ἣν ἔθου. τί δῆτ’ ἂν ὡσ ἐκ τῶνδ’ ἂν ὠφελοῖμί σε; δόσ μοι προσειπεῖν αὐτὸν ἐμφανῆ τ’ ἰδεῖν. καὶ μὴν πέλασ γε προσπόλοισ φυλάσσεται. τί δῆτα μέλλει μὴ οὐ παρουσίαν ἔχειν; ὦ παῖ, πατὴρ καλεῖ σε. δεῦρο προσπόλων ἄγ’ αὐτὸν ὅσπερ χερσὶν εὐθύνων κυρεῖσ. ἑρ́ποντι φωνεῖσ ἢ λελειμμένῳ λόγων; καὶ δὴ κομίζει προσπόλων ὅδ’ ἐγγύθεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION