Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπαίρω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐπαίρω ἐπαρῶ ἐπῆρα

Structure: ἐπ (Prefix) + αί̓ρ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to lift up and set on
  2. to lift, raise
  3. to exalt, magnify
  4. to lift up one's leg or rise up
  5. to stir up, excite, to induce or persuade, to be led on, excited
  6. to be elated at, to be conceited or proud

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπαίρω ἐπαίρεις ἐπαίρει
Dual ἐπαίρετον ἐπαίρετον
Plural ἐπαίρομεν ἐπαίρετε ἐπαίρουσιν*
SubjunctiveSingular ἐπαίρω ἐπαίρῃς ἐπαίρῃ
Dual ἐπαίρητον ἐπαίρητον
Plural ἐπαίρωμεν ἐπαίρητε ἐπαίρωσιν*
OptativeSingular ἐπαίροιμι ἐπαίροις ἐπαίροι
Dual ἐπαίροιτον ἐπαιροίτην
Plural ἐπαίροιμεν ἐπαίροιτε ἐπαίροιεν
ImperativeSingular ἐπαίρε ἐπαιρέτω
Dual ἐπαίρετον ἐπαιρέτων
Plural ἐπαίρετε ἐπαιρόντων, ἐπαιρέτωσαν
Infinitive ἐπαίρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπαιρων ἐπαιροντος ἐπαιρουσα ἐπαιρουσης ἐπαιρον ἐπαιροντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπαίρομαι ἐπαίρει, ἐπαίρῃ ἐπαίρεται
Dual ἐπαίρεσθον ἐπαίρεσθον
Plural ἐπαιρόμεθα ἐπαίρεσθε ἐπαίρονται
SubjunctiveSingular ἐπαίρωμαι ἐπαίρῃ ἐπαίρηται
Dual ἐπαίρησθον ἐπαίρησθον
Plural ἐπαιρώμεθα ἐπαίρησθε ἐπαίρωνται
OptativeSingular ἐπαιροίμην ἐπαίροιο ἐπαίροιτο
Dual ἐπαίροισθον ἐπαιροίσθην
Plural ἐπαιροίμεθα ἐπαίροισθε ἐπαίροιντο
ImperativeSingular ἐπαίρου ἐπαιρέσθω
Dual ἐπαίρεσθον ἐπαιρέσθων
Plural ἐπαίρεσθε ἐπαιρέσθων, ἐπαιρέσθωσαν
Infinitive ἐπαίρεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπαιρομενος ἐπαιρομενου ἐπαιρομενη ἐπαιρομενης ἐπαιρομενον ἐπαιρομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓πῃρα έ̓πῃρας έ̓πῃρεν*
Dual ἐπῇρατον ἐπῄρατην
Plural ἐπῇραμεν ἐπῇρατε έ̓πῃραν
SubjunctiveSingular ἐπαίρω ἐπαίρῃς ἐπαίρῃ
Dual ἐπαίρητον ἐπαίρητον
Plural ἐπαίρωμεν ἐπαίρητε ἐπαίρωσιν*
OptativeSingular ἐπαίραιμι ἐπαίραις ἐπαίραι
Dual ἐπαίραιτον ἐπαιραίτην
Plural ἐπαίραιμεν ἐπαίραιτε ἐπαίραιεν
ImperativeSingular ἐπαίρον ἐπαιράτω
Dual ἐπαίρατον ἐπαιράτων
Plural ἐπαίρατε ἐπαιράντων
Infinitive ἐπαίραι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπαιρᾱς ἐπαιραντος ἐπαιρᾱσα ἐπαιρᾱσης ἐπαιραν ἐπαιραντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπῄραμην ἐπῇρω ἐπῇρατο
Dual ἐπῇρασθον ἐπῄρασθην
Plural ἐπῄραμεθα ἐπῇρασθε ἐπῇραντο
SubjunctiveSingular ἐπαίρωμαι ἐπαίρῃ ἐπαίρηται
Dual ἐπαίρησθον ἐπαίρησθον
Plural ἐπαιρώμεθα ἐπαίρησθε ἐπαίρωνται
OptativeSingular ἐπαιραίμην ἐπαίραιο ἐπαίραιτο
Dual ἐπαίραισθον ἐπαιραίσθην
Plural ἐπαιραίμεθα ἐπαίραισθε ἐπαίραιντο
ImperativeSingular ἐπαίραι ἐπαιράσθω
Dual ἐπαίρασθον ἐπαιράσθων
Plural ἐπαίρασθε ἐπαιράσθων
Infinitive ἐπαίρεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπαιραμενος ἐπαιραμενου ἐπαιραμενη ἐπαιραμενης ἐπαιραμενον ἐπαιραμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • β καὶ ἦν ἄνθρωποσ ἐξ ὄρουσ Ἐφραὶμ δοῦλοσ τῷ Σαλωμών, καὶ ὄνομα αὐτῷ Ἱεροβοάμ, καὶ ὄνομα τῆσ μητρὸσ αὐτοῦ Σαριρά, γυνὴ πόρνη. καὶ ἔδωκεν αὐτὸν Σαλωμὼν εἰσ ἄρχοντα σκυτάλησ ἐπὶ ἄρσεισ οἴκου Ἰωσήφ, καὶ ᾠκοδόμησε τῷ Σαλωμὼν τὴν Σαριρὰ τὴν ἐν ὄρει Ἐφραίμ, καὶ ἦσαν αὐτῶ τριακόσια ἅρματα ἵππων. οὗτοσ ᾠκοδόμησε τὴν ἄκραν ἐν ταῖσ ἄρσεσιν οἴκου Ἐφραὶμ, οὗτοσ συνέκλεισε τὴν πόλιν Δαυὶδ καὶ ἦν ἐπαιρόμενοσ ἐπὶ τὴν βασιλείαν. (Septuagint, Liber I Regum 12:26)
  • β πολλῶν ἐπάρξασ ἐθνῶν καὶ πάσησ ἐπικρατήσασ οἰκουμένησ, ἐβουλήθην μὴ τῷ θράσει τῆσ ἐξουσίασ ἐπαιρόμενοσ, ἐπιεικέστερον δὲ καὶ μετὰ ἠπιότητοσ ἀεὶ διεξάγων, τοὺσ τῶν ὑποτεταγμένων ἀκυμάντουσ διαπαντὸσ καταστῆσαι βίουσ, τήν τε βασιλείαν ἥμερον καὶ πορευτὴν μέχρι περάτων παρεξόμενοσ ἀνανεώσασθαί τε τὴν ποθουμένην τοῖσ πᾶσιν ἀνθρώποισ εἰρήνην. ̔͂ (Septuagint, Liber Esther 3:15)
  • σὺ δέ, ὦ ἀνόσιε καὶ πάντων ἀνθρώπων μιαρώτατε, μὴ μάτην μετεωρίζου φρυαττόμενοσ ἀδήλοισ ἐλπίσιν, ἐπὶ τοὺσ δούλουσ αὐτοῦ ἐπαιρόμενοσ χεῖρα. (Septuagint, Liber Maccabees II 7:34)
  • ἔτι δὲ καὶ ἡ κνῖσα ἡ τῶν σκευαζομένων εἰσ τὸ δεῖπνον ἀπέκναιέ με, ὥστε ὑπεράνθρωπόσ τισ ἀνὴρ καὶ τρισόλβιόσ μοι κατεφαίνετο καὶ μονονουχὶ πάντων ^ καλλίων καὶ ὑψηλότεροσ ὅλῳ πήχει βασιλικῷ, ἐπαιρόμενοσ τῇ τύχῃ καὶ σεμνῶσ προβαίνων καὶ ἑαυτὸν ἐξυπτιάζων καὶ τοὺσ ἐντυγχάνοντασ ἐκπλήττων. (Lucian, Cataplus, (no name) 16:5)
  • εἶτα διαδήσασ καὶ κατὰ τοὺσ ὤμουσ τελαμῶσι καρτεροῖσ ἁρμοσάμενοσ καὶ πρὸσ ἄκροισ τοῖσ ὠκυπτέροισ λαβάσ τινασ ταῖσ χερσὶ παρασκευάσασ ἐπειρώμην ἐμαυτοῦ τὸ πρῶτον ἀναπηδῶν καὶ ταῖσ χερσὶ ὑπηρετῶν καὶ ὥσπερ οἱ χῆνεσ ἔτι χαμαιπετῶσ ἐπαιρόμενοσ καὶ ἀκροβατῶν ἅμα μετὰ τῆσ πτήσεωσ· (Lucian, Icaromenippus, (no name) 10:9)

Synonyms

  1. to lift up and set on

  2. to lift

  3. to exalt

  4. to lift up one's leg or rise up

  5. to stir up

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION