Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 8 149:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 149:)

ἆρ’ οὖν διὰ μὲν τὸ χρήσιμον τῆσ φιλίασ οὔσησ ἡ τοῦ παθόντοσ ὠφέλεια μέτρον ἐστίν; οὗτοσ γὰρ ὁ δεόμενοσ, καὶ ἐπαρκεῖ αὐτῷ ὡσ κομιούμενοσ τὴν ἴσην· τοσαύτη οὖν γεγένηται ἡ ἐπικουρία ὅσον οὗτοσ ὠφέληται, καὶ ἀποδοτέον δὴ αὐτῷ ὅσον ἐπηύρετο, ἢ καὶ πλέον·