Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐφίστημι

-μι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐφίστημι ἐπιστήσω ἐπέστησα ἐφέστακα ἐφέσταμαι ἐπεστάθην

Structure: ἐπ (Prefix) + ί̔στᾱ (Stem) + μι (Ending)

Sense

  1. (transitive, active voice of present, imperfect, future, and 1st aorist tenses), I set or place upon
  2. I set over
  3. I set up, establish, institute
  4. I set by or near to
  5. I stop, halt
  6. I fix my mind upon, attend to
  7. (intransitive, middle and passive voice, active voice of perfect, pluperfect, and 2nd aorist) I stand upon
  8. I am set over
  9. I stand by or near
  10. I halt, stop
  11. I fix my mind on, give my attention to

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφῖστημι ἐφῖστης ἐφῖστησιν*
Dual ἐφίστατον ἐφίστατον
Plural ἐφίσταμεν ἐφίστατε ἐφιστάᾱσιν*
SubjunctiveSingular ἐφίστω ἐφίστῃς ἐφίστῃ
Dual ἐφίστητον ἐφίστητον
Plural ἐφίστωμεν ἐφίστητε ἐφίστωσιν*
OptativeSingular ἐφισταῖην ἐφισταῖης ἐφισταῖη
Dual ἐφισταῖητον ἐφισταίητην
Plural ἐφισταῖημεν ἐφισταῖητε ἐφισταῖησαν
ImperativeSingular ἐφῖστᾱ ἐφιστάτω
Dual ἐφίστατον ἐφιστάτων
Plural ἐφίστατε ἐφιστάντων
Infinitive ἐφιστάναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐφιστᾱς ἐφισταντος ἐφιστᾱσα ἐφιστᾱσης ἐφισταν ἐφισταντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφίσταμαι ἐφίστασαι ἐφίσταται
Dual ἐφίστασθον ἐφίστασθον
Plural ἐφιστάμεθα ἐφίστασθε ἐφίστανται
SubjunctiveSingular ἐφίστωμαι ἐφίστῃ ἐφίστηται
Dual ἐφίστησθον ἐφίστησθον
Plural ἐφιστώμεθα ἐφίστησθε ἐφίστωνται
OptativeSingular ἐφισταῖμην ἐφίσταιο ἐφίσταιτο
Dual ἐφίσταισθον ἐφισταῖσθην
Plural ἐφισταῖμεθα ἐφίσταισθε ἐφίσταιντο
ImperativeSingular ἐφίστασο ἐφιστάσθω
Dual ἐφίστασθον ἐφιστάσθων
Plural ἐφίστασθε ἐφιστάσθων
Infinitive ἐφίστασθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐφισταμενος ἐφισταμενου ἐφισταμενη ἐφισταμενης ἐφισταμενον ἐφισταμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιστήσω ἐπιστήσεις ἐπιστήσει
Dual ἐπιστήσετον ἐπιστήσετον
Plural ἐπιστήσομεν ἐπιστήσετε ἐπιστήσουσιν*
OptativeSingular ἐπιστησίημι ἐπιστησίης ἐπιστησίη
Dual ἐπιστησίητον ἐπιστησιήτην
Plural ἐπιστησίημεν ἐπιστησίητε ἐπιστησίησαν
Infinitive ἐπιστήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιστησων ἐπιστησοντος ἐπιστησουσα ἐπιστησουσης ἐπιστησον ἐπιστησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιστήσομαι ἐπιστήσει, ἐπιστήσῃ ἐπιστήσεται
Dual ἐπιστήσεσθον ἐπιστήσεσθον
Plural ἐπιστησόμεθα ἐπιστήσεσθε ἐπιστήσονται
OptativeSingular ἐπιστησοίμην ἐπιστήσοιο ἐπιστήσοιτο
Dual ἐπιστήσοισθον ἐπιστησοίσθην
Plural ἐπιστησοίμεθα ἐπιστήσοισθε ἐπιστήσοιντο
Infinitive ἐπιστήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιστησομενος ἐπιστησομενου ἐπιστησομενη ἐπιστησομενης ἐπιστησομενον ἐπιστησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπέστησα ἐπέστησας ἐπέστησεν*
Dual ἐπεστήσατον ἐπεστησάτην
Plural ἐπεστήσαμεν ἐπεστήσατε ἐπέστησαν
SubjunctiveSingular ἐπιστήσω ἐπιστήσῃς ἐπιστήσῃ
Dual ἐπιστήσητον ἐπιστήσητον
Plural ἐπιστήσωμεν ἐπιστήσητε ἐπιστήσωσιν*
OptativeSingular ἐπιστησίην ἐπιστησίης ἐπιστησίη
Dual ἐπιστησίητον ἐπιστησιήτην
Plural ἐπιστησίημεν ἐπιστησίητε ἐπιστησίησαν
ImperativeSingular ἐπιστήσον ἐπιστησάτω
Dual ἐπιστήσατον ἐπιστησάτων
Plural ἐπιστήσατε ἐπιστησάντων
Infinitive ἐπιστήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιστησᾱς ἐπιστησαντος ἐπιστησᾱσα ἐπιστησᾱσης ἐπιστησαν ἐπιστησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπεστησάμην ἐπεστήσω ἐπεστήσατο
Dual ἐπεστήσασθον ἐπεστησάσθην
Plural ἐπεστησάμεθα ἐπεστήσασθε ἐπεστήσαντο
SubjunctiveSingular ἐπιστήσωμαι ἐπιστήσῃ ἐπιστήσηται
Dual ἐπιστήσησθον ἐπιστήσησθον
Plural ἐπιστησώμεθα ἐπιστήσησθε ἐπιστήσωνται
OptativeSingular ἐπιστησίμην ἐπιστήσιο ἐπιστήσιτο
Dual ἐπιστήσισθον ἐπιστησίσθην
Plural ἐπιστησίμεθα ἐπιστήσισθε ἐπιστήσιντο
ImperativeSingular ἐπιστήσαι ἐπιστησάσθω
Dual ἐπιστήσασθον ἐπιστησάσθων
Plural ἐπιστήσασθε ἐπιστησάσθων
Infinitive ἐπιστήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιστησαμενος ἐπιστησαμενου ἐπιστησαμενη ἐπιστησαμενης ἐπιστησαμενον ἐπιστησαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ΚΑΙ ἐγένετο καθὼσ ἠκούσθη τῷ Σαναβαλλὰτ καὶ Τωβίᾳ καὶ τῷ Γησὰμ τῷ Ἀραβὶ καὶ τοῖσ καταλοίποισ ἐχθρῶν ἡμῶν ὅτι ᾠκοδόμησα τὸ τεῖχοσ, καὶ οὐ κατελείφθη ἐν αὐτοῖσ πνοή. ἕωσ τοῦ καιροῦ ἐκείνου θύρασ οὐκ ἐπέστησα ἐν ταῖσ πύλαισ. (Septuagint, Liber Nehemiae 6:1)
  • Τάδε λέγει Κύριοσ Κύριοσ. ἐν ᾗ ἡμέρᾳ κατέβη εἰσ ᾅδου, ἐπένθησεν αὐτὸν ἡ ἄβυσσοσ, καὶ ἐπέστησα τοὺσ ποταμοὺσ αὐτῆσ καὶ ἐκώλυσα πλῆθοσ ὕδατοσ, καὶ ἐσκότασεν ἐπ’ αὐτὸν ὁ Λίβανοσ, πάντα τὰ ξύλα τοῦ πεδίου ἐπ’ αὐτῷ ἐξελύθησαν. (Septuagint, Prophetia Ezechielis 31:15)
  • διὰ πάσησ δὲ τῆσ ὁδοῦ τῆσ ἀπὸ Ταριχεῶν εἰσ Τιβεριάδα φερούσησ ἐπέστησα πολλούσ, ἵνα μοι δι’ ἀλλήλων σημαίνωσιν ἅπερ ἂν παρὰ τῶν ἐν τῇ πόλει καταλειφθέντων πύθωνται. (Flavius Josephus, 330:2)
  • "ἀπαγαγὼν γὰρ αὐτοὺσ ἀπὸ τῶν περὶ Τίμαρχον αἰτιῶν, ἐπέστησα φέρων ἐπὶ τὸν κατήγορον καὶ Φίλιππον καὶ Φωκέασ, καὶ φόβουσ ἐπήρτησα τοῖσ ἀκροωμένοισ, ὥσθ’ ὁ μὲν φεύγων κατηγόρει, ὁ δὲ κατηγορῶν ἐκρίνετο, οἱ δὲ δικασταί, ὧν μὲν ἦσαν κριταί, ἐπελάθοντο, ὧν δ’ οὐκ ἦσαν, περὶ τούτων ἤκουον. (Aeschines, Speeches, , section 1752)
  • "νέοσ γὰρ ὢν ἔτι Ἰβηρίασ τε ἐκράτησα, καὶ στρατῷ τὰ Ἄλπεια ὄρη μεθ’ Ἡρακλέα πρῶτοσ ὑπερῆλθον, ἔσ τε τὴν Ἰταλίαν, ὑμῶν οὐδενόσ πω θαρροῦντοσ, ἐμβαλὼν τετρακόσια ἀνέστησα ἄστη, καὶ περὶ τῇ πόλει τὸν ἀγῶνα πολλάκισ ὑμῖν ἐπέστησα, οὔτε μοι χρημάτων οὔτε στρατιᾶσ ἐπιπεμπομένησ ἐκ Καρχηδόνοσ. (Appian, The Foreign Wars, chapter 2 5:7)

Synonyms

  1. I set over

  2. I set up

  3. I set by or near to

  4. I stop

  5. I fix my mind upon

  6. I stand upon

  7. I am set over

  8. I stand by or near

  9. I halt

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION