Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀποκρίνω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀποκρίνω ἀποκρινῶ

Structure: ἀπο (Prefix) + κρίν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to separate, set apart
  2. to distinguish

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποκρίνω ἀποκρίνεις ἀποκρίνει
Dual ἀποκρίνετον ἀποκρίνετον
Plural ἀποκρίνομεν ἀποκρίνετε ἀποκρίνουσιν*
SubjunctiveSingular ἀποκρίνω ἀποκρίνῃς ἀποκρίνῃ
Dual ἀποκρίνητον ἀποκρίνητον
Plural ἀποκρίνωμεν ἀποκρίνητε ἀποκρίνωσιν*
OptativeSingular ἀποκρίνοιμι ἀποκρίνοις ἀποκρίνοι
Dual ἀποκρίνοιτον ἀποκρινοίτην
Plural ἀποκρίνοιμεν ἀποκρίνοιτε ἀποκρίνοιεν
ImperativeSingular ἀποκρίνε ἀποκρινέτω
Dual ἀποκρίνετον ἀποκρινέτων
Plural ἀποκρίνετε ἀποκρινόντων, ἀποκρινέτωσαν
Infinitive ἀποκρίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποκρινων ἀποκρινοντος ἀποκρινουσα ἀποκρινουσης ἀποκρινον ἀποκρινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποκρίνομαι ἀποκρίνει, ἀποκρίνῃ ἀποκρίνεται
Dual ἀποκρίνεσθον ἀποκρίνεσθον
Plural ἀποκρινόμεθα ἀποκρίνεσθε ἀποκρίνονται
SubjunctiveSingular ἀποκρίνωμαι ἀποκρίνῃ ἀποκρίνηται
Dual ἀποκρίνησθον ἀποκρίνησθον
Plural ἀποκρινώμεθα ἀποκρίνησθε ἀποκρίνωνται
OptativeSingular ἀποκρινοίμην ἀποκρίνοιο ἀποκρίνοιτο
Dual ἀποκρίνοισθον ἀποκρινοίσθην
Plural ἀποκρινοίμεθα ἀποκρίνοισθε ἀποκρίνοιντο
ImperativeSingular ἀποκρίνου ἀποκρινέσθω
Dual ἀποκρίνεσθον ἀποκρινέσθων
Plural ἀποκρίνεσθε ἀποκρινέσθων, ἀποκρινέσθωσαν
Infinitive ἀποκρίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποκρινομενος ἀποκρινομενου ἀποκρινομενη ἀποκρινομενης ἀποκρινομενον ἀποκρινομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τοῦτο γάρ μοι ἰνδάλλεται διανοουμένη οὐκ ἄλλο τι ἢ διαλέγεσθαι, αὐτὴ ἑαυτὴν ἐρωτῶσα καὶ ἀποκρινομένη, καὶ φάσκουσα καὶ οὐ φάσκουσα. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 289:9)
  • ἡμέρασ δὲ γενομένησ ὁ μὲν ἐπὶ τὸ στρατόπεδον ἀπῄει πονηρὰν καὶ ὀλέθριον ἐπιθυμίαν ἐκπεπληρωκώσ, ἡ δὲ Λουκρητία δεινῶσ φέρουσα τὸ συμβεβηκὸσ ὡσ εἶχε τάχουσ ἐπιβᾶσα τῆσ ἀπήνησ εἰσ Ῥώμην ᾤχετο, μέλαιναν ἐσθῆτα περιβαλομένη καὶ ξιφίδιόν τι κρύπτουσα ὑπὸ τῇ στολῇ, οὔτε προσαγορεύουσα κατὰ τὰσ συναντήσεισ οὐδένα τῶν ἀσπαζομένων οὔτ’ ἀποκρινομένη τοῖσ μαθεῖν βουλομένοισ, ὅ τι πέπονθεν, ἀλλὰ σύννουσ καὶ κατηφὴσ καὶ μεστοὺσ ἔχουσα τοὺσ ὀφθαλμοὺσ δακρύων. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 66 2:1)

Synonyms

  1. to separate

  2. to distinguish

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION