Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀποβάλλω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀποβάλλω

Structure: ἀπο (Prefix) + βάλλ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to throw off, to throw off from
  2. to throw away, to reject, to cast from one, reject
  3. to lose

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποβάλλω ἀποβάλλεις ἀποβάλλει
Dual ἀποβάλλετον ἀποβάλλετον
Plural ἀποβάλλομεν ἀποβάλλετε ἀποβάλλουσιν*
SubjunctiveSingular ἀποβάλλω ἀποβάλλῃς ἀποβάλλῃ
Dual ἀποβάλλητον ἀποβάλλητον
Plural ἀποβάλλωμεν ἀποβάλλητε ἀποβάλλωσιν*
OptativeSingular ἀποβάλλοιμι ἀποβάλλοις ἀποβάλλοι
Dual ἀποβάλλοιτον ἀποβαλλοίτην
Plural ἀποβάλλοιμεν ἀποβάλλοιτε ἀποβάλλοιεν
ImperativeSingular ἀποβάλλε ἀποβαλλέτω
Dual ἀποβάλλετον ἀποβαλλέτων
Plural ἀποβάλλετε ἀποβαλλόντων, ἀποβαλλέτωσαν
Infinitive ἀποβάλλειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποβαλλων ἀποβαλλοντος ἀποβαλλουσα ἀποβαλλουσης ἀποβαλλον ἀποβαλλοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποβάλλομαι ἀποβάλλει, ἀποβάλλῃ ἀποβάλλεται
Dual ἀποβάλλεσθον ἀποβάλλεσθον
Plural ἀποβαλλόμεθα ἀποβάλλεσθε ἀποβάλλονται
SubjunctiveSingular ἀποβάλλωμαι ἀποβάλλῃ ἀποβάλληται
Dual ἀποβάλλησθον ἀποβάλλησθον
Plural ἀποβαλλώμεθα ἀποβάλλησθε ἀποβάλλωνται
OptativeSingular ἀποβαλλοίμην ἀποβάλλοιο ἀποβάλλοιτο
Dual ἀποβάλλοισθον ἀποβαλλοίσθην
Plural ἀποβαλλοίμεθα ἀποβάλλοισθε ἀποβάλλοιντο
ImperativeSingular ἀποβάλλου ἀποβαλλέσθω
Dual ἀποβάλλεσθον ἀποβαλλέσθων
Plural ἀποβάλλεσθε ἀποβαλλέσθων, ἀποβαλλέσθωσαν
Infinitive ἀποβάλλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποβαλλομενος ἀποβαλλομενου ἀποβαλλομενη ἀποβαλλομενης ἀποβαλλομενον ἀποβαλλομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποβαλῶ ἀποβαλεῖς ἀποβαλεῖ
Dual ἀποβαλεῖτον ἀποβαλεῖτον
Plural ἀποβαλοῦμεν ἀποβαλεῖτε ἀποβαλοῦσιν*
OptativeSingular ἀποβαλοῖμι ἀποβαλοῖς ἀποβαλοῖ
Dual ἀποβαλοῖτον ἀποβαλοίτην
Plural ἀποβαλοῖμεν ἀποβαλοῖτε ἀποβαλοῖεν
Infinitive ἀποβαλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποβαλων ἀποβαλουντος ἀποβαλουσα ἀποβαλουσης ἀποβαλουν ἀποβαλουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποβαλοῦμαι ἀποβαλεῖ, ἀποβαλῇ ἀποβαλεῖται
Dual ἀποβαλεῖσθον ἀποβαλεῖσθον
Plural ἀποβαλούμεθα ἀποβαλεῖσθε ἀποβαλοῦνται
OptativeSingular ἀποβαλοίμην ἀποβαλοῖο ἀποβαλοῖτο
Dual ἀποβαλοῖσθον ἀποβαλοίσθην
Plural ἀποβαλοίμεθα ἀποβαλοῖσθε ἀποβαλοῖντο
Infinitive ἀποβαλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποβαλουμενος ἀποβαλουμενου ἀποβαλουμενη ἀποβαλουμενης ἀποβαλουμενον ἀποβαλουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὁ μὲν γὰρ ἀνδραποδίσασθαι Θήβασ καὶ Μεσσήνην ἐξοικίσασθαι βουλόμενοσ, ἣν μὲν ὁμόκληρον τῆσ πατρίδοσ, ἣν δὲ μητρόπολιν τοῦ γένουσ, παρ’ οὐδὲν ἦλθε τὴν Σπάρτην ἀποβαλεῖν, ἀπέβαλε δὲ τὴν ἡγεμονίαν ὁ δὲ καὶ τῶν πειρατῶν τοῖσ μεταβαλομένοισ πόλεισ ἔδωκε, καὶ Τιγράνην τὸν Ἀρμενίων βασιλέα γενόμενον ἐφ’ ἑαυτῷ θριαμβεῦσαι σύμμαχον ἐποιήσατο, φήσασ ἡμέρασ μιᾶσ αἰῶνα προτιμᾶν. (Plutarch, Comparison of Agesilaus and Pompey, chapter 3 2:2)
  • ἐδόκουν αἰετὸν καταπτόμενον ἐσ τὴν ἀγορὰν μέγαν πάνυ ἀναρπάσαντα τοῖσ ὄνυξιν ἀσπίδα φέρειν ἐπίχαλκον ἀνεκὰσ ἐσ τὸν οὐρανόν, κἄπειτα ταύτην ἀποβαλεῖν Κλεώνυμον. (Aristophanes, Wasps, Prologue 1:14)
  • παρελθὼν οὖν εἰσ μέσουσ διδάσκειν ἐπειρᾶτο τὸ πλῆθοσ, ὡσ ἡ πόλισ ἀεὶ τῆσ Γαλιλαίασ ἄρξειεν ἐπί γε τῶν Ἡρώδου χρόνων τοῦ τετράρχου καὶ κτίστου γενομένου, βουληθέντοσ αὐτοῦ τὴν Σεπφωριτῶν πόλιν τῇ Τιβεριέων ὑπακούειν, ἀποβαλεῖν δὲ τὸ πρωτεῖον αὐτοὺσ μηδὲ ἐπὶ τοῦ βασιλέωσ Ἀγρίππα τοῦ πατρὸσ, διαμεῖναι δὲ καὶ μέχρι Φήλικοσ προεσταμένου τῆσ Ιοὐδαίασ. (Flavius Josephus, 46:1)
  • δείσαντοσ δὲ τοῦ κελευσθέντοσ εἰσ τοσοῦτο πλῆθοσ προελθεῖν μόνου, τὴν δειλίαν τοῦ στρατιώτου μὴ βουληθεὶσ κατάδηλον γενέσθαι τοῖσ Τιβεριεῦσιν, αὐτὸν Κλεῖτον φωνήσασ "ἐπειδὴ καὶ ἄξιοσ, εἶπον, ὑπάρχεισ ἀμφοτέρασ τὰσ χεῖρασ ἀποβαλεῖν οὕτωσ ἀχάριστοσ εἰσ ἐμὲ γενόμενοσ, γενοῦ σαυτοῦ δημόσιοσ, μὴ καὶ ἀπειθήσασ χείρονα τιμωρίαν ὑπόσχῃσ. (Flavius Josephus, 206:1)
  • κἀκεῖνοσ ἄσμενοσ ὑπὲρ τοῦ μὴ τὰσ δύο χεῖρασ ἀποβαλεῖν λαβὼν μάχαιραν κόπτει τὴν ἀριστερὰν ἑαυτοῦ. (Flavius Josephus, 207:2)

Synonyms

  1. to throw off

  2. to throw away

  3. to lose

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION