Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀποβάλλω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀποβάλλω

Structure: ἀπο (Prefix) + βάλλ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to throw off, to throw off from
  2. to throw away, to reject, to cast from one, reject
  3. to lose

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποβάλλω ἀποβάλλεις ἀποβάλλει
Dual ἀποβάλλετον ἀποβάλλετον
Plural ἀποβάλλομεν ἀποβάλλετε ἀποβάλλουσιν*
SubjunctiveSingular ἀποβάλλω ἀποβάλλῃς ἀποβάλλῃ
Dual ἀποβάλλητον ἀποβάλλητον
Plural ἀποβάλλωμεν ἀποβάλλητε ἀποβάλλωσιν*
OptativeSingular ἀποβάλλοιμι ἀποβάλλοις ἀποβάλλοι
Dual ἀποβάλλοιτον ἀποβαλλοίτην
Plural ἀποβάλλοιμεν ἀποβάλλοιτε ἀποβάλλοιεν
ImperativeSingular ἀποβάλλε ἀποβαλλέτω
Dual ἀποβάλλετον ἀποβαλλέτων
Plural ἀποβάλλετε ἀποβαλλόντων, ἀποβαλλέτωσαν
Infinitive ἀποβάλλειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποβαλλων ἀποβαλλοντος ἀποβαλλουσα ἀποβαλλουσης ἀποβαλλον ἀποβαλλοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποβάλλομαι ἀποβάλλει, ἀποβάλλῃ ἀποβάλλεται
Dual ἀποβάλλεσθον ἀποβάλλεσθον
Plural ἀποβαλλόμεθα ἀποβάλλεσθε ἀποβάλλονται
SubjunctiveSingular ἀποβάλλωμαι ἀποβάλλῃ ἀποβάλληται
Dual ἀποβάλλησθον ἀποβάλλησθον
Plural ἀποβαλλώμεθα ἀποβάλλησθε ἀποβάλλωνται
OptativeSingular ἀποβαλλοίμην ἀποβάλλοιο ἀποβάλλοιτο
Dual ἀποβάλλοισθον ἀποβαλλοίσθην
Plural ἀποβαλλοίμεθα ἀποβάλλοισθε ἀποβάλλοιντο
ImperativeSingular ἀποβάλλου ἀποβαλλέσθω
Dual ἀποβάλλεσθον ἀποβαλλέσθων
Plural ἀποβάλλεσθε ἀποβαλλέσθων, ἀποβαλλέσθωσαν
Infinitive ἀποβάλλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποβαλλομενος ἀποβαλλομενου ἀποβαλλομενη ἀποβαλλομενης ἀποβαλλομενον ἀποβαλλομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποβαλῶ ἀποβαλεῖς ἀποβαλεῖ
Dual ἀποβαλεῖτον ἀποβαλεῖτον
Plural ἀποβαλοῦμεν ἀποβαλεῖτε ἀποβαλοῦσιν*
OptativeSingular ἀποβαλοῖμι ἀποβαλοῖς ἀποβαλοῖ
Dual ἀποβαλοῖτον ἀποβαλοίτην
Plural ἀποβαλοῖμεν ἀποβαλοῖτε ἀποβαλοῖεν
Infinitive ἀποβαλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποβαλων ἀποβαλουντος ἀποβαλουσα ἀποβαλουσης ἀποβαλουν ἀποβαλουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποβαλοῦμαι ἀποβαλεῖ, ἀποβαλῇ ἀποβαλεῖται
Dual ἀποβαλεῖσθον ἀποβαλεῖσθον
Plural ἀποβαλούμεθα ἀποβαλεῖσθε ἀποβαλοῦνται
OptativeSingular ἀποβαλοίμην ἀποβαλοῖο ἀποβαλοῖτο
Dual ἀποβαλοῖσθον ἀποβαλοίσθην
Plural ἀποβαλοίμεθα ἀποβαλοῖσθε ἀποβαλοῖντο
Infinitive ἀποβαλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποβαλουμενος ἀποβαλουμενου ἀποβαλουμενη ἀποβαλουμενης ἀποβαλουμενον ἀποβαλουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὁ δὲ σοφὸσ Ἀρχέστρατόσ φησιν ἡνίκα δ’ ἂν δύνοντοσ ἐν οὐρανῷ ’ Ὠρίωνοσ μήτηρ οἰνοφόρου βότρυοσ χαίτην ἀποβάλλῃ, τῆμοσ ἔχειν ὀπτὸν σαργὸν τυρῷ κατάπαστον, εὐμεγέθη, θερμόν, δριμεῖ δεδαιγμένον ὄξει· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 117 2:4)
  • ͂̓Ω λευκὰ Γαλάτεια, τί τὸν φιλέοντ’ ἀποβάλλῃ; (Theocritus, Idylls, 9)
  • Δεὶ δὲ Ῥόφημα προσφέρειν τοῖσιν ἐκ τῶν νουσημάτων μὴ πρότερον ἢ πέπονα τὰ οὖρα ἢ πτύσματα ἴδῃσ γεγενημένα ἡ̓̀ν δὲ φαρμακευθεὶσ συχνὰ καθαρθῇ, ἀναγκαῖον διδόναι, ἔλασσον δὲ καὶ λεπτότερον‧ οὐ γὰρ δυνήσεται ὑπὸ κενεαγγείησ ὑπνώσσειν, οὐδὲ πέσσειν ὁμοίωσ, οὐδὲ τὰσ κρίσιασ ὑπομένειν̓‧ ἀλλ’ ἐπειδὰν ξυντήξιεσ ὠμῶν γένωνται, καὶ τὰ ἀντέχοντα ἀποβάλλῃ, ἀνθέξει οὐδέν. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 11.3)
  • οὐσίασ ὑπομενούσησ τοῖσ δὲ πάθεσι μεταβαλλούσησ, τοῦτο στοιχεῖον καὶ ταύτην ἀρχήν φασιν εἶναι τῶν ὄντων, καὶ διὰ τοῦτο οὔτε γίγνεσθαι οὐθὲν οἰόνται οὔτε ἀπόλλυσθαι, ὡσ τῆσ τοιαύτησ φύσεωσ ἀεὶ σωζομένησ, ὥσπερ οὐδὲ τὸν Σωκράτην φαμὲν οὔτε γίγνεσθαι ἁπλῶσ ὅταν γίγνηται καλὸσ ἢ μουσικὸσ οὔτε ἀπόλλυσθαι ὅταν ἀποβάλλῃ ταύτασ τὰσ ἕξεισ, διὰ τὸ ὑπομένειν τὸ ὑποκείμενον τὸν Σωκράτην αὐτόν, οὕτωσ οὐδὲ τῶν ἄλλων οὐδέν· (Aristotle, Metaphysics, Book 1 58:1)
  • ἔφαμεν, οἶμαι, τοὺσ τοῦ Διονύσου τοὺσ ἑξηκοντούτασ ᾠδοὺσ διαφερόντωσ εὐαισθήτουσ δεῖν γεγονέναι περί τε τοὺσ ῥυθμοὺσ καὶ τὰσ τῶν ἁρμονιῶν συστάσεισ, ἵνα τὴν τῶν μελῶν μίμησιν τὴν εὖ καὶ τὴν κακῶσ μεμιμημένην, ἐν τοῖσ παθήμασιν ὅταν ψυχὴ γίγνηται, τά τε τῆσ ἀγαθῆσ ὁμοιώματα καὶ τὰ τῆσ ἐναντίασ ἐκλέξασθαι δυνατὸσ ὤν τισ, τὰ μὲν ἀποβάλλῃ, τὰ δὲ προφέρων εἰσ μέσον ὑμνῇ καὶ ἐπᾴδῃ ταῖσ τῶν νέων ψυχαῖσ, προκαλούμενοσ ἑκάστουσ εἰσ ἀρετῆσ ἕπεσθαι κτῆσιν συνακολουθοῦντασ διὰ τῶν μιμήσεων. (Plato, Laws, book 7 150:6)

Synonyms

  1. to throw off

  2. to throw away

  3. to lose

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION