Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀναβάλλω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀναβάλλω

Structure: ἀνα (Prefix) + βάλλ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to throw or toss up
  2. to put back, put off, to put, off, to be adjourned
  3. to run
  4. to strike up, begin to play or sing
  5. to put off, delay
  6. to throw back or refer
  7. to throw one's cloak back, throw it over the shoulder, with one's cloak thrown up or back

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναβάλλω ἀναβάλλεις ἀναβάλλει
Dual ἀναβάλλετον ἀναβάλλετον
Plural ἀναβάλλομεν ἀναβάλλετε ἀναβάλλουσιν*
SubjunctiveSingular ἀναβάλλω ἀναβάλλῃς ἀναβάλλῃ
Dual ἀναβάλλητον ἀναβάλλητον
Plural ἀναβάλλωμεν ἀναβάλλητε ἀναβάλλωσιν*
OptativeSingular ἀναβάλλοιμι ἀναβάλλοις ἀναβάλλοι
Dual ἀναβάλλοιτον ἀναβαλλοίτην
Plural ἀναβάλλοιμεν ἀναβάλλοιτε ἀναβάλλοιεν
ImperativeSingular ἀναβάλλε ἀναβαλλέτω
Dual ἀναβάλλετον ἀναβαλλέτων
Plural ἀναβάλλετε ἀναβαλλόντων, ἀναβαλλέτωσαν
Infinitive ἀναβάλλειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναβαλλων ἀναβαλλοντος ἀναβαλλουσα ἀναβαλλουσης ἀναβαλλον ἀναβαλλοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναβάλλομαι ἀναβάλλει, ἀναβάλλῃ ἀναβάλλεται
Dual ἀναβάλλεσθον ἀναβάλλεσθον
Plural ἀναβαλλόμεθα ἀναβάλλεσθε ἀναβάλλονται
SubjunctiveSingular ἀναβάλλωμαι ἀναβάλλῃ ἀναβάλληται
Dual ἀναβάλλησθον ἀναβάλλησθον
Plural ἀναβαλλώμεθα ἀναβάλλησθε ἀναβάλλωνται
OptativeSingular ἀναβαλλοίμην ἀναβάλλοιο ἀναβάλλοιτο
Dual ἀναβάλλοισθον ἀναβαλλοίσθην
Plural ἀναβαλλοίμεθα ἀναβάλλοισθε ἀναβάλλοιντο
ImperativeSingular ἀναβάλλου ἀναβαλλέσθω
Dual ἀναβάλλεσθον ἀναβαλλέσθων
Plural ἀναβάλλεσθε ἀναβαλλέσθων, ἀναβαλλέσθωσαν
Infinitive ἀναβάλλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναβαλλομενος ἀναβαλλομενου ἀναβαλλομενη ἀναβαλλομενης ἀναβαλλομενον ἀναβαλλομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναβαλῶ ἀναβαλεῖς ἀναβαλεῖ
Dual ἀναβαλεῖτον ἀναβαλεῖτον
Plural ἀναβαλοῦμεν ἀναβαλεῖτε ἀναβαλοῦσιν*
OptativeSingular ἀναβαλοῖμι ἀναβαλοῖς ἀναβαλοῖ
Dual ἀναβαλοῖτον ἀναβαλοίτην
Plural ἀναβαλοῖμεν ἀναβαλοῖτε ἀναβαλοῖεν
Infinitive ἀναβαλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναβαλων ἀναβαλουντος ἀναβαλουσα ἀναβαλουσης ἀναβαλουν ἀναβαλουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναβαλοῦμαι ἀναβαλεῖ, ἀναβαλῇ ἀναβαλεῖται
Dual ἀναβαλεῖσθον ἀναβαλεῖσθον
Plural ἀναβαλούμεθα ἀναβαλεῖσθε ἀναβαλοῦνται
OptativeSingular ἀναβαλοίμην ἀναβαλοῖο ἀναβαλοῖτο
Dual ἀναβαλοῖσθον ἀναβαλοίσθην
Plural ἀναβαλοίμεθα ἀναβαλοῖσθε ἀναβαλοῖντο
Infinitive ἀναβαλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναβαλουμενος ἀναβαλουμενου ἀναβαλουμενη ἀναβαλουμενης ἀναβαλουμενον ἀναβαλουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • χρόνῳ δὲ ἀναλαβὼν αὑτόν τε καὶ τὸν Ἀντίφιλον ὁ Δημήτριοσ καὶ σαφῶσ ἕκαστα ὡσ εἶχεν ἐκπυθόμενοσ παρ’ αὐτοῦ θαρρεῖν τε παρακελεύεται καὶ διελὼν τὸ τριβώνιον τὸ μὲν ἥμισυ αὐτὸσ ἀναβάλλεται, τὸ λοιπὸν δὲ ἐκείνῳ δίδωσιν, ἃ εἶχε πιναρὰ καὶ ἐκτετρυχωμένα ῥάκη περισπάσασ . (Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 29:7)
  • ἀλλὰ μὴν εἴ τισ ὑμῶν εἰσ τοῦτ’ ἀναβάλλεται ποιήσειν τὰ δέοντα, ἰδεῖν ἐγγύθεν βούλεται τὰ δεινά, ἐξὸν ἀκούειν ἄλλοθι γιγνόμενα, καὶ βοηθοὺσ ἑαυτῷ ζητεῖν, ἐξὸν νῦν ἑτέροισ αὐτὸν βοηθεῖν· (Demosthenes, Speeches, 13:1)
  • ἐπεὶ τρεῖσ τε καὶ δέκ’ ἄνδρασ ὀλέσαισ ἐρῶντασ ἀναβάλλεται γάμον θυγατρόσ. (Pindar, Odes, olympian odes, olympian 1 20:3)
  • εἰ μὲν οὖν ταῦτα κράτιστα πᾶσιν ὑμῖν ἔσεσθαι δοκεῖ, πράττωμεν αὐτὰ θεοὺσ καὶ δαίμονασ ἀρωγοὺσ ἐπικαλεσάμενοι, εἰ δέ τισ ὑμῶν τἀναντία ἔγνωκε καὶ δυεῖν θάτερον ἢ μηδέποτε ἀνασώσασθαι τὸ ἀρχαῖον ἀξίωμα τῆσ πόλεωσ οἰέται δεῖν, ἢ καιρὸν ἕτερόν τινα ἐπιτηδειότερον περιμένων ἀναβάλλεται τὸν παρόντα, μὴ κατοκνείτω φέρειν εἰσ μέσον ἃ φρονεῖ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 23 31:1)
  • ἀκύρου δ’ οἶμαι καὶ ἀδυνάτου ἔτι ὄντοσ κρῖναι τὸν ὄντωσ εὔνουν καὶ μή, τὸν ἐρῶντα σωφρονίζει, καὶ τοὺσ τῆσ φιλίασ λόγουσ εἰσ τὴν φρονοῦσαν καὶ πρεσβυτέραν ἡλικίαν ἀναβάλλεται· (Aeschines, Speeches, , section 1394)

Synonyms

  1. to throw or toss up

  2. to put back

  3. to run

  4. to strike up

  5. to put off

  6. to throw back or refer

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION