헬라어 문장 검색 - ΑτηενάΤηεΔειπ

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 87)

ταῦτα μὲν οὖν Κλέαρχοσ εἴρηκε. καὶ ἃ προβάλλειν δεῖ τοιαῦτά τινα εἶναι ἡγοῦμαι· στίχον εἰπεῖν Ὁμηρικὸν ἀπὸ τοῦ ἄλφα ἀρχόμενον καὶ εἰσ τὸ αὐτὸ στοιχεῖον καταλήγοντα ἀγχοῦ δ’ ἱσταμένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα. ἀλλ’ ἄγε νῦν μάστιγα καὶ ἡνία σιγαλόεντα. ἀσπίδασ εὐκύκλουσ λαισήιά τε πτερόεντα. καὶ πάλιν ὁμοίωσ ἰαμβεῖα ἀγαθὸσ ἀνήρ λέγοιτ’ ἂν ὁ φέρων τἀγαθά ἀγαθὸσ ἂν εἰή χὠ φέρων καλῶσ κακά. Ὁμηρικοὶ ἀπὸ τοῦ ε ἐπὶ τὸ ε·

εὑρ͂ε Λυκάονοσ υἱὸν ἀμύμονά τε κρατερόν τε. ἐν πόλει ὑμετέρῃ, ἐπεὶ οὐκ ἄρ’ ἔμελλον ἔγωγε. ὁμοίωσ καὶ ἰαμβεῖα εὐκαταφρόνητόσ ἐστι πενία, Δερκύλε, ἐπὶ τοῖσ παροῦσι τὸν βίον διάπλεκε. Ὁμήρου ἀπὸ η ἐπὶ τὸ η· ἡ μὲν ἄρ’ ὣσ εἰποῦσ1’ ἀπέβη γλαυκῶπισ Ἀθήνη. ἡ δ’ ἐν γούνασι πῖπτε Διώνησ δῖ’ Ἀφροδίτη, ἰάμβοι·

ἡ τῶν φίλων σοι πίστισ ἔστω κεκριμένη. ἀπὸ τοῦ ἐπὶ τὸ Ὁμήρου· Ἰλίου ἐξαπολοίατ’ ἀκήδεστοι καὶ ἄφαντοι. Ἱππόλοχοσ δὲ μ’ ἔτικτε καὶ ἐκ τοῦ φημι γενέσθαι. ἀπὸ τοῦ σ εἰσ τὸ σ συμπάντων Δαναῶν, οὐδ’ ἢν Ἀγαμέμνονα εἴπῃσ. σοφόσ ἐστιν ὁ φέρων τἀπὸ τῆσ τύχησ καλῶσ. ἀπὸ τοῦ ω εἰσ τὸ ω·

ὡσ δ’ ὅτ’ ἀπ’ Οὐλύμπου νέφοσ ἔρχεται οὐρανὸν εἴσω. ὠρθωμένην πρὸσ ἅπαντα τὴν ψυχὴν ἔχω. προβάλλειν δὲ δεῖ καὶ στίχουσ ἀσίγμουσ οἱο͂ν· πάντ’ ἐθέλω δόμεναι καὶ ἔτ’ οἰκόθεν ἄλλ’ ἐπιθεῖναι. καὶ πάλιν στίχουσ Ὁμηρικοὺσ ἀπὸ τῆσ πρώτησ συλλαβῆσ καὶ τῆσ ἐσχάτησ δηλοῦντασ ὄνομα οἱο͂ν Αἰάσ δ’ ἐκ Σαλαμῖνοσ ἄγεν δύο καὶ δέκα νῆασ. Φυλείδησ, ὃν τίκτε Διὶ φίλοσ ἱππότα Φυλεύσ.

ἰητῆρ’ ἀγαθώ, Ποδαλείριοσ ἠδὲ Μαχάων. Ιὤν. εἰσὶ καὶ ἄλλοι στίχοι Ὁμηρικοὶ δηλοῦντεσ σκευῶν ὀνόματα ἀπὸ τῆσ πρώτησ καὶ ἐσχάτησ συλλαβῆσ οἰο͂ν· ὀλλυμένων Δαναῶν ὀλοφύρεται ἐν φρεσὶ θυμόσ, ὅλμοσ. μυθεῖται κατὰ μοῖραν ἅπερ κ’ οἰοίτο καὶ ἄλλοσ. μύλοσ. λυγρὸσ ἐὼν μή που τι κακὸν καὶ μεῖζον ἐπαύρῃ. λύρη.

ἄλλοι στίχοι δηλοῦντεσ ἀπὸ τῆσ ἀρχῆσ καὶ τοῦ τέλουσ τῶν ἐδωδίμων τί · ἀργυρόπεζα Θέτισ, θυγάτηρ ἁλίοιο γέροντοσ, ἄρτοσ. μή τι σὺ ταῦτα ἕκαστα διείρεο μηδὲ μετάλλα, μῆλα. ἐπεὶ δὲ ἱκανὴν παρέκβασιν πεποιήμεθα περὶ τῶν γρίφων, λεκτέον ἤδη καὶ τίνα κόλασιν ὑπέμενον οἱ μὴ λύσαντεσ τὸν προτεθέντα γρῖφον.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 87

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 87)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION