Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 91

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 91)

τοσαῦτα τοῦ Μυρτίλου ἑξῆσ καταλέξαντοσ καὶ πάντων αὐτὸν ἐπὶ τῇ μνήμῃ θαυμασάντων ὁ Κύνουλκοσ ἔφη · "ἵππων ἔφη ὁ ἄθεοσ. "ἀλλὰ καὶ Ἡράκλειτοσ ὁ θεῖόσ φησι· "πουλυμαθίη νόον ἔχειν οὐ διδάσκει. "καὶ ὁ Τίμων δὲ ἔφη· "ἐν δὲ πλατυσμὸσ πουλυμαθημοσύνησ, τῆσ οὐ κενεώτερον ἄλλο. "τί γὰρ ὄφελοσ τῶν τοσούτων ὀνομάτων, ὦ γραμματικέ, πάντων ἐπιτρῖψαι μᾶλλον ἢ σωφρονίσαι δυναμένων τοὺσ ἀκούοντασ; "καὶ ἐὰν μὲν τίσ σου πύθηται τίνεσ ἦσαν οἱ εἰσ τὸν δούρειον ἵππον ἐγκατακλεισθέντεσ, ἑνὸσ καὶ δευτέρου ἴσωσ ἐρεῖσ ὄνομα· "καὶ οὐδὲ ταῦτ’ ἐκ τῶν Στησιχόρου, σχολῇ γάρ, ἀλλ’ ἐκ τῆσ Σακάδου τοῦ Ἀργείου Ἰλίου Πέρσιδοσ· "οὗτοσ γὰρ παμπόλλουσ τινὰσ κατέλεξεν. "ἀλλὰ μὴν οὐδὲ τῶν Ὀδυσσέωσ ἑταίρων ἔχοισ ἂν οὕτωσ εὐρύθμωσ καταλέξαι τὰσ προσηγορίασ καὶ τίνεσ οἱ ὑπὸ τοῦ Κύκλωποσ αὐτῶν καταβρωθέντεσ ἢ ὑπὸ τῶν Λαιστρυγόνων καὶ εἰ ὄντωσ κατεβρώθησαν ὅστισ οὖν οὐδὲ τοῦτ’ οἶδασ, καίτοι συνεχῶσ Φυλάρχου μνήμην ποιούμενοσ, ὅτι ἐν ταῖσ Κείων πόλεσιν οὔτε ἑταίρασ οὔτε αὐλητρίδασ ἰδεῖν ἔστι. "καὶ ὁ Μυρτίλοσ· "τοῦτο δὲ ποῦ εἴρηκεν ὁ Φύλαρχοσ; "κατανέγνων γὰρ αὐτοῦ πᾶσαν τὴν Ἱστορίαν. "εἰπόντοσ δ’ ἐν τῇ τρίτῃ καὶ εἰκοστῇ, ὁ Μυρτίλοσ ἔφη· "εἶτ’ οὐκ ἐγὼ δικαίωσ πάντασ ὑμᾶσ τοὺσ φιλοσόφουσ μισῶ μισοφιλολόγουσ ὄντασ; "οὓσ οὐ μόνον Λυσίμαχοσ ὁ βασιλεὺσ ἐξεκήρυξε τῆσ ἰδίασ βασιλείασ ἀπελαύνων, ὡσ ὁ Καρύστιόσ φησιν ἐν Ἱστορικοῖσ Ὑπομνήμασιν, ἀλλὰ καὶ Ἀθηναῖοι. "Ἄλεξισ γοῦν ἐν Ἱππεῖ φησίν τοῦτ’ ἔστιν Ἀκαδήμεια, τοῦτο Ξενοκράτησ; "πόλλ’ ἀγαθὰ δοῖεν οἱ θεοὶ Δημητρίῳ καὶ τοῖσ νομοθέταισ, διότι τοὺσ τὰσ τῶν λόγων, ὥσ φασι, δυνάμεισ παραδιδόντασ τοῖσ νέοισ ἐσ κόρακασ ἐρρίφασιν ἐκ τῆσ Ἀττικῆσ. καὶ Σοφοκλῆσ δέ τισ ψηφίσματι ἐξήλασε πάντασ φιλοσόφουσ τῆσ Ἀττικῆσ, καθ’ οὗ λόγον ἔγραψε Φίλων ὁ Ἀριστοτέλουσ γνώριμοσ, ἀπολογίαν ὑπὲρ τοῦ Σοφοκλέουσ Δημοχάρουσ πεποιηκότοσ τοῦ Δημοσθένουσ ἀνεψιοῦ. καὶ Ῥωμαῖοι δ’ οἱ πάντα ἄριστοι ἐξέβαλον τοὺσ σοφιστὰσ τῆσ Ῥώμησ ὡσ διαφθείροντασ τοὺσ νέουσ· "ἔπειτ’ οὐκοἶδ’ ὅπωσ κατεδέξαντο. "ἐμφανίζει δ’ ὑμῶν καὶ τὸ ἀνόητον Ἀνάξιπποσ ὁ κωμῳδιοποιὸσ ἐν Κεραυνουμένῳ λέγων οὕτωσ· "οἴμοι, φιλοσοφεῖσ, ἀλλὰ τούσ γε φιλοσόφουσ ἐν τοῖσ λόγοισ φρονοῦντασ εὑρίσκω μόνον, ἐν τοῖσι δ’ ἔργοισ ὄντασ ἀνοήτουσ· "ὁρῶ. Εἰκότωσ οὖν πολλαὶ τῶν πόλεων καὶ μάλιστα ἡ Λακεδαιμονίων, ὡσ Χαμαιλέων φησὶν ἐν τῷ περὶ Σιμωνίδου, οὐ προσίενται οὔτε ῥητορικὴν οὔτε φιλοσοφίαν διὰ τὰσ ἐν τοῖσ λόγοισ ὑμῶν φιλοτιμίασ καὶ ἔριδασ καὶ τοὺσ ἀκαίρουσ ἐλέγχουσ· "δι’ οὓσ Σωκράτησ μὲν ἀπέθανεν ὁ πρὸσ τοὺσ εἰσ τὰ δικαστήρια διακληρουμένουσ διαλεγόμενοσ περὶ τοῦ δικαίου κλεπτιστάτουσ ὄντασ· "ἀπέθανεν δὲ διὰ ταῦτα καὶ Θεόδωροσ ὁ ἄθεοσ καὶ Διαγόρασ ἐφυγαδεύθη· "ὅτε καὶ πλέων ναυαγίῳ ἐχρήσατο· "Διότιμοσ δ’ ὁ γράψασ τὰ κατ’ Ἐπικούρου βιβλία ὑπὸ Ζήνωνοσ τοῦ Ἐπικουρείου ἐξαιτηθεὶσ ἀνῃρέθη, ὥσ φησι Δημήτριοσ ὁ Μάγνησ ἐν τοῖσ Ὁμωνύμοισ. "συνελόντι δὲ εἰπεῖν κατὰ τὸν Σολέα Κλέαρχον οὐ καρτερικὸν βίον ἀσκεῖτε, κυνικὸν δὲ τῷ ὄντι ζῆτε· "καίτοι τοῦ ζῴου τούτου ἐν τέτταρσι τὴν φύσιν περιττὴν ἔχοντοσ, ὧνπερ ὑμεῖσ τὰ χείρω μερισάμενοι τηρεῖτε. "αἰσθήσει τε γὰρ τῇ πρὸσ ὄσφρανσιν καὶ πρὸσ τὸ οἰκεῖον καὶ ἀλλότριον θαυμαστὸν καὶ τῷ συνανθρωπίζον οἰκουρὸν εἶναι καὶ φυλακτικὸν τοῦ τῶν εὖ δρώντων βίου πάντων περιττότατον ὧν οὐδέτερον πρόσεστιν ὑμῖν τοῖσ τὸν κυνικὸν βίον μιμουμένοισ. "οὔτε γὰρ συνανθρωπίζετε οὔτε διαγινώσκετε οὐδένα τῶν ὁμιλούντων, αἰσθήσει τε πολλῷ ὑστεροῦντεσ ἀργῶσ καὶ ἀφυλάκτωσ ζῆτε, λοιδόρου δὲ καὶ παμφάγου τοῦ ζῴου πεφυκότοσ, ἔτι δὲ ταλαιπώρου καὶ γυμνοῦ τὸν βίον, ἄμφω ταῦτα μελετᾶτε, κακολόγοι καὶ βοροὶ πρόσ τε τούτοισ ἄνοικοι καὶ ἀνέστιοι βιοῦντεσ. "ἐξ ὧν ἁπάντων ἀλλότριοι μὲν ἀρετῆσ, μάταιοι δὲ ἐστὲ εἰσ τὸ τοῦ βίου χρήσιμον. "οὐδὲν γάρ ἐστι τῶν καλουμένων φιλοσόφων ἀφιλοσοφώτερον. "τίσ γὰρ ἤλπισεν Αἰσχίνην τὸν Σωκρατικὸν τοιοῦτον γεγενῆσθαι τοὺσ τρόπουσ ὁποῖόν φησι Λυσίασ ὁ ῥήτωρ ἐν τοῖσ τῶν Συμβολαίων λόγοισ; "ὃν ἐκ τῶν φερομένων ὡσ αὐτοῦ διαλόγων θαυμάζομεν ὡσ ἐπιεικῆ καὶ μέτριον, πλὴν εἰ μὴ ὡσ ἀληθῶσ τοῦ σοφοῦ Σωκράτουσ ἐστὶν συγγράμματα , ἐχαρίσθη δὲ αὐτῷ ὑπὸ Ξανθίππησ τῆσ Σωκράτουσ γυναικὸσ μετὰ τὸν ἐκείνου θάνατον, ὡσ οἱ ἀμφὶ τὸν Ἰδομενέα φασίν. ἀλλ’ ὅ γε Λυσίασ ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ λόγῳ οὑτωσὶ πρὸσ Αἰσχίνην τὸν Σωκρατικὸν χρέωσ ‐ ἀπομνημονεύσω δ’ ἐγώ, εἰ καὶ πολλά ἐστι τὰ λεχθέντα, διὰ τὸν βρένθον ὑμῶν τὸν πολύν, ὦ φιλόσοφοι· "ἄρχεται δ’ οὕτωσ ὁ ῥήτωρ οὐκ ἂν ποτ’ ᾠήθην, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, Αἰσχίνην τολμῆσαι οὕτωσ αἰσχρὰν δίκην δικάσασθαι, νομίζω δ’ οὐκ ἂν ῥᾳδίωσ αὐτὸν ἑτέραν ταύτησ συκοφαντωδεστέραν ἐξευρεῖν. οὗτοσ γάρ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὀφείλων ἀργύριον ἐπὶ τρισὶ δραχμαῖσ Σωσινόμῳ τῷ τραπεζίτῃ καὶ Ἀριστογείτονι, προσελθὼν πρὸσ ἐμὲ ἐδεῖτο μὴ περιιδεῖν αὐτὸν διὰ τοὺσ τόκουσ ἐκ τῶν ὄντων ἐκπεσόντα. "κατασκευάζομαι δ’, ἔφη, τέχνην μυρεψικὴν ἀφορμῆσ δὲ δέομαι, καταθήσω δέ σοι ἐννέ’ ὀβολοὺσ τῆσ μνᾶσ τόκουσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION