Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 81

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 81)

φιλομεῖραξ δὲ ἦν ὁ Σοφοκλῆσ, ὡσ Εὐριπίδησ φιλογύνησ. Ιὤν γοῦν ὁ ποιητὴσ ἐν ταῖσ ἐπιγραφομέναισ Ἐπιδημίαισ γράφει οὕτωσ· · "Σοφοκλεῖ τῷ ποιητῇ ἐν Χίῳ συνήντησα ὅτε ἔπλει εἰσ Λέσβον στρατηγόσ, ἀνδρὶ παιδιώδει παρ’ οἶνον καὶ δεξιῷ. Ἑρμησίλεω δὲ ξένου οἱ ἐόντοσ καὶ προξένου Ἀθηναίων ἑστιῶντοσ αὐτόν, ἐπεὶ παρὰ τὸ πῦρ ἑστεὼσ ὁ τὸν οἶνον ἐγχέων παῖσ ὡραῖοσ καὶ ἐρυθρὸσ ἐὼν , δῆλοσ ἦν πτοεόμενοσ· "εἶπέ τε· "’ βούλει με ἡδέωσ πίνειν; "` φάντοσ δ’ αὐτοῦ ’ βραδέωσ τοίνυν καὶ πρόσφερέ μοι καὶ ἀπόφερε τὴν κύλικα. "’ ἔτι πολὺ μᾶλλον ἐρυθριάσαντοσ τοῦ παιδὸσ εἶπε πρὸσ τὸν συγκατακείμενον ’ ὡσ καλῶσ Φρύνιχοσ ἐποίησεν εἴπασ· "λάμπει δ’ ἐπὶ πορφυρέαισ παρῇσι φῶσ ἔρωτοσ. "’ καὶ πρὸσ τόδε ἠμείφθη ὁ Ἐρετριεὺσ ἢ Ἐρυθραῖοσ γραμμάτων ἐὼν διδάσκαλοσ. "σοφὸσ μὲν δὴ σύ γε εἶ, ὦ Σοφόκλεισ, ἐν ποιήσει· "ὅμωσ μέντοι γε οὐκ εὖ εἴρηκε Φρύνιχοσ πορφυρέασ εἰπὼν τὰσ γνάθουσ τοῦ καλοῦ, εἰ γὰρ ὁ ζωγράφοσ χρώματι πορφυρέῳ ἐναλείψειε τοῦδε τοῦ παιδὸσ τὰσ γνάθουσ, οὐκ ἂν ἔτι καλὸσ φαίνοιτο. "οὐ κάρτα δεῖ τὸ καλὸν τῷ μὴ καλῷ φαινομένῳ εἰκάζειν. "’ ἀναγελάσασ ἐπὶ τῷ Ἐρετριεῖ Σοφοκλῆσ· "οὐδὲ τόδε σοι ἀρέσκει ἄρα, ὦ ξένε, τὸ Σιμωνίδειον, κάρτα δοκέον τοῖσ Ἕλλησιν εὖ εἰρῆσθαι· "πορφυρέου ἀπὸ στόματοσ ἱεῖσα φωνὰν παρθένοσ, οὐδ’ ὁ ποιητήσ, ἔφη, ὁ λέγων χρυσοκόμαν Ἀπόλλωνα· "χρυσέασ γὰρ εἰ ἐποίησεν ὁ ζωγράφοσ τὰσ τοῦ θεοῦ κόμασ καὶ μὴ μελαίνασ, χεῖρον ἂν ἦν τὸ ζωγράφημα. "οὐδὲ ὁ φὰσ ῥοδοδάκτυλον εἰ γάρ τισ εἰσ ῥόδεον χρῶμα βάψειε τοὺσ δακτύλουσ, πορφυροβάφου χεῖρασ καὶ οὐ γυναικὸσ καλῆσ ποιήσειεν ἄν γελασάντων δὲ ὁ μὲν Ἐρετριεὺσ ἐνωπήθη τῇ ἐπιρραπίξει, ὁ δὲ πάλιν τοῦ παιδὸσ τῷ λόγῳ εἴχετο. "εἴρετο γάρ μιν ἀπὸ τῆσ κύλικοσ κάρφοσ τῷ μικρῷ δακτύλῳ ἀφαιρετέοντα, εἰ καθορᾷ τὸ κάρφοσ. "φάντοσ δὲ καθορᾶν ’ ἄπο τοίνυν φύσησον αὐτό, ἵνα μὴ πλύνοιτο ὁ δάκτυλόσ σευ προσαγαγόντοσ δ’ αὐτοῦ τὸ πρόσωπον πρὸσ τὴν κύλικα ἐγγυτέρω τὴν κύλικα τοῦ ἑαυτοῦ στόματοσ ἦγεν, ἵνα δὴ ἡ κεφαλῇ τῇ κεφαλῇ ἀσσοτέρα γένηται. "ὡσ δ’ ἦν οἱ κάρτα πλησίον, προσλαβὼν τῇ χειρὶ ἐφίλησεν. "ἐπικροτησάντων δὲ πάντων σὺν γέλωτι καὶ βοῇ ὡσ εὖ ὑπηγάγετο τὸν παῖδα, ’ μελετῶ, εἶπεν, στρατηγεῖν, ὦ ἄνδρεσ ἐπειδήπερ Περικλῆσ ποιεῖν μέν με ἔφη, στρατηγεῖν δ’ οὐκ ἐπίστασθαι. "ἆρ’ οὖν οὐ κατ’ ὀρθόν μοι πέπτωκεν τὸ στρατήγημα; "τοιαῦτα πολλὰ δεξιῶσ ἔλεγέν τε καὶ ἔπρησσεν ὅτε πίνοι ἢ πράσσοι. "τὰ μέντοι πολιτικὰ οὔτε σοφὸσ οὔτε ῥεκτήριοσ ἦν, ἀλλ’ ὡσ ἄν τισ εἷσ τῶν χρηστῶν Ἀθηναίων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION