Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 77

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 77)

ὅλωσ δὲ τοὺσ παιδικοὺσ ἔρωτασ τῶν ἐπὶ ταῖσ θηλείαισ προκρίνουσι πολλοί, παρὰ γὰρ τὰσ ἄλλασ ταῖσ εὐνομουμέναισ πόλεσιν ἐπὶ τῆσ Ἑλλάδοσ σπουδασθῆναι τόδε τὸ ἔθοσ. Κρῆτεσ γοῦν, ὡσ ἔφην, καὶ οἱ ἐν Εὐβοίᾳ Χαλκιδεῖσ περὶ τὰ παιδικὰ δαιμονίωσ ἐπτόηνται. Ἐχεμένησ γοῦν ἐν τοῖσ Κρητικοῖσ οὐ τὸν Δία φησὶν ἁρπάσαι τὸν Γανυμήδην ἀλλὰ Μίνωα, οἱ δὲ προειρημένοι Χαλκιδεῖσ παρ’ αὑτοῖσ φασιν ἁρπασθῆναι τὸν Γανυμήδην ὑπὸ τοῦ Διὸσ καὶ τὸν τόπον δεικνύντεσ Ἁρπάγιον καλοῦσιν, ἐν ᾧ καὶ μυρρίναι διάφοροι πεφύκασιν. καὶ τὴν πρὸσ Ἀθηναίουσ δ’ ἔχθραν διελύσατο Μίνωσ, καίπερ ἐπὶ θανάτῳ παιδὸσ συστᾶσαν, Θησέωσ ἐρασθεὶσ καὶ τὴν θυγατέρα τούτῳ γυναῖκα ἔδωκε Φαίδραν, ὡσ Ζῆνισ ἢ Ζηνεύσ φησιν ὁ Χῖοσ ἐν τῷ περὶ τῆσ πατρίδοσ συγγράμματι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION