Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 76

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 76)

καὶ ὁ Ῥηγῖνοσ δὲ Ἴβυκοσ βοᾷ καὶ κέκραγεν ἦρι μὲν αἵ τε Κυδώνιαι μαλίδεσ ἀρδόμεναι ῥόαι τ’ ἐκ ποταμῶν ἵνα παρθένων κᾶποσ ἀκήρατοσ, αἵ τ’ οἰνανθίδεσ αὐξόμεναι σκιεροῖσιν ὑφ’ ἑρ́νεσιν οἰναρέοισ θαλέθοισιν ἐμοὶ δ’ ἔροσ οὐδεμίαν κατάκοιτοσ ὡρ́αν ἅθ’ ὑπὸ στεροπᾶσ φλέγων Θρηίκιοσ βορέασ, ἀίσσων παρὰ Κύπριδοσ ἀζαλέαισ μανίαισιν ἐρεμνὸσ ἀθαμβὴσ ἐγκρατέωσ πάϊθεν φυλάσσει ἡμετέρασ φρένασ. καὶ Πίνδαροσ δ’ οὐ μετρίωσ ὢν ἐρωτικόσ φησιν εἰή καὶ ἐρᾶν καὶ ἔρωτι.

χαρίζεσθαι κατὰ καιρὸν μὴ πρεσβυτέραν ἀριθμοῦ δίωκε, θυμέ, πρᾶξιν, διόπερ καὶ ὁ Τίμων ἐν τοῖσ Σίλλοισ ἔφη· ὡρ́η ἐρᾶν, ὡρ́η δὲ γαμεῖν, ὡρ́η δὲ πεπαῦσθαι, καὶ μὴ ἀναμένειν ἔστ’ ἂν ἐκεῖνό τισ φθέγξηται κατὰ τὸν αὐτὸν τοῦτον φιλόσοφον ἡνίκ’ ἐχρῆν δύνειν, νῦν ἄρχεται ἡδύνεσθαι. μνησθεὶσ δὲ καὶ τοῦ Τενεδίου Θεοξένου ὁ Πίνδαροσ, ὃσ ἦν αὐτοῦ ἐρώμενοσ, τί φησιν;

χρῆν μὲν κατὰ καιρὸν ἐρώτων δρέπεσθαι, θυμέ, σὺν ἁλικίᾳ· τὰσ δὲ Θεοξένου ἀκτῖνασ ποτ’ ὄσσων μαρμαρυζοίσασ δρακεὶσ ὃσ μὴ πόθῳ κυμαίνεται, ἐξ ἀδάμαντοσ ἢ σιδάρου κεχάλκευται μέλαιναν καρδίαν ψυχρᾷ φλογί, πρὸσ δ’ Ἀφροδίτασ ἀτιμασθεὶσ ἑλικογλεφάρου ἢ περὶ χρήμασι μοχθίζει βιαίωσ ἢ γυναικείῳ θράσει ψυχὰν φορεῖται πᾶσαν ὁδὸν θεραπεύων. ἀλλ’ ἐγὼ θεᾶσ ἕκατι κηρὸσ ὣσ δαχθεὶσ ἕλᾳ ἱρᾶν μελισσᾶν τάκομαι, εὖτ’ ἂν ἴδω παίδων νεόγυιον ἐσ ἥβαν.

ἐν δὲ ἄρα καὶ Τενέδῳ Πειθὼ τ’ ἔναιεν καὶ Χάρισ υἱὸν ἀνᾶγ’ Ἁγησίλα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION