Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 73

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 73)

ὑπολαμβάνων οὖν μέγαν εἶναι δαίμονα καὶ δυνατώτατον τὸν Ἔρωτα, προσέτι τε καὶ τὴν Ἀφροδίτην τὴν χρυσῆν, τὰ Εὐριπίδου ἐπὶ νοῦν λαμβάνων λέγω· τὴν Ἀφροδίτην οὐχ ὁρᾷσ ὅση θεόσ; ἣν οὐδ’ ἂν εἴποισ οὐδὲ μετρήσειασ ἂν ὅση πέφυκε κἀφ’ ὅσον διέρχεται. αὕτη τρέφει σὲ κἀμὲ καὶ πάντασ βροτούσ. τεκμήριον δέ μὴ λόγῳ μόνον μάθῃσ, ἔργῳ δὲ δείξω τὸ σθένοσ τὸ τῆσ θεοῦ ἐρᾷ μὲν ὄμβρου γαῖ’, ὅταν ξηρὸν πέδον ἄκαρπον αὐχμῷ νοτίδοσ ἐνδεῶσ ἔχῃ. ἐρᾷ δ’ ὁ σεμνὸσ οὐρανὸσ πληρούμενοσ ὄμβρου πεσεῖν εἰσ γαῖαν Ἀφροδίτησ ὕπο. ὅταν δὲ συμμιχθῆτον ἐσ ταὐτὸν δύο, φύουσιν ἡμῖν πάντα καὶ τρέφουσ1’ ἅμα, δι’ ὧν βρότειον ζῇ τε καὶ θάλλει γένοσ.

καὶ ὁ σεμνότατοσ δ’ Αἰσχύλοσ ἐν ταῖσ Δαναίσιν αὐτὴν παράγει τὴν Ἀφροδίτην λέγουσαν· ἐρᾷ μὲν ἁγνὸσ οὐρανὸσ τρῶσαι χθόνα, ἔρωσ δὲ γαῖαν λαμβάνει γάμου τυχεῖν·

ὄμβροσ δ’ ἀπ’ εὐνάοντοσ οὐρανοῦ πεσὼν ἔκυσε γαῖαν· ἡ δὲ τίκτεται βροτοῖσ μήλων τε βοσκὰσ καὶ βίον Δημήτριον δενδρῶτισ ὡρ́α δ’ ἐκ νοτίζοντοσ γάμου ι‐ τέλειοσ ἐστί. τῶν δ’ ἐγὼ παραίτιοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION