헬라어 문장 검색 - ΑτηενάΤηεΔειπ

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 45)

ἑξῆσ δὲ καὶ ταῦτ’ ἀναγράφει· Λαίδα λέγουσι τὴν Κορινθίαν ποτὲ Εὐριπίδην ἰδοῦσαν ἐν κήπῳ τινὶ πινακίδα καὶ γραφεῖον ἐξηρτημένον ἔχοντ’· "ἀπόκριναι, φησίν, ὦ ποιητά μοι, τί βουλόμενοσ ἔγραψασ ἐν τραγῳδίᾳ ἔρρ’, αἰσχροποιέ ; "σὺ γάρ, ἔφη, τίσ εἶ, γύναι;

"οὐκ αἰσχροποιόσ; ἡ δὲ γελάσασ1’ ἀπεκρίθη· "τί δ’ αἰσχρόν, εἰ μὴ τοῖσι χρωμένοισ δοκεῖ; ἡ Γλυκέριον λαβοῦσα παρ’ ἐραστοῦ τινοσ Κορίνθιον παράπηχυ καινὸν λῄδιον ἔδωκεν εἰσ γναφεῖον· εἶτ’ ἐπεὶ τέλοσ ἔδοξ’ ἔχειν, πέμψασα τὴν θεραπαινίδα τὸ μισθάριον ἔχουσαν ἐκέλευ’ ἀποφέρειν θοἰμάτιον. ὁ γναφεὺσ δ’ εἶπεν·

"ἂν γ’ ἐλᾳδίου ταρτημόριά μοι, φησί, προσενέγκῃσ τρία, κόμισαι. "τὸ κωλῦον γάρ ἐστι τοῦτό με. "μέλλει γὰρ ὥσπερ μαινίδασ ἀποτηγανίζειν, φησί, μου τὸ λῄδιον. ὁ τοῦ Σοφοκλέουσ Δημοφῶν ἐρώμενοσ τὴν Αἶγα Νικὼ πρεσβυτέραν οὖσαν ποτὲ νέοσ ὢν ἔτ’ αὐτὸσ εἶχεν. ἐπεκαλεῖτο δ’ Αἴξ, ὅτι τὸν μέγαν δὴ κατέφαγεν ἐραστήν ποτε Θαλλὸν παρεγενήθη γὰρ εἰσ τὴν Ἀττικὴν ὠνησόμενοσ χελιδονείουσ ἰσχάδασ Ὑμήττιόν τε φορτιούμενοσ μέλι. λέγεται δ’ ἐκείνην τὴν γυναῖκ’ ἐσχηκέναι πυγὴν πάνυ καλήν, ἣν ποτ’ ἠξίου λαβεῖν ὁ Δημοφῶν.

"εὖ γ’, ἵνα Σοφοκλεῖ λαβὼν δῷσ, φησί, παρ’ ἐμοῦ, φίλτατε. Καλλιστίου δὲ τῆσ Υὃσ καλουμένησ πρὸσ τὴν ἑαυτῆσ λοιδορουμένησ ποτὲ μητέρα Κορώνη δ’ ἐπεκαλεῖτο τοὔνομα, διέλυεν ἡ Γνάθαιν’.

"τί γάρ, ἔφησεν, ἄλλο πλὴν ἄλλ’ ἡ Κορώνησ, ἕτερ’ ἐκείνη μέμφεται. Ἵππην λέγουσι τὴν ἑταίραν Θεόδοτον ἔχειν ἐραστὴν τὸν ἐπὶ τοῦ χόρτου τότε γενόμενον. αὕτη δ’ ὀψὲ τῆσ ὡρ́ασ ποτὲ εἰσῆλθεν ἐπὶ κώθωνα πρὸσ τὸν βασιλέα Πτολεμαῖον εἰώθει δὲ συμπίνειν αἰεὶ αὐτῷ. λέγει δ’ οὖν ὑστεροῦσα παρὰ πολύ· "Πτολεμαῖε, διψῶ, φησί, παππία, σφόδρα·

"ἀλλ’ ἐγχεάτω μοι τέτταρασ κοτύλασ πιεῖν εἰσ τὴν μεγάλην. ἔπειτεν ὁ βασιλεὺσ λέγει· "εἰσ τὴν λεκάνην μὲν οὖν δοκεῖσ γάρ μοι πολύν, Ἵππη, πάνυ χόρτον, φησί, καταβεβρωκέναι. Φρύνην ἐπείρα Μοίριχοσ τὴν Θεσπικήν· "μέγ’, εἶπεν οὐ πρῴην δύο χρυσοῦσ λαβοῦσα παρεγένου ξένῳ τινί;

"περίμενε τοίνυν καὶ σύ, φησίν, ἑώσ ἂν οὗ βινητιάσω, καὶ τοσοῦτον λήψομαι. Νικὼ λέγεται τὴν Αἶγα, Πύθωνόσ τινοσ αὐτὴν ποτ’ ἀπολιπόντοσ, Εὐάρδιν δὲ τὴν παχεῖαν ἀναλαβόντοσ, εἶτεν ὕστερον μεταπεμπομένου ποθ’, ὡσ ἐοίκ’, αὐτήν, λέγειν πρὸσ τὸν μετιόντα παῖδα· ἤδη διάμεστοσ τῶν ὑείων ἐγένετο, ἐπ’ αἴγει’ οἱο͂́σ ἐστιν ἀνακάμπτειν πάλιν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 45

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 45)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION