Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 7

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 7)

τοιαῦτα πολλὰ τοῦ Λαρηνσίου λέγοντοσ ὁ Λεωνίδησ ψέγων τὸ τῆσ γαμετῆσ ὄνομα τὰ ἐκ τῶν Μάντεων ’ Ἀλέξιδοσ προηνέγκατο ταυτὶ τῶν ἐπῶν ὦ δυστυχεῖσ ἡμεῖσ γαμέται πεπρακότεσ τὴν τοῦ βίου παρρησίαν καὶ τὴν τρυφήν, γυναιξὶ δοῦλοι ζῶμεν ἀντ’ ἐλευθέρων. ἔπειτ’ ἔχειν προῖκ’, οὐχὶ τιμὴν πάσχομεν;

πικράν γε καὶ μεστὴν γυναικείασ χολῆσ, ἡ τῶν γὰρ ἀνδρῶν ἐστι πρὸσ ἐκείνην μέλι. οἱ μέν γε συγγνώμην ἔχουσ1’ ἀδικούμενοι, αὗται δ’ ἀδικοῦσαι καὶ προσεγκαλοῦσ1’ ἔτι ὧν οὐκ ἐχρῆν ἄρχουσιν, ὧν δ’ ἄρχειν ἐχρῆν ἀμελοῦσιν, ἐπιορκοῦσιν, οὐδὲ ἓν κακὸν ἔχουσι καὶ κάμνειν λέγουσ1’ ἑκάστοτε. Ξέναρχοσ δ’ ἐν Ὕπνῳ φησὶν εἶτ’ εἰσὶν οἱ τέττιγεσ οὐκ εὐδαίμονεσ, ὧν ταῖσ γυναιξὶν οὐδ’ ὁτιοῦν φωνῆσ ἔνι;

Φιλέταιροσ Κορινθιαστῇ· ὡσ τακερόν, ὦ Ζεῦ, καὶ μαλακὸν τὸ βλέμμ’ ἔχει, οὐκ ἐτὸσ Ἑταίρασ ἱερόν ἐστι πανταχοῦ, ἀλλ’ οὐχὶ γαμετῆσ οὐδαμοῦ τῆσ Ἑλλάδοσ. Ἄμφισ δ’ ἐν Ἀθάμαντι·

εἶτ’ οὐ γυναικόσ ἐστιν εὐνοικώτερον γαμετῆσ ἑταίρα; πολύ γε καὶ μάλ’ εἰκότωσ. ἡ μὲν νόμῳ γὰρ καταφρονοῦσ1’ ἔνδον μένει, ἡ δ’ οἶδεν ὅτι ἢ τοῖσ τρόποισ ὠνητέοσ ἄνθρωπόσ ἐστιν ἢ πρὸσ ἄλλον ἀπιτέον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION