헬라어 문장 검색 - ΑτηενάΤηεΔειπ

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 91)

τοσαῦτα τοῦ Μυρτίλου ἑξῆσ καταλέξαντοσ καὶ πάντων αὐτὸν ἐπὶ τῇ μνήμῃ θαυμασάντων ὁ Κύνουλκοσ ἔφη · "ἵππων ἔφη ὁ ἄθεοσ. "ἀλλὰ καὶ Ἡράκλειτοσ ὁ θεῖόσ φησι· "πουλυμαθίη νόον ἔχειν οὐ διδάσκει. "καὶ ὁ Τίμων δὲ ἔφη· "ἐν δὲ πλατυσμὸσ πουλυμαθημοσύνησ, τῆσ οὐ κενεώτερον ἄλλο. "τί γὰρ ὄφελοσ τῶν τοσούτων ὀνομάτων, ὦ γραμματικέ, πάντων ἐπιτρῖψαι μᾶλλον ἢ σωφρονίσαι δυναμένων τοὺσ ἀκούοντασ; "καὶ ἐὰν μὲν τίσ σου πύθηται τίνεσ ἦσαν οἱ εἰσ τὸν δούρειον ἵππον ἐγκατακλεισθέντεσ, ἑνὸσ καὶ δευτέρου ἴσωσ ἐρεῖσ ὄνομα· "καὶ οὐδὲ ταῦτ’ ἐκ τῶν Στησιχόρου, σχολῇ γάρ, ἀλλ’ ἐκ τῆσ Σακάδου τοῦ Ἀργείου Ἰλίου Πέρσιδοσ· "οὗτοσ γὰρ παμπόλλουσ τινὰσ κατέλεξεν. "ἀλλὰ μὴν οὐδὲ τῶν Ὀδυσσέωσ ἑταίρων ἔχοισ ἂν οὕτωσ εὐρύθμωσ καταλέξαι τὰσ προσηγορίασ καὶ τίνεσ οἱ ὑπὸ τοῦ Κύκλωποσ αὐτῶν καταβρωθέντεσ ἢ ὑπὸ τῶν Λαιστρυγόνων καὶ εἰ ὄντωσ κατεβρώθησαν ὅστισ οὖν οὐδὲ τοῦτ’ οἶδασ, καίτοι συνεχῶσ Φυλάρχου μνήμην ποιούμενοσ, ὅτι ἐν ταῖσ Κείων πόλεσιν οὔτε ἑταίρασ οὔτε αὐλητρίδασ ἰδεῖν ἔστι. "καὶ ὁ Μυρτίλοσ· "τοῦτο δὲ ποῦ εἴρηκεν ὁ Φύλαρχοσ; "κατανέγνων γὰρ αὐτοῦ πᾶσαν τὴν Ἱστορίαν. "εἰπόντοσ δ’ ἐν τῇ τρίτῃ καὶ εἰκοστῇ, ὁ Μυρτίλοσ ἔφη· "εἶτ’ οὐκ ἐγὼ δικαίωσ πάντασ ὑμᾶσ τοὺσ φιλοσόφουσ μισῶ μισοφιλολόγουσ ὄντασ; "οὓσ οὐ μόνον Λυσίμαχοσ ὁ βασιλεὺσ ἐξεκήρυξε τῆσ ἰδίασ βασιλείασ ἀπελαύνων, ὡσ ὁ Καρύστιόσ φησιν ἐν Ἱστορικοῖσ Ὑπομνήμασιν, ἀλλὰ καὶ Ἀθηναῖοι. "Ἄλεξισ γοῦν ἐν Ἱππεῖ φησίν τοῦτ’ ἔστιν Ἀκαδήμεια, τοῦτο Ξενοκράτησ; "πόλλ’ ἀγαθὰ δοῖεν οἱ θεοὶ Δημητρίῳ καὶ τοῖσ νομοθέταισ, διότι τοὺσ τὰσ τῶν λόγων, ὥσ φασι, δυνάμεισ παραδιδόντασ τοῖσ νέοισ ἐσ κόρακασ ἐρρίφασιν ἐκ τῆσ Ἀττικῆσ. καὶ Σοφοκλῆσ δέ τισ ψηφίσματι ἐξήλασε πάντασ φιλοσόφουσ τῆσ Ἀττικῆσ, καθ’ οὗ λόγον ἔγραψε Φίλων ὁ Ἀριστοτέλουσ γνώριμοσ, ἀπολογίαν ὑπὲρ τοῦ Σοφοκλέουσ Δημοχάρουσ πεποιηκότοσ τοῦ Δημοσθένουσ ἀνεψιοῦ. καὶ Ῥωμαῖοι δ’ οἱ πάντα ἄριστοι ἐξέβαλον τοὺσ σοφιστὰσ τῆσ Ῥώμησ ὡσ διαφθείροντασ τοὺσ νέουσ· "ἔπειτ’ οὐκοἶδ’ ὅπωσ κατεδέξαντο. "ἐμφανίζει δ’ ὑμῶν καὶ τὸ ἀνόητον Ἀνάξιπποσ ὁ κωμῳδιοποιὸσ ἐν Κεραυνουμένῳ λέγων οὕτωσ· "οἴμοι, φιλοσοφεῖσ, ἀλλὰ τούσ γε φιλοσόφουσ ἐν τοῖσ λόγοισ φρονοῦντασ εὑρίσκω μόνον, ἐν τοῖσι δ’ ἔργοισ ὄντασ ἀνοήτουσ· "ὁρῶ. Εἰκότωσ οὖν πολλαὶ τῶν πόλεων καὶ μάλιστα ἡ Λακεδαιμονίων, ὡσ Χαμαιλέων φησὶν ἐν τῷ περὶ Σιμωνίδου, οὐ προσίενται οὔτε ῥητορικὴν οὔτε φιλοσοφίαν διὰ τὰσ ἐν τοῖσ λόγοισ ὑμῶν φιλοτιμίασ καὶ ἔριδασ καὶ τοὺσ ἀκαίρουσ ἐλέγχουσ· "δι’ οὓσ Σωκράτησ μὲν ἀπέθανεν ὁ πρὸσ τοὺσ εἰσ τὰ δικαστήρια διακληρουμένουσ διαλεγόμενοσ περὶ τοῦ δικαίου κλεπτιστάτουσ ὄντασ· "ἀπέθανεν δὲ διὰ ταῦτα καὶ Θεόδωροσ ὁ ἄθεοσ καὶ Διαγόρασ ἐφυγαδεύθη· "· "ὅτε καὶ πλέων ναυαγίῳ ἐχρήσατο· "Διότιμοσ δ’ ὁ γράψασ τὰ κατ’ Ἐπικούρου βιβλία ὑπὸ Ζήνωνοσ τοῦ Ἐπικουρείου ἐξαιτηθεὶσ ἀνῃρέθη, ὥσ φησι Δημήτριοσ ὁ Μάγνησ ἐν τοῖσ Ὁμωνύμοισ. "συνελόντι δὲ εἰπεῖν κατὰ τὸν Σολέα Κλέαρχον οὐ καρτερικὸν βίον ἀσκεῖτε, κυνικὸν δὲ τῷ ὄντι ζῆτε· "καίτοι τοῦ ζῴου τούτου ἐν τέτταρσι τὴν φύσιν περιττὴν ἔχοντοσ, ὧνπερ ὑμεῖσ τὰ χείρω μερισάμενοι τηρεῖτε. "αἰσθήσει τε γὰρ τῇ πρὸσ ὄσφρανσιν καὶ πρὸσ τὸ οἰκεῖον καὶ ἀλλότριον θαυμαστὸν καὶ τῷ συνανθρωπίζον οἰκουρὸν εἶναι καὶ φυλακτικὸν τοῦ τῶν εὖ δρώντων βίου πάντων περιττότατον ὧν οὐδέτερον πρόσεστιν ὑμῖν τοῖσ τὸν κυνικὸν βίον μιμουμένοισ. "οὔτε γὰρ συνανθρωπίζετε οὔτε διαγινώσκετε οὐδένα τῶν ὁμιλούντων, αἰσθήσει τε πολλῷ ὑστεροῦντεσ ἀργῶσ καὶ ἀφυλάκτωσ ζῆτε, λοιδόρου δὲ καὶ παμφάγου τοῦ ζῴου πεφυκότοσ, ἔτι δὲ ταλαιπώρου καὶ γυμνοῦ τὸν βίον, ἄμφω ταῦτα μελετᾶτε, κακολόγοι καὶ βοροὶ πρόσ τε τούτοισ ἄνοικοι καὶ ἀνέστιοι βιοῦντεσ. "ἐξ ὧν ἁπάντων ἀλλότριοι μὲν ἀρετῆσ, μάταιοι δὲ ἐστὲ εἰσ τὸ τοῦ βίου χρήσιμον. "οὐδὲν γάρ ἐστι τῶν καλουμένων φιλοσόφων ἀφιλοσοφώτερον. "τίσ γὰρ ἤλπισεν Αἰσχίνην τὸν Σωκρατικὸν τοιοῦτον γεγενῆσθαι τοὺσ τρόπουσ ὁποῖόν φησι Λυσίασ ὁ ῥήτωρ ἐν τοῖσ τῶν Συμβολαίων λόγοισ; "ὃν ἐκ τῶν φερομένων ὡσ αὐτοῦ διαλόγων θαυμάζομεν ὡσ ἐπιεικῆ καὶ μέτριον, πλὴν εἰ μὴ ὡσ ἀληθῶσ τοῦ σοφοῦ Σωκράτουσ ἐστὶν συγγράμματα , ἐχαρίσθη δὲ αὐτῷ ὑπὸ Ξανθίππησ τῆσ Σωκράτουσ γυναικὸσ μετὰ τὸν ἐκείνου θάνατον, ὡσ οἱ ἀμφὶ τὸν Ἰδομενέα φασίν. ἀλλ’ ὅ γε Λυσίασ ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ λόγῳ οὑτωσὶ πρὸσ Αἰσχίνην τὸν Σωκρατικὸν χρέωσ ‐ ἀπομνημονεύσω δ’ ἐγώ, εἰ καὶ πολλά ἐστι τὰ λεχθέντα, διὰ τὸν βρένθον ὑμῶν τὸν πολύν, ὦ φιλόσοφοι· "ἄρχεται δ’ οὕτωσ ὁ ῥήτωρ οὐκ ἂν ποτ’ ᾠήθην, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, Αἰσχίνην τολμῆσαι οὕτωσ αἰσχρὰν δίκην δικάσασθαι, νομίζω δ’ οὐκ ἂν ῥᾳδίωσ αὐτὸν ἑτέραν ταύτησ συκοφαντωδεστέραν ἐξευρεῖν. οὗτοσ γάρ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὀφείλων ἀργύριον ἐπὶ τρισὶ δραχμαῖσ Σωσινόμῳ τῷ τραπεζίτῃ καὶ Ἀριστογείτονι, προσελθὼν πρὸσ ἐμὲ ἐδεῖτο μὴ περιιδεῖν αὐτὸν διὰ τοὺσ τόκουσ ἐκ τῶν ὄντων ἐκπεσόντα. "κατασκευάζομαι δ’, ἔφη, τέχνην μυρεψικὴν ἀφορμῆσ δὲ δέομαι, καταθήσω δέ σοι ἐννέ’ ὀβολοὺσ τῆσ μνᾶσ τόκουσ. καλόν γε τό τέλοσ τῆσ εὐδαιμονίασ τῷ φιλοσόφῳ ἡ μυρεψική τέχνη ἀκόλουθόσ τε τῇ Σωκράτουσ φιλοσοφίᾳ, ἀνδρὸσ τοῦ καὶ τὴν τοιαύτην χρῆσιν τῶν μύρων ἀποδοκιμάσαντοσ, Σόλωνοσ δὲ τοῦ νομοθέτου οὐδ’ ἐπιτρέποντοσ ἀνδρὶ τοιαύτησ προίστασθαι τέχνησ·

διὸ καὶ Φερεκράτησ ἐν Ἰπνῷ ἢ Παννυχίδι φησὶν κᾆτα μυροπωλεῖν τί μαθόντ’ ἄνδρ’ ἐχρῆν καθήμενον ὑψηλῶσ ὑπὸ σκιαδείῳ, κατεσκευασμένον συνέδριον τοῖσ μειρακίοισ ἐλλαλεῖν δι’ ἡμέρασ; εἶθ’ ἑξῆσ φησιν ι αὐτίκ’ οὐδεὶσ οὔτε μαγείραιναν εἶδε πώποτε οὔτε μὴν οὐδ’ ἰχθυοπώλαιναν. ἑκάστῳ γὰρ γένει ἁρμόζοντα δεῖν εἶναι καὶ τὰ τῆσ τέχνησ.

ἑξῆσ δὲ τούτοισ ὁ ῥήτωρ τάδε λέγει. "πεισθεὶσ δ’ ὑπ’ αὐτοῦ τοιαῦτα λέγοντοσ καὶ ἅμα οἰόμενοσ τοῦτον Σωκράτουσ γεγονότα μαθητὴν καὶ περὶ δικαιοσύνησ καὶ ἀρετῆσ πολλοὺσ καὶ σεμνοὺσ λέγοντα λόγουσ οὐκ ἄν ποτε ἐπιχειρῆσαι οὐδὲ τολμῆσαι ἅπερ οἱ πονηρότατοι καὶ ἀδικώτατοι ἄνθρωποι ἐπιχειροῦσι πράττειν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 91

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 91)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION