Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 44

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 44)

καὶ Γναθαινίου δέ γε τῆσ θυγατριδῆσ αὐτῆσ τάδε ἀναγράφει · εἰσ τὰσ Ἀθήνασ παρεπιδημήσασ ξένοσ σατράπησ πάνυ γέρων, ὡσ ἐνενήκοντ’ ὢν ἐτῶν, Κρονίοισ ἀπιοῦσαν εἶδε τὴν Γναθαίνιον μετὰ τῆσ Γναθαίνησ ἐξ Ἀφροδισίου τινόσ, τὸ τ’ εἶδοσ αὐτῆσ τοὺσ ῥυθμούσ τε καταμαθὼν ἐπυνθάνετο μίσθωμα πράσσεται πόσον τῆσ νυκτόσ, ἡ Γνάθαινα δ’ εἰσ τὴν πορφύραν καὶ τὰ δόρατ’ ἀποβλέψασα δραχμὰσ χιλίασ ἔταξεν. "παπαῖ, ζωγρεῖσ, γύναι, φήσ1’, ἕνεκα τοῦ στρατιωτικοῦ·

"μνᾶσ πραξαμένη δὲ πέντε τὰσ σπονδὰσ ποοῦ καὶ στρῶσον ἡμῖν ἔνδον. ἡ δ’ ἐπιδέξιον βουλόμενον εἶναι τὸν σατράπην ἀπεδέξατο, εἶπεν δέ· "μοὶ μὲν δὸσ ὅσον ἐπιθυμεῖσ, πάτερ·

"οἶδα γὰρ ἀκριβῶσ καὶ πέποιθα τοῦθ’ ὅτι εἰσ νύκτ’ ἀποδώσεισ τῷ θυγατρίῳ μου διπλοῦν. ἐν ταῖσ Ἀθήναισ χαλκοτύποσ σφόδρ’ εὐφυήσ, καταλελυκυίασ τῆσ Γναθαινίου σχεδὸν οὐκέτι θ’ ἑταιρεῖν ὑπομενούσησ διὰ τό πωσ τὸν Ἀνδρόνικον ἡδέωσ αὐτῆσ ἔχειν τὸν ὑποκριτὴν τότε δ’ ὄντοσ ἐν ἀποδημίᾳ, ἐξ οὗ γεγονὸσ ἦν ἄρρεν αὐτῷ παιδίον, οὐχ ὑπομένουσαν τὴν Γναθαίνιον λαβεῖν μίσθωμα, λιπαρῶν δὲ καὶ προσκείμενοσ πολὺ δαπανήσασ ἔσχεν αὐτὴν χρυσίον. ἀνάγωγοσ ὢν δὲ καὶ βάναυσοσ παντελῶσ ἐν σκυτοτομείῳ μετά τινων καθήμενοσ κατεσχόλαζε τῆσ Γναθαινίου λέγων, ἑτέρῳ τρόπῳ μὲν συγγεγενῆσθαι μηδενί, ἑξῆσ καθιππάσθαι δ’ ὑπ’ αὐτῆσ πεντάκισ.

μετὰ ταῦτ’ ἀκούσασ Ἀνδρόνικοσ τὸ γεγονὸσ.

ἐκ τῆσ Κορίνθου προσφάτωσ ἀφιγμένοσ ὀργιζόμενοσ πικρῶσ τε λοιδορούμενοσ παρὰ τὸν πότον ταῦτ’ ἔλεγε τῇ Γναθαινίῳ, αὐτὸν μὲν ἀξιοῦντα μὴ τετευχέναι τούτου παρ’ αὐτῆσ μηδέποτε τοῦ σχήματοσ, ἐν τῷδε δ’ ἑτέρουσ ἐντρυφᾶν μαστιγίασ. "περιλαμβάνειν γὰρ οὐκ ἐδοκίμαζον, τάλαν, ἄνθρωπον ἄχρι τοῦ στόματοσ ἠσβολωμένον διὰ τοῦθ’ ὑπέμεινα πολὺ λαβοῦσα χρυσίον, ἐφιλοσόφησά θ’, ἵν’ ἄκρον ὡσ μάλιστα καὶ ἐλάχιστον αὐτοῦ περιλάβω τοῦ σώματοσ. "οὐχ ὁρᾷσ, Γνάθαιν’, ἔφη, ὑπερηφάνωσ μοι τὴν θυγατέρα χρωμένην;

"τάλαν, ἔφη, τέκνον περίλαβε, φησί, καὶ φίλησον, εἰ θέλει. "μῆτερ, πῶσ, ἔφη, μέλλω φιλεῖν τὸν μηδὲν ὠφέλημα, τὸν ὑπὸ τὰσ στέγασ τὸ κοῖλον Ἄργοσ δωρεὰν θέλοντ’ ἔχειν. πανηγύρεωσ οὔσησ ποθ’ ἡ Γναθαίνιον εἰσ Πειραιᾶ κατέβαινε πρὸσ ξένον τινὰ ἔμπορον ἐραστὴν εὐτελῶσ ἐπ’ ἀστράβησ, τὰ πάντ’ ἔχουσ1’ ὀνάρια μεθ’ ἑαυτῆσ τρία καὶ τρεῖσ θεραπαίνασ καὶ νέαν τιτθὴν μίαν.

"ὦ τρισάθλιε ὀνηλάτ’, εἰ μὴ θᾶττον ἐκστήσῃ ποτὲ ἐκ τῆσ ὁδοῦ, τὰ γύναια ταυτὶ καταβαλῶ σὺν τοῖσ ὀναρίοισ, φησί, καὶ ταῖσ ἀστράβαισ. Γναθαίνιον δ’ εἶπ’ ὦ τάλαν, μὴ δῆτ’, ἄνερ·

οὐδέποτε γὰρ τοῦτ’ ἐστί σοι πεπραγμένον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION