Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 26

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 26)

τῶν οὖν μεγαλομίσθων ἑταιρῶν ἀποτρέπω σε, γραμματικώτατε, διότι τὰσ μὲν ἄλλασ ἔστιν αὐλούσασ ἰδεῖν αὐλητρίδασ πάσασ Ἀπόλλωνοσ νόμον, Διὸσ νόμον αὗται δὲ μόνον αὐλοῦσιν Ιἕρακοσ νόμον, Ἐπικράτησ φησὶν ἐν Ἀντιλαίδι, ἐν ᾧ δράματι καὶ περὶ τῆσ πολυθρυλήτου Λαίδοσ τάδε λέγει· αὕτη δὲ Λαὶσ ἀργόσ ἐστι καὶ πότισ, τὸ καθ’ ἡμέραν ὁρῶσα πίνειν κἀσθίειν μόνον, πεπονθέναι δὲ ταὐτά μοι δοκεῖ τοῖσ ἀετοῖσ· οὗτοι γὰρ ὅταν ὦσιν νέοι ἐκ τῶν ὀρῶν πρόβατ’ ἐσθίουσι καὶ λαγὼσ μετέωρ’ ἀναρπάζοντεσ ὑπὸ τῆσ ἰσχύοσ·

ὅταν δὲ γηράσκωσιν ἤδη, τότε θεῶν ἐπὶ τοὺσ νεὼσ ἵζουσι πεινῶντεσ κακῶσ· κἄπειτα τοῦτ’ εἶναι νομίζεται τέρασ. καὶ Λαῒσ οὖν ὀρθῶσ νομίζοιτ’ ἂν τέρασ, αὕτη γὰρ ὁπότ’ ἦν μὲν νεοττὸσ καὶ νέα, ὑπὸ τῶν στατήρων ἦν ἀπηγριωμένη, εἶδεσ δ’ ἂν αὐτῆσ Φαρνάβαζον θᾶττον ἂν ἐπεὶ δὲ δολιχὸν τοῖσ ἔτεσιν ἤδη τρέχει τὰσ ἁρμονίασ τε διαχαλᾷ τοῦ σώματοσ, ἰδεῖν μὲν αὐτὴν ῥᾷόν ἐστιν ἢ πτύσαι· ἐξέρχεταί τε πανταχόσ1’ ἤδη πετομένη, δέχεται δὲ καὶ στατῆρα καὶ τριώβολον, προσίεται δὲ καὶ γέροντα καὶ νέον.

οὕτω δὲ τιθασὸσ γέγονεν ὥστ’, ὦ φίλτατε, τἀργύριον ἐκ τῆσ χειρὸσ ἤδη λαμβάνει. μνημονεύει δὲ τῆσ Λαίδοσ καὶ Ἀναξανδρίδησ ἐν Γεροντομανίᾳ καὶ ἄλλασ ἑταίρασ αὐτῇ συγκαταλέγει διὰ τούτων· τὴν ἐκ Κορίνθου Λαΐδ’ οἶσθα;

νὴ τὸν Δί’, ἤνθει τότε Λαγίσκ’, ἤνθει τότε καὶ Θεολύτη μάλ’ εὐπρόσωποσ καὶ καλή, ὑπέφαιν’ ἐσομένη δ’ Ὤκιμον λαμπρὸν πάνυ. β. πῶσ γὰρ οὔ; τὴν ἡμετέρειόν. Α. ἦν ἐκείνῃ τισ φίλη Ἄντεια. β. καὶ τοῦθ’ ἡμέτερον ἦν παίγνιον. α.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION