헬라어 텍스트

Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 13

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 13)

τούτων λεχθέντων ὁ Πλούταρχοσ ἀπεμνημόνευσε τῶν ἐκ Φαίδρου Ἀλέξιδοσ· πορευομένῳ δ’ ἐκ Πειραιῶσ ὑπὸ τῶν κακῶν καὶ τῆσ ἀπορίασ φιλοσοφεῖν ἐπῆλθέ μοι. καί μοι δοκοῦσιν ἀγνοεῖν οἱ ζωγράφοι τὸν Ἔρωτα, συντομώτατον δ’ εἰπεῖν, ὅσοι τοῦ δαίμονοσ τούτου ποιοῦσιν εἰκόνασ, ἐστὶν γὰρ οὔτε θῆλυσ οὔτ’ ἄρσην, πάλιν οὔτε θεὸσ οὔτ’ ἄνθρωποσ, οὔτ’ ἀβέλτεροσ οὔτ’ αὖθισ ἔμφρων, ἀλλὰ συνενηνεγμένοσ πανταχόθεν, ἑνὶ τύπῳ τε πόλλ’ εἴδη φέρων, ἡ τόλμα μὲν γὰρ ἀνδρόσ, ἀνδρόσ δειλία γυναικόσ, ἡ δ’ ἄνοια μανίασ, ὁ δὲ λόγοσ φρονοῦντοσ, ἡ σφοδρότησ δὲ θηρόσ, ὁ δὲ πόνοσ ἀδάμαντοσ, ἡ φιλοτιμία δὲ δαίμονοσ.

καὶ ταῦτ’ ἐγώ, μὰ τὴν Ἀθηνᾶν καὶ θεούσ, οὐκοἶδ’ ὅ τι ἐστίν, ἀλλ’ ὅμωσ ἔχει γέ τι τοιοῦτον, ἐγγὺσ τ’ εἰμὶ τοῦ νοήματοσ.

Εὔβουλοσ δ’ ἢ Ἀραρὼσ ἐν Καμπυλίωνι· τίσ ἦν ὁ γράψασ πρῶτοσ ἀνθρώπων ἄρα ἢ κηροπλαστήσασ Ἔρωθ’ ὑπόπτερον; ὡσ οὐδὲν ᾔδει πλὴν χελιδόνασ γράφειν, ἀλλ’ ἦν ἄπειροσ τῶν τρόπων τῶν τοῦ θεοῦ, ἐστὶν γὰρ οὔτε κοῦφοσ οὔτε ῥᾴδιοσ ἀπαλλαγῆναι τῷ φέροντι τὴν νόσον, βαρὺσ δὲ κομιδῇ. πῶσ ἂν οὖν ἔχοι πτερὰ τοιοῦτο πρᾶγμα; λῆροσ, εἰ κἄφησέ τισ.

Ἄλεξισ δ’ ἐν Ἀποκοπτομένῳ·

λέγεται γὰρ λόγοσ ὑπὸ τῶν σοφιστῶν μὴ πέτεσθαι τὸν θεὸν τὸν Ἔρωτα, τοὺσ δ’ ἐρῶντασ· γραφεῖσ ἔχοντα πτέρυγασ αὐτὸν ζωγραφεῖν.