Ancient Greek-English Dictionary Language

διίστημι

-μι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διίστημι διαστήσω

Structure: δι (Prefix) + ί̔στᾱ (Stem) + μι (Ending)

Sense

  1. to set apart, to place separately, separate
  2. to set, at variance with, to divide, into fractions
  3. to stand apart, to be divided, made way, opened, chasms
  4. to stand apart, be at variance, to differ, be different
  5. to part
  6. to stand at certain distances or intervals
  7. to separate

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διῖστημι διῖστης διῖστησιν*
Dual διίστατον διίστατον
Plural διίσταμεν διίστατε διιστάᾱσιν*
SubjunctiveSingular διίστω διίστῃς διίστῃ
Dual διίστητον διίστητον
Plural διίστωμεν διίστητε διίστωσιν*
OptativeSingular διισταῖην διισταῖης διισταῖη
Dual διισταῖητον διισταίητην
Plural διισταῖημεν διισταῖητε διισταῖησαν
ImperativeSingular διῖστᾱ διιστάτω
Dual διίστατον διιστάτων
Plural διίστατε διιστάντων
Infinitive διιστάναι
Participle MasculineFeminineNeuter
διιστᾱς διισταντος διιστᾱσα διιστᾱσης διισταν διισταντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διίσταμαι διίστασαι διίσταται
Dual διίστασθον διίστασθον
Plural διιστάμεθα διίστασθε διίστανται
SubjunctiveSingular διίστωμαι διίστῃ διίστηται
Dual διίστησθον διίστησθον
Plural διιστώμεθα διίστησθε διίστωνται
OptativeSingular διισταῖμην διίσταιο διίσταιτο
Dual διίσταισθον διισταῖσθην
Plural διισταῖμεθα διίσταισθε διίσταιντο
ImperativeSingular διίστασο διιστάσθω
Dual διίστασθον διιστάσθων
Plural διίστασθε διιστάσθων
Infinitive διίστασθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διισταμενος διισταμενου διισταμενη διισταμενης διισταμενον διισταμενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀλλ’ οὐδὲ ὁ ἄρχων οὑτοσὶ διίστησιν αὐτοὺσ καὶ λύει τὴν μάχην ‐ τεκμαίρομαι γὰρ τῇ πορφυρίδι τῶν ἀρχόντων τινὰ τοῦτον εἶναι ‐ ὁ δὲ καὶ ἐποτρύνει καὶ τὸν πατάξαντα ἐπαινεῖ. (Lucian, Anacharsis, (no name) 3:3)
  • αὐτίκα ἐν ἀρχῇ τῷ Ἀθηναῖοσ προσηγορικῷ τὸ ξυνέγραψε ῥῆμα ἐφαρμοττόμενον διίστησιν ἀξιολόγωσ τὴν ἁρμονίαν· (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 2277)
  • καὶ Σπεύσιπποσ δ’ ἐν δευτέρῳ Ὁμοίων διίστησιν αὐτὰσ τῶν θύννων καὶ Ἐπίχαρμοσ ἐν Μούσαισ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 673)
  • λέγω τοίνυν αὖθισ ἐξ ἀρχῆσ, ὅτι δυεῖν ὑποκειμένων φύσεων, τῆσ μὲν αἰσθητῆσ ἐν γενέσει καὶ φθορᾷ μεταβόλου καὶ φορητῆσ ἄλλοτ’ ἄλλωσ, ἑτέρασ δ’ ἐν οὐσίᾳ νοητῆσ ἀεὶ κατὰ ταὐτὰ ὡσαύτωσ ἐχούσησ, δεινόν ἐστιν, ὦ ἑταῖρε, τὴν μὲν νοητὴν διωρίσθαι καὶ διαφορὰν ἔχειν ἐν ἑαυτῇ, τὴν δὲ σωματικὴν καὶ παθητικὴν εἰ μὴ μίαν τισ ἀπολείπει συμπεφυκυῖαν αὑτῇ καὶ συννεύουσαν ἀλλὰ χωρίζει καὶ διίστησιν, ἀγανακτεῖν καὶ δυσχεραίνειν. (Plutarch, De defectu oraculorum, section 344)
  • οὐ μὴν ὁ Σίμων ἠρέμει, καὶ γὰρ ἦν ἐγγίων τῇ πολιορκίᾳ, τὰ δ’ ἀφετήρια διίστησιν ἐπὶ τοῦ τείχουσ, ὅσα Κέστιόν τε ἀφῄρηντο πρότερον καὶ τὴν ἐπὶ τῆσ Ἀντωνίασ φρουρὰν ἑλόντεσ ἔλαβον. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 304:1)

Synonyms

  1. to set apart

  2. to part

  3. to stand at certain distances or intervals

  4. to separate

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION