- ἡ δ’ ἐν τοῖσ σχηματισμοῖσ καινότησ τε καὶ πολυτροπία καὶ ἡ ἐξαλλαγὴ τῆσ συνήθουσ χρήσεωσ, ἐν ᾗ μάλιστα διαφέρειν αὐτὸν ἡγούμεθα τῶν ἄλλων, ἐπὶ τούτων γίγνεται τῶν ἔργων φανερά· (Dionysius of Halicarnassus, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 3 1:2)
(디오니시오스, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 3 1:2)
- τὰ δὲ ἄλλα ἐφ’ ἡμῖν ἐστιν τοῖσ παισίν, ὄντα τῶν τεχνῶν καὶ τῆσ τούτων χρήσεωσ, καὶ μάλιστα εἰ μηδὲν ὁ πατὴρ αὐτὸσ ἀδικοῖτο. (Lucian, Abdicatus, (no name) 22:8)
(루키아노스, Abdicatus, (no name) 22:8)
- τὸ δὲ τῆσ ἰατρικῆσ ὅσῳ σεμνότερόν ἐστιν καὶ τῷ βίῳ χρησιμώτερον, τοσούτῳ καὶ ἐλευθεριώτερον εἶναι προσήκει τοῖσ χρωμένοισ, καί τινα προνομίαν ἔχειν τὴν τέχνην δίκαιον τῇ ἐξουσίᾳ τῆσ χρήσεωσ, ἀναγκάζεσθαι δὲ μηδὲν μηδὲ προστάττεσθαι πρᾶγμα ἱερὸν καὶ θεῶν παίδευμα καὶ ἀνθρώπων σοφῶν ἐπιτήδευμα, μηδ’ ὑπὸ δουλείαν γενέσθαι νόμου μηδ’ ὑπὸ ψῆφον ^ καὶ τιμωρίαν δικαστηρίου, μηδὲ ὑπὸ φόβον ^ καὶ πατρὸσ ἀπειλὴν καὶ ὀργὴν ἰδιωτικήν. (Lucian, Abdicatus, (no name) 23:1)
(루키아노스, Abdicatus, (no name) 23:1)
- ὁ γὰρ ἀνὴρ οὗτοσ τὴν εὐέπειαν ἐκ παντὸσ διώκει καὶ τοῦ γλαφυρῶσ λέγειν στοχάζεται μᾶλλον ἢ τοῦ ἀφελῶσ, τῶν τε γὰρ φωνηέντων τὰσ παραλλήλουσ θέσεισ ὡσ ἐκλυούσασ τὰσ ἁρμονίασ τῶν ἤχων καὶ τὴν λειότητα τῶν φθόγγων λυμαινομένασ περιίσταται, περιόδῳ τε καὶ κύκλῳ περιλαμβάνειν τὰ νοήματα πειρᾶται ῥυθμοειδεῖ πάνυ καὶ οὐ πολὺ ἀπέχοντι τοῦ ποιητικοῦ μέτρου, ἀναγνώσεώσ τε μᾶλλον οἰκειότερόσ ἐστιν ἢ χρήσεωσ. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 2 1:4)
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 2 1:4)
- ἐν δὲ ταῖσ μεγάλαισ, διαμερισθέντων καὶ τῶν πρὸσ ἐνιαυτὸν καὶ τῶν κατὰ μῆνα δαπανωμένων, ὁμοίωσ δὲ καὶ περὶ σκευῶν χρήσεωσ τῶν καθ’ ἡμέραν καὶ τῶν ὀλιγάκισ, ταῦτα παραδοτέον τοῖσ ἐφεστῶσιν. (Aristotle, Economics, Book 1 41:1)
(아리스토텔레스, 경제학, Book 1 41:1)
