Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, Φωκυλίδου, Ἔπων

(작자 미상, 비가, Φωκυλίδου, Ἔπων)

ὅτι χρήστασ ὁ Ἀριστοφάνησ τοὺσ δανειστὰσ λέγει· . . . φωκυλίδησ ἐν μὲν τοῖσ αὑτοῦ ποιήμασι κατὰ τὴν συνήθειαν τοὺσ χρεωφειλέτασ χρήστασ καλεῖ, λέγων οὕτωσ· <καὶ τόδε φωκυλίδεω>· χρήστησ κακοῦ ἔμμεναι ἀνδρὸσ φεύγειν, μή σέ γ’ ἀνιήσῃ παρὰ καιρὸν ἀπαιτέων. σξη. αρ. νυβ. 240 ψόγοσ γυναικῶν, ἔτι καὶ περὶ γάμου· φωκυλίδου· Καὶ τόδε Φωκυλίδεω· τετόρων ἀπὸ τῶνδε γένοντο φῦλα γυναικείων· ἡ μὲν κυνόσ, ἡ δὲ μελίσσησ, ἡ δὲ συὸσ βλοσυρῆσ, ἡ δ’ ἵππου χαιτηέσσησ· εὔφοροσ ἥδε, ταχεῖα, περίδρομοσ, εἶδοσ ἀρίστη· ἡ δὲ συὸσ βλοσυρῆσ οὔτ’ ἂρ κακὴ οὐδὲ μὲν ἐσθλή· ἡ δὲ κυνὸσ χαλεπή τε καὶ ἄγριοσ· ἡ δὲ μελίσσησ οἰκονόμοσ τ’ ἀγαθὴ καὶ ἐπίσταται ἐργάζεσθαι· ἧσ εὔχευ, φίλ’ ἑταῖρε, λαχεῖν γάμον ἱμερόεντα. στοβ. φλ. 73. 60 ὅτι οὐκ ἀεὶ τοῖσ εὐγενέσι καὶ χρηστοῖσ τῶν πατέρων ἐοίκε τὰ τέκνα· φωκυλίδου· Καὶ τόδε Φωκυλίδεω· τί πλέον γένοσ εὐγενὲσ εἶναι οἷσ οὔτ’ ἐν μύθοισ ἕπεται χάρισ οὔτ’ ἐνὶ βουλῇ; στοβ. φλ. 87. 2 οὕτωσ, ἔφην, καὶ τῆσ τοῦ φωκυλίδου ποιήσεωσ ἔξεστί σοι λαβεῖν δεῖγμα ἐν βραχεῖ. καὶ γάρ ἐστιν οὐ τῶν μακράν τινα καὶ συνεχῆ ποίησιν εἰρόντων, ὥσπερ ὁ ὑμέτεροσ μίαν ἑξῆσ διέξεισι μάχην ἐν πλείοσιν ἢ πεντακισχιλίοισ ἔπεσιν, ἀλλὰ κατἁ δύο καὶ τρία ἔπη αὐτῷ καὶ ἀρχὴν ἡ ποίησισ καὶ πέρασ λαμβάνει, ὥστε καὶ προστίθησι τὸ ὄνομα αὐτοῦ καθ’ ἕκαστον διανόημα, ἅτε σπουδαῖον καὶ πολλοῦ ἄξιον ἡγούμενοσ, οὐχ ὥσπερ Ὅμηροσ οὐδαμοῦ τῆσ ποιήσεωσ ὠνόμασεν αὑτόν· τῇ τοιαύτῃ γνώμῃ καὶ ἀποφάσει; Καὶ τόδε Φωκυλίδεω· πόλισ ἐν σκοπέλῳ κατὰ κόσμον οἰκεῦσα σμικρὴ κρέσσων Νίνου ἀφραινούσησ. γογγυσμὸσ καὶ γογγύζειν· ταῦτα ἀδόκιμα μὲν οὐκ ἔστιν, ἰακὰ δέ· φωκυλίδην γὰρ οἶδα κεχρημένον αὐτῷ τὸν Μιλήσιον, ἄνδρα παλαιὸν σφόδρα· Καὶ τόδε Φωκυλίδεω· χρή τοι τὸν ἑταῖρον ἑταίρῳ φροντίζειν ἅσσ’ ἂν περιγογγύζωσι πολῖται. π. γεωργίασ ὅτι ἀγαθόν· Χρηΐζων πλούτου μελέτην ἔχε πίονοσ ἀγροῦ· ἀγρὸν γάρ τε λέγουσιν Ἀμαλθείησ κέρασ εἶναι. στοβ. φλ. 56. 6 ἐκ τῶν φωκυ ίδου· Νυκτὸσ βουλεύειν, νυκτόσ δέ τοι ὀξυτέρη φρὴν ἀνδράσιν· ἡσυχίη δ’ ἀρετὴν διζημένῳ ἐσθλή. οριον αντη. ι. 22 π. τοῦ δοκεῖν καὶ τοῦ εἶναι, καὶ ὅτι οὐ τῷ λόγῳ χρὴ κρίνειν τὸν ἄνθρωπον ἀλλὰ τῷ τρόπῳ· ἐκτὸσ γὰρ ἔργου πᾶσ λόγοσ περιττόσ· φωκυλίδου· Πολλοί τοι δοκέουσι σαόφρονεσ ἔμμεναι ἄνδρεσ, σὺν κόσμῳ στείχοντεσ ἐλαφρόνοοί περ ἐόντεσ. στοβ. φλ. αππ. π. 157 μ τὸ γοῦν φιλοσοφεῖν βέλτιον τοῦ χρηματίζεσθαι, ἀλλ’ οὐχ αἱρετώτερον τῷ ἐνδεεῖ τῶν ἀναγκαίων. Δίζησθαι βιοτήν, ἀρετὴν δ’ ὅταν ᾖ βίοσ ἤδη. αριστ. τοπ. 3. 118α. 10 . . . κατὰ γὰρ τὸν φωκυλίδην· σξη. αδ αριστ. τοπ. 3. 118α. 10. π. 275 βεκ ὁ δὲ φωκυλίδησ ἔφη· χρὴ δ’ ἐν συμποσίῳ κυλίκων περινισομενάων ἡδέα κωτίλλοντα καθήμενον οἰνοποτάζειν. π. τῶν μέσων· καὶ σῴζονται δ’ ἐν ταῖσ πόλεσιν οὗτοι μάλιστα τῶν πολιτῶν. οὔτε γὰρ αὐτοὶ τῶν ἀλλοτρίων ὥσπερ οἱ πένητεσ ἐπιθυμοῦσιν, οὔτε τῆσ τούτων ἕτεροι καθάπερ τῆσ τῶν πλουσίων οἱ πένητεσ ἐπιθυμοῦσιν· καὶ διὰ τὸ μήτ’ ἐπιβουλεύεσθαι μήτ’ ἐπιβουλεύειν ἀκινδύνωσ διάγουσιν. διὰ τοῦτο καλῶσ ηὔξατο Φωκυλίδησ· Πολλὰ μέσοισιν ἄριστα· μέσοσ θέλω ἐν πόλει εἶναι. αριστ. πολ. 1295β. 28 κινδυνεύει καὶ φωκυλίδησ ὁ ποιητὴσ καλῶσ παραινεῖν λέγων· χρὴ παῖδ’ ἔτ’ ἐόντα καλὰ διδασκέμεν ἔργα. πλυτ. πυερ. εδυξ. 5 . . . ὑπομένωμεν τοὺσ τῶν εὐφυῶν δοκούντων γέλωτασ . . . οὐ γὰρ μόνον, ὥσ φησι φωκυλίδησ· Πολλὰ πλανηθῆναι διζήμενον ἔμμεναι ἐσθλόν· ἀλλὰ γελασθῆναι δεῖ πολλὰ καὶ ἀδοξῆσαι . . . πλυτ. ρατ. αυδ. 18 ἔτι πρὸσ τοῖσδε φωκυλίδησ τοὺσ ἀγγέλουσ δαίμονασ καλῶν, τοὺσ μὲν εἶναι ἀγαθοὺσ αὐτῶν τοὺσ δὲ φαύλουσ . . παρίστησιν· ἀλλ’ ἄρα δαίμονέσ εἰσιν ἐπ’ ἀνδράσιν ἄλλοτε ἄλλοι, οἱ μὲν ἐπερχομένου κακοῦ ἀνέρασ ἐκλύσασθαι . . . ξλεμ. αλ. στρ. 5. 725 καὶ διὰ τοῦτο πολλάκισ κρατίστη τῶν ἀρετῶν εἶναι δοκεῖ ἡ δικαιοσύνη . . καὶ παροιμιαζόμενοί φάμεν· ἐν δὲ δικαιοσύνῃ συλλήβδην πᾶσ’ ἀρετὴ ’νί. αριστ. ετη. νιξ. 1129 β 27 τοῦτο Θεόγνιδοσ· εἴρηται δὲ οὕτωσ· · χώραν μέντοι παροιμίασ ἐπέχει· καὶ μέμνηται αὐτῆσ ὡσ παροιμίασ Θεόφραστοσ ἐν τῷ πρώτῳ Περὶ Ἠθῶν, ἐν δὲ τῷ πρώτῶ τῶν Ἠθικῶν ὡσ Φωκυλίδου αὐτῇσ μέμνηται· καὶ ἴσωσ καὶ Φωκυλίδησ αὐτῇ ἐχρήσατο· ἢ καὶ ὁμοίωσ ἀμφότεροι χρῶνται Φωκυλίδησ καὶ Θέογνισ τούτῳ· σξη. αδ αριστ. ετη. νιξ. 1129 β 27. π. 210 ηεψλ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION