Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑπείκω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὑπείκω ὑπείξω ὑπεῖξα

Structure: ὑπ (Prefix) + εί̓κ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: cf. u(peikaqei=n

Sense

  1. to retire, withdraw, depart, from, to retire from, for
  2. to yield, give way, to give way, to give way, comply, concede
  3. he scaped

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπείκω ὑπείκεις ὑπείκει
Dual ὑπείκετον ὑπείκετον
Plural ὑπείκομεν ὑπείκετε ὑπείκουσιν*
SubjunctiveSingular ὑπείκω ὑπείκῃς ὑπείκῃ
Dual ὑπείκητον ὑπείκητον
Plural ὑπείκωμεν ὑπείκητε ὑπείκωσιν*
OptativeSingular ὑπείκοιμι ὑπείκοις ὑπείκοι
Dual ὑπείκοιτον ὑπεικοίτην
Plural ὑπείκοιμεν ὑπείκοιτε ὑπείκοιεν
ImperativeSingular ὑπείκε ὑπεικέτω
Dual ὑπείκετον ὑπεικέτων
Plural ὑπείκετε ὑπεικόντων, ὑπεικέτωσαν
Infinitive ὑπείκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπεικων ὑπεικοντος ὑπεικουσα ὑπεικουσης ὑπεικον ὑπεικοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπείκομαι ὑπείκει, ὑπείκῃ ὑπείκεται
Dual ὑπείκεσθον ὑπείκεσθον
Plural ὑπεικόμεθα ὑπείκεσθε ὑπείκονται
SubjunctiveSingular ὑπείκωμαι ὑπείκῃ ὑπείκηται
Dual ὑπείκησθον ὑπείκησθον
Plural ὑπεικώμεθα ὑπείκησθε ὑπείκωνται
OptativeSingular ὑπεικοίμην ὑπείκοιο ὑπείκοιτο
Dual ὑπείκοισθον ὑπεικοίσθην
Plural ὑπεικοίμεθα ὑπείκοισθε ὑπείκοιντο
ImperativeSingular ὑπείκου ὑπεικέσθω
Dual ὑπείκεσθον ὑπεικέσθων
Plural ὑπείκεσθε ὑπεικέσθων, ὑπεικέσθωσαν
Infinitive ὑπείκεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπεικομενος ὑπεικομενου ὑπεικομενη ὑπεικομενης ὑπεικομενον ὑπεικομενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ύ̔πειξα ύ̔πειξας ύ̔πειξεν*
Dual ὑπείξατον ὑπειξάτην
Plural ὑπείξαμεν ὑπείξατε ύ̔πειξαν
SubjunctiveSingular ὑπείξω ὑπείξῃς ὑπείξῃ
Dual ὑπείξητον ὑπείξητον
Plural ὑπείξωμεν ὑπείξητε ὑπείξωσιν*
OptativeSingular ὑπείξαιμι ὑπείξαις ὑπείξαι
Dual ὑπείξαιτον ὑπειξαίτην
Plural ὑπείξαιμεν ὑπείξαιτε ὑπείξαιεν
ImperativeSingular ὑπείξον ὑπειξάτω
Dual ὑπείξατον ὑπειξάτων
Plural ὑπείξατε ὑπειξάντων
Infinitive ὑπείξαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπειξᾱς ὑπειξαντος ὑπειξᾱσα ὑπειξᾱσης ὑπειξαν ὑπειξαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπειξάμην ὑπείξω ὑπείξατο
Dual ὑπείξασθον ὑπειξάσθην
Plural ὑπειξάμεθα ὑπείξασθε ὑπείξαντο
SubjunctiveSingular ὑπείξωμαι ὑπείξῃ ὑπείξηται
Dual ὑπείξησθον ὑπείξησθον
Plural ὑπειξώμεθα ὑπείξησθε ὑπείξωνται
OptativeSingular ὑπειξαίμην ὑπείξαιο ὑπείξαιτο
Dual ὑπείξαισθον ὑπειξαίσθην
Plural ὑπειξαίμεθα ὑπείξαισθε ὑπείξαιντο
ImperativeSingular ὑπείξαι ὑπειξάσθω
Dual ὑπείξασθον ὑπειξάσθων
Plural ὑπείξασθε ὑπειξάσθων
Infinitive ὑπείξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπειξαμενος ὑπειξαμενου ὑπειξαμενη ὑπειξαμενης ὑπειξαμενον ὑπειξαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to retire

  2. to yield

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION