Plato, Laws, book 5 4:

(플라톤, Laws, book 5 4:)

τιμᾷ δ’ ὡσ ἔποσ εἰπεῖν ἡμῶν οὐδεὶσ ὀρθῶσ, δοκεῖ δέ· θεῖον γὰρ ἀγαθόν που τιμή, τῶν δὲ κακῶν οὐδὲν τίμιον, ὁ δ’ ἡγούμενοσ ἤ τισι λόγοισ ἢ δώροισ αὐτὴν αὔξειν ἤ τισιν ὑπείξεσιν, μηδὲν βελτίω δὲ ἐκ χείρονοσ αὐτὴν ἀπεργαζόμενοσ, τιμᾶν μὲν δοκεῖ, δρᾷ δὲ τοῦτο οὐδαμῶσ. αὐτίκα παῖσ εὐθὺσ γενόμενοσ ἄνθρωποσ πᾶσ ἡγεῖται πάντα ἱκανὸσ εἶναι γιγνώσκειν, καὶ τιμᾶν οἰέται ἐπαινῶν τὴν αὑτοῦ ψυχήν, καὶ προθυμούμενοσ ἐπιτρέπει πράττειν ὅτι ἂν ἐθέλῃ, τὸ δὲ νῦν λεγόμενόν ἐστιν ὡσ δρῶν ταῦτα βλάπτει καὶ οὐ τιμᾷ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION