Ancient Greek-English Dictionary Language

τυγχάνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: τυγχάνω τεύξομαι ἔτυχον

Structure: τυγχάν (Stem) + ω (Ending)

Etym.: Root TUK

Sense

  1. to happen
  2. to be somewhere
  3. to meet someone
  4. to obtain something
  5. to achieve a goal
  6. to aim and hit (a target)

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τυγχάνω τυγχάνεις τυγχάνει
Dual τυγχάνετον τυγχάνετον
Plural τυγχάνομεν τυγχάνετε τυγχάνουσιν*
SubjunctiveSingular τυγχάνω τυγχάνῃς τυγχάνῃ
Dual τυγχάνητον τυγχάνητον
Plural τυγχάνωμεν τυγχάνητε τυγχάνωσιν*
OptativeSingular τυγχάνοιμι τυγχάνοις τυγχάνοι
Dual τυγχάνοιτον τυγχανοίτην
Plural τυγχάνοιμεν τυγχάνοιτε τυγχάνοιεν
ImperativeSingular τύγχανε τυγχανέτω
Dual τυγχάνετον τυγχανέτων
Plural τυγχάνετε τυγχανόντων, τυγχανέτωσαν
Infinitive τυγχάνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
τυγχανων τυγχανοντος τυγχανουσα τυγχανουσης τυγχανον τυγχανοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τυγχάνομαι τυγχάνει, τυγχάνῃ τυγχάνεται
Dual τυγχάνεσθον τυγχάνεσθον
Plural τυγχανόμεθα τυγχάνεσθε τυγχάνονται
SubjunctiveSingular τυγχάνωμαι τυγχάνῃ τυγχάνηται
Dual τυγχάνησθον τυγχάνησθον
Plural τυγχανώμεθα τυγχάνησθε τυγχάνωνται
OptativeSingular τυγχανοίμην τυγχάνοιο τυγχάνοιτο
Dual τυγχάνοισθον τυγχανοίσθην
Plural τυγχανοίμεθα τυγχάνοισθε τυγχάνοιντο
ImperativeSingular τυγχάνου τυγχανέσθω
Dual τυγχάνεσθον τυγχανέσθων
Plural τυγχάνεσθε τυγχανέσθων, τυγχανέσθωσαν
Infinitive τυγχάνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τυγχανομενος τυγχανομενου τυγχανομενη τυγχανομενης τυγχανομενον τυγχανομενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • αὐτ[οὶ δὲ] τηλικαῦτα ἀδικ[ήσαν]τεσ τὴν πόλιν οὐδεμιᾶσ τιμωρία[σ τεύ]ξονται; (Hyperides, Speeches, 6:9)
  • διὰ τούτουσ πατέρεσ ἔνδοξοι, μητέρεσ περίβλε<π>τοι τοῖσ πολίταισ γεγόνασι, ἀδελφαὶ γάμων τῶν προσηκόντων ἐννόμωσ τετυχήκασι καὶ τεύξονται, παῖδεσ ἐφόδιον εἰσ τὴν πρὸσ τὸν δῆμον ε[ὔνοι]αν τὴν τῶν οὐκ ἀπολωλότων ἀρετήν, οὐ γὰρ θεμιτὸν τούτου τοῦ ὀνόματοσ τυχεῖν τοὺσ οὕτωσ ὑπὲρ καλῶν τὸ<ν> βίον ἐκλιπόντασ, ἀλλὰ τῶν τὸ ζῆν <ε>ἰσ αἰώνιον τάξιν μετηλλα[χό]των ἕξουσιν. (Hyperides, Speeches, <[E)pita/fios]> 27:1)
  • ἐπειδὴ τοὺσ ἐν τῷδε τῷ τάφῳ κειμένουσ, ἄνδρασ ἀγαθοὺσ ἐν τῷ πολέμῳ γεγονότασ, ἔδοξεν τῇ πόλει δημοσίᾳ θάπτειν καὶ προσέταξεν ἐμοὶ τὸν νομιζόμενον λόγον εἰπεῖν ἐπ’ αὐτοῖσ, ἐσκόπουν μὲν εὐθὺσ ὅπωσ τοῦ προσήκοντοσ ἐπαίνου τεύξονται, ἐξετάζων δὲ καὶ σκοπῶν ἀξίωσ εἰπεῖν τῶν τετελευτηκότων ἕν τι τῶν ἀδυνάτων ηὑρ́ισκον ὄν. (Demosthenes, Speeches 51-61, 2:1)
  • ἢ γὰρ μεμνημένοι ὡσ ἔτυχον ἢ ἐλπίζοντεσ ὡσ τεύξονται χαίρουσίν τινα ἡδονήν, οἱο͂ν οἵ τ’ ἐν τοῖσ πυρετοῖσ ἐχόμενοι ταῖσ δίψαισ καὶ μεμνημένοι ὡσ ἔπιον καὶ ἐλπίζοντεσ πιεῖσθαι χαίρουσιν, καὶ οἱ ἐρῶντεσ καὶ διαλεγόμενοι καὶ γράφοντεσ καὶ ποιοῦντέσ τι ἀεὶ περὶ τοῦ ἐρωμένου χαίρουσιν· (Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 11 10:2)
  • ἦσαν δ’ οὗτοι ἢ <οἱ> θαυμαζόμενοι ἢ θαυμάζοντεσ ἢ ὑφ’ ὧν βούλονται θαυμάζεσθαι, ἢ ὧν δέονταί τινα χρείαν ἧσ μὴ τεύξονται ἄδοξοι ὄντεσ, καὶ οὗτοι ἢ ὁρῶντεσ ὥσπερ Κυδίασ περὶ τῆσ Σάμου κληρουχίασ ἐδημηγόρησεν· (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 6 24:2)

Synonyms

  1. to happen

  2. to meet someone

  3. to obtain something

  4. to achieve a goal

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION