뜻

2. 모으다, 합치다, 만나다

1. to send together, to bring together or set together
2. (middle voice) to come together, to come to an agreement

예문

• ὁμοῦ δὲ πάντων λεχθέντων συνέντεσ ἀπεδεξάμεθα ὥσπερ ἀγαπήσαντεσ ὅτι συνήκαμεν. (Aristides, Aelius, Orationes, 1:3)

  (아리스티데스, 아일리오스, 연설, 1:3)

유사 형태

• συνήθεις (147)
• συνήθειαν (123)
• συνήθη (119)
• συνῆλθον (111)
• συνηθείας (111)
• συνήθων (97)
• συνήθης (91)
• συνήγαγε (88)
• συνῆν (79)
• συνήθους (71)
• συνῆγε (70)
• σύνηθες (69)
• συνήγαγον (68)
• συνήγαγεν (64)
• συνῄεσαν (45)
• συνηθείᾳ (41)
• συνῆψαν (40)
• συνῆλθεν (38)
• συνῆγον (36)
• συνήχθη (32)
• συνῆψε (31)
• συνήθεια (30)
• συνηνέχθη (28)
• συνῆγεν (27)
• συνήθει (27)
• συνῆσαν (27)
• συνῆλθε (24)
• συνήθως (23)
• συνῄδει (20)
• συνῄει (20)
• συνήνεικε (19)
• συνῆκε (19)
• συνῆκαν (19)
• συνήργησε (16)
• συνῆκεν (15)
• συνῆψεν (15)
• συνῄδεσαν (15)
• συνῆκα (14)
• συνήγορον (14)
• συνήργει (13)
• συνήνεγκε (12)
• συνήθεσι (12)
• συνηγορῶν (12)
• συνῆκται (11)
• συνήθεσιν (11)
• συνῆπτε (11)
• συνηγμένα (10)
• σύνηθές (10)
• συνήσει (10)
• συνήργουν (9)
• συνῆπτον (9)
• συνῄδειν (8)
• συνηγορεῖ (8)
• συνήρπασε (8)
• συνήντετο (8)
• συνήγορος (8)
• συνῆπτεν (8)
• συνήγετο (8)
• Συνηγορία (7)
• συνῆπται (7)
• συνήραντο (7)
• συνῇσαν (7)
• συνήγοντο (7)
• συνήντων (7)
• συνῆτε (7)
• συνήδρευε (6)
• συνηρεφές (6)
• συνήλασεν (6)
• συνηρεφὲς (5)
• συνήρμοσε (5)
• συνηγόρων (5)
• συνῄνουν (5)
• συνήγειρε (5)
• συνῆκας (5)
• συνῆκτο (5)
• συνηγορίᾳ (5)
• συνῆρχε (5)
• συνήσεις (4)
• συνῆψ (4)
• συνῆπτο (4)
• συνήσουσι (4)
• συνῆφθαι (4)
• συνηγμένη (4)
• συνήθειαι (4)
• συνήσειν (4)
• συνήλασαν (4)
• συνηδύνει (4)
• συνήστην (3)
• συνηγόρου (3)
• συνῇς (3)
• συνήντησε (3)
• συνῄρει (3)
• συνῇ (3)
• συνῆξα (3)
• συνήγαγόν (3)
• συνηύξησε (3)
• συνῄδη (3)
• συνημμένα (3)
• συνηρεφεῖ (3)
• συνήδεται (3)
• συνήλγουν (3)
• συνήσω (3)
• συνῄδεις (3)
• συνῄεσάν (3)
• συνῆψα (3)
• συνῆσθα (3)
• συνῆχθαι (3)
• συνήρατο (3)
• συνηρεφὴς (3)
• συνήγαγες (2)
• συνήκμασε (2)
• συνηχεῖν (2)
• συνῆχας (2)
• συνήδομαι (2)
• συνῄρηται (2)
• συνῇστε (2)
• συνήχησαν (2)
• συνηβήσας (2)
• συνήγγισε (2)
• συνηγόρει (2)
• συνῆλθαν (2)
• συνήρχετο (2)
• συνήχει (2)
• συνήγοροι (2)
• συνήκοοι (2)
• συνῄνεσε (2)
• συνῄσθετο (2)
• συνηύχετο (2)
• συνήδοιτο (2)
• συνηγόρῳ (2)
• συνήκμαζε (2)
• συνημμένῳ (2)
• συνήθεες (2)
• συνῃρηκὼς (2)
• συνήρπαζε (2)
• συνῆς (2)
• συνηβᾷ (2)
• συνῄδεε (2)
• συνήδετο (2)
• συνήγορόν (2)
• συνήργησέ (2)
• συνῇδον (2)
• συνήφθη (2)
• συνήγμεθα (2)
• συνῆλθόν (2)
• συνῄνεσαν (2)
• συνῄρητο (2)
• συνησθεὶς (1)
• συνηύχεθ (1)
• συνήχησε (1)
• σύνηβοι (1)
• συνηδίκει (1)
• συνήγγιζε (1)
• συνήλαστο (1)
• συνημμένη (1)
• συνήνεικέ (1)
• συνήντα (1)
• συνήνωντο (1)
• συνήθεας (1)
• σύνηθεσ‧ (1)
• συνηθῶν (1)
• συνήραθ (1)
• συνήρεσε (1)
• συνήσθιεν (1)
• συνηύξετο (1)
• συνήβα (1)
• συνῃδέατε (1)
• συνῄδετε (1)
• συνηγωνία (1)
• Συνήκατε (1)
• συνήκοον (1)
• συνήλασε (1)
• συνήλικα (1)
• συνήλυε (1)
• συνῄνεσεν (1)
• συνηθίσθη (1)
• συνήραξεν (1)
• συνῆρξεν (1)
• συνῆρχέν (1)
• συνῆσάν (1)
• συνήσθην (1)
• συνήσων (1)
• συνήχουν (1)
• συνῇδεν (1)
• συνήκαμες (1)
• συνήκοι (1)
• συνηλάθη (1)
• συνήλγησα (1)
• συνήμονας (1)
• συνῄνεσα (1)
• συνήρα (1)
• συνήρατ (1)
• συνηρεφῆ (1)
• συνήρεσκε (1)
• συνηρώτα (1)
• συνῄσαμεν (1)
• συνήσῃ (1)
• συνήψαμεν (1)
• σ[υνήγα]γεν (1)
• συνήισαν (1)
• συνήκουον (1)
• συνήλασσε (1)
• συνήνυσε (1)
• συνήθεα (1)
• σύνηθὲς (1)
• συνῃρέθη (1)
• συνήρπακε (1)
• συνησθείη (1)
• συνησθῆτε (1)
• συνηῦξε (1)
• συνη (1)
• συνηξίωσέ (1)
• συνήδοντο (1)
• συνήγαγ (1)
• συνήγομεν (1)
• συνῆγου (1)
• συνηλύδων (1)
• συνὴν (1)
• συνήντησέ (1)
• συνήραξε (1)
• συνῆρξε (1)
• συνηρεφής (1)
• συνῄρετο (1)
• συνήρμοκε (1)
• συνῆρχεν (1)
• συνήσκει (1)
• συνήχησιν (1)
• συνῆψας (1)
• συνηβολίῃ (1)
• συνηγορῇ (1)
• συνήκαμεν (1)
• συνήλειψε (1)
• συνῄνεον (1)
• συνήντεες (1)
• συνήορός (1)
• συνήθειάν (1)
• συνήρασθε (1)
• συνήρεσεν (1)
• συνήσετε (1)
• συνήσθιον (1)
• συνηυξήθη (1)
• συνηχέναι (1)
• συνήιξαν (1)
• συνήκουεν (1)
• συνήλισαν (1)
• συνῆμεν (1)
• Συνῄνει (1)
• συνήθειά (1)
• συνηράμην (1)
• συνηρεφέα (1)
• συνήρεισε (1)
• συνηρπάγη (1)
• συνῆρχες (1)
• συνησθῇς (1)
• συνηχεῖ (1)
• συνῆψέ (1)
• συνῆ (1)
• συνῆξε (1)
• συνηκολου‐ (1)
• συνήλασα (1)
• συνήλγησε (1)
• συνήντησα (1)
• συνήθεϊ (1)
• συνηθείης (1)
• συνήραξ (1)
• συνήρεσκέ (1)
• συνήσῃς (1)

출처: Wiktionary 고전 그리스어 단어 목록