Herodotus, The Histories, book 4, chapter 59

(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 59)

τὰ μὲν δὴ μέγιστα οὕτω σφι εὔπορα ἐστί, τὰ δὲ λοιπὰ νόμαια κατὰ τάδε σφι διακέεται. θεοὺσ μὲν μούνουσ τούσδε ἱλάσκονται, Ἱστίην μὲν μάλιστα, ἐπὶ δὲ Δία καὶ Γῆν, νομίζοντεσ τὴν Γῆν τοῦ Διὸσ εἶναι γυναῖκα, μετὰ δὲ τούτουσ, Ἀπόλλωνά τε καὶ οὐρανίην Ἀφροδίτην καὶ Ἡρακλέα καὶ Ἄρεα. τούτουσ μὲν πάντεσ Σκύθαι νενομίκασι, οἱ δὲ καλεόμενοι βασιλήιοι Σκύθαι καὶ τῷ Ποσειδέωνι θύουσι. ὀνομάζεται δὲ σκυθιστὶ Ἱστίη μὲν Ταβιτί, Ζεὺσ δὲ ὀρθότατα κατὰ γνώμην γε τὴν ἐμὴν καλεόμενοσ Παπαῖοσ, Γῆ δὲ Ἀπί.

Ἀπόλλων δὲ Γοιτόσυροσ, οὐρανίη δὲ Ἀφροδίτη Ἀργίμπασα, Ποσειδέων δὲ Θαγιμασάδασ. ἀγάλματα δὲ καὶ βωμοὺσ καὶ νηοὺσ οὐ νομίζουσι ποιέειν πλὴν Ἄρεϊ. τούτῳ δὲ νομίζουσι.

상위

The Histories

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION