Herodotus, The Histories, book 4, chapter 76

(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 76)

ξεινικοῖσι δὲ νομαίοισι καὶ οὗτοι φεύγουσι αἰνῶσ χρᾶσθαι, μήτε τεῶν ἄλλων, Ἑλληνικοῖσι δὲ καὶ ἥκιστα, ὡσ διέδεξαν Ἀνάχαρσισ τε καὶ δεύτερα αὖτισ Σκύλησ. τοῦτο μὲν γὰρ Ἀνάχαρσισ ἐπείτε γῆν πολλὴν θεωρήσασ καὶ ἀποδεξάμενοσ κατ’ αὐτὴν σοφίην πολλὴν ἐκομίζετο ἐσ ἤθεα τὰ Σκυθέων, πλέων δι’ Ἑλλησπόντου προσίσχει ἐσ Κύζικον.

καὶ εὑρ͂ε γὰρ τῇ μητρὶ τῶν θεῶν ἀνάγοντασ τοὺσ Κυζικηνοὺσ ὁρτὴν μεγαλοπρεπέωσ κάρτα, εὔξατο τῇ μητρὶ ὁ Ἀνάχαρσισ, ἢν σῶσ καὶ ὑγιὴσ ἀπονοστήσῃ ἐσ ἑωυτοῦ, θύσειν τε κατὰ ταὐτὰ κατὰ ὡρ́α τοὺσ Κυζικηνοὺσ ποιεῦντασ καὶ παννυχίδα στήσειν.

ὡσ δὲ ἀπίκετο ἐσ τὴν Σκυθικήν καταδὺσ ἐσ τὴν καλεομένην Ὑλαίην ἡ δ’ ἔστι μὲν παρὰ τὸν Ἀχιλλήιον δρόμον, τυγχάνει δὲ πᾶσα ἐοῦσα δενδρέων παντοίων πλέη, ἐσ ταύτην δὴ καταδὺσ ὁ Ἀνάχαρσισ τὴν ὁρτὴν ἐπετέλεε πᾶσαν τῇ θεῷ, τύμπανον τε ἔχων καὶ ἐκδησάμενοσ ἀγάλματα.

καὶ τῶν τισ Σκυθέων καταφρασθεὶσ αὐτὸν ταῦτα ποιεῦντα ἐσήμηνε τῷ βασιλέι Σαυλίω·

ὁ δὲ καὶ αὐτὸσ ἀπικόμενοσ ὡσ εἶδε τὸν Ἀνάχαρσιν ποιεῦντα ταῦτα, τοξεύσασ αὐτὸν ἀπέκτεινε. καὶ νῦν ἤν τισ εἴρηται περὶ Ἀναχάρσιοσ, οὐ φασί μιν Σκύθαι γινώσκειν, διὰ τοῦτο ὅτι ἐξεδήμησέ τε ἐσ τὴν Ἑλλάδα καὶ ξεινικοῖσι ἔθεσι διεχρήσατο. ὡσ δ’ ἐγὼ ἤκουσα Τύμνεω τοῦ Ἀριαπείθεοσ ἐπιτρόπου, εἶναι αὐτὸν Ἰδανθύρσου τοῦ Σκυθέων βασιλέοσ πάτρων, παῖδα δὲ εἶναι Γνούρου τοῦ Λύκου τοῦ Σπαργαπείθεοσ.

εἰ ὦν ταύτησ ἦν τῆσ οἰκίησ ὁ Ἀνάχαρσισ, ἴστω ὑπὸ τοῦ ἀδελφεοῦ ἀποθανών· Ἰδάνθυρσοσ γὰρ ἦν παῖσ Σαυλίου, Σαύλιοσ δὲ ἦν ὁ ἀποκτείνασ Ἀνάχαρσιν.

상위

The Histories

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION