Herodotus, The Histories, book 4, chapter 31

(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 31)

περὶ δὲ τῶν πτερῶν τῶν Σκύθαι λέγουσι ἀνάπλεον εἶναι τὸν ἠέρα, καὶ τούτων εἵνεκα οὐκ οἱοῖ́ τε εἶναι οὔτε ἰδεῖν τὸ πρόσω τῆσ ἠπείρου οὔτε διεξιέναι, τήνδε ἔχω περὶ αὐτῶν γνώμην· τὰ κατύπερθε ταύτησ τῆσ χώρησ αἰεὶ νίφεται, ἐλάσσονι δὲ τοῦ θέρεοσ ἢ τοῦ χειμῶνοσ, ὥσπερ καὶ οἰκόσ. ἤδη ὦν ὅστισ ἀγχόθεν χιόνα ἁδρὴν πίπτουσαν εἶδε οἶδε τὸ λέγω·

ἐοίκε γὰρ ἡ χιὼν πτεροῖσι καὶ διὰ τὸν χειμῶνα τοῦτον ἐόντα τοιοῦτον ἀνοίκητα τὰ πρὸσ βορέην ἐστὶ τῆσ ἠπείρου ταύτησ. τὰ ὦν πτερὰ εἰκάζοντασ τὴν χιόνα τοὺσ Σκύθασ τε καὶ τοὺσ περιοίκουσ δοκέω λέγειν. ταῦτα μέν νυν τὰ λέγεται μακρότατα εἴρηται.

상위

The Histories

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION