Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑπομιμνήσκω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὑπομιμνήσκω ὑπομνήσω ὑπέμνήσα

Structure: ὑπο (Prefix) + μιμνήσκ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to remind, of, to put, in mind
  2. to bring back to one's mind, mention, suggest
  3. to remind one of, to make mention of
  4. to call to mind, remember
  5. to make mention

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπομιμνήσκω ὑπομιμνήσκεις ὑπομιμνήσκει
Dual ὑπομιμνήσκετον ὑπομιμνήσκετον
Plural ὑπομιμνήσκομεν ὑπομιμνήσκετε ὑπομιμνήσκουσιν*
SubjunctiveSingular ὑπομιμνήσκω ὑπομιμνήσκῃς ὑπομιμνήσκῃ
Dual ὑπομιμνήσκητον ὑπομιμνήσκητον
Plural ὑπομιμνήσκωμεν ὑπομιμνήσκητε ὑπομιμνήσκωσιν*
OptativeSingular ὑπομιμνήσκοιμι ὑπομιμνήσκοις ὑπομιμνήσκοι
Dual ὑπομιμνήσκοιτον ὑπομιμνησκοίτην
Plural ὑπομιμνήσκοιμεν ὑπομιμνήσκοιτε ὑπομιμνήσκοιεν
ImperativeSingular ὑπομίμνησκε ὑπομιμνησκέτω
Dual ὑπομιμνήσκετον ὑπομιμνησκέτων
Plural ὑπομιμνήσκετε ὑπομιμνησκόντων, ὑπομιμνησκέτωσαν
Infinitive ὑπομιμνήσκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπομιμνησκων ὑπομιμνησκοντος ὑπομιμνησκουσα ὑπομιμνησκουσης ὑπομιμνησκον ὑπομιμνησκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπομιμνήσκομαι ὑπομιμνήσκει, ὑπομιμνήσκῃ ὑπομιμνήσκεται
Dual ὑπομιμνήσκεσθον ὑπομιμνήσκεσθον
Plural ὑπομιμνησκόμεθα ὑπομιμνήσκεσθε ὑπομιμνήσκονται
SubjunctiveSingular ὑπομιμνήσκωμαι ὑπομιμνήσκῃ ὑπομιμνήσκηται
Dual ὑπομιμνήσκησθον ὑπομιμνήσκησθον
Plural ὑπομιμνησκώμεθα ὑπομιμνήσκησθε ὑπομιμνήσκωνται
OptativeSingular ὑπομιμνησκοίμην ὑπομιμνήσκοιο ὑπομιμνήσκοιτο
Dual ὑπομιμνήσκοισθον ὑπομιμνησκοίσθην
Plural ὑπομιμνησκοίμεθα ὑπομιμνήσκοισθε ὑπομιμνήσκοιντο
ImperativeSingular ὑπομιμνήσκου ὑπομιμνησκέσθω
Dual ὑπομιμνήσκεσθον ὑπομιμνησκέσθων
Plural ὑπομιμνήσκεσθε ὑπομιμνησκέσθων, ὑπομιμνησκέσθωσαν
Infinitive ὑπομιμνήσκεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπομιμνησκομενος ὑπομιμνησκομενου ὑπομιμνησκομενη ὑπομιμνησκομενης ὑπομιμνησκομενον ὑπομιμνησκομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπέμνησα ὑπέμνησας ὑπέμνησεν*
Dual ὑπεμνήσατον ὑπεμνησάτην
Plural ὑπεμνήσαμεν ὑπεμνήσατε ὑπέμνησαν
SubjunctiveSingular ὑπομνήσω ὑπομνήσῃς ὑπομνήσῃ
Dual ὑπομνήσητον ὑπομνήσητον
Plural ὑπομνήσωμεν ὑπομνήσητε ὑπομνήσωσιν*
OptativeSingular ὑπομνήσαιμι ὑπομνήσαις ὑπομνήσαι
Dual ὑπομνήσαιτον ὑπομνησαίτην
Plural ὑπομνήσαιμεν ὑπομνήσαιτε ὑπομνήσαιεν
ImperativeSingular ὑπομνήσον ὑπομνησάτω
Dual ὑπομνήσατον ὑπομνησάτων
Plural ὑπομνήσατε ὑπομνησάντων
Infinitive ὑπομνήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπομνησᾱς ὑπομνησαντος ὑπομνησᾱσα ὑπομνησᾱσης ὑπομνησαν ὑπομνησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπεμνησάμην ὑπεμνήσω ὑπεμνήσατο
Dual ὑπεμνήσασθον ὑπεμνησάσθην
Plural ὑπεμνησάμεθα ὑπεμνήσασθε ὑπεμνήσαντο
SubjunctiveSingular ὑπομνήσωμαι ὑπομνήσῃ ὑπομνήσηται
Dual ὑπομνήσησθον ὑπομνήσησθον
Plural ὑπομνησώμεθα ὑπομνήσησθε ὑπομνήσωνται
OptativeSingular ὑπομνησαίμην ὑπομνήσαιο ὑπομνήσαιτο
Dual ὑπομνήσαισθον ὑπομνησαίσθην
Plural ὑπομνησαίμεθα ὑπομνήσαισθε ὑπομνήσαιντο
ImperativeSingular ὑπομνήσαι ὑπομνησάσθω
Dual ὑπομνήσασθον ὑπομνησάσθων
Plural ὑπομνήσασθε ὑπομνησάσθων
Infinitive ὑπομνήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπομνησαμενος ὑπομνησαμενου ὑπομνησαμενη ὑπομνησαμενης ὑπομνησαμενον ὑπομνησαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ τῶν μὲν ἄλλων οὐ προσίετο τοὺσ λόγουσ, Ἀριστάνδρου δὲ τοῦ μάντεωσ ὑπομιμνῄσκοντοσ αὑτὸν τήν τε ὄψιν ἣν εἶδε περὶ τοῦ Κλείτου, καὶ τὸ σημεῖον, ὡσ δὴ πάλαι καθειμαρμένων τούτων, ἔδοξεν ἐνδιδόναι. (Plutarch, Alexander, chapter 52 1:2)
  • τοῦ δὲ Κάτωνοσ ὑπομιμνήσκοντοσ ὧν ἐν ἀρχῇ περὶ Καίσαροσ αὐτῷ προεῖπεν, ἀπεκρίνατο μαντικώτερα μὲν εἶναι τὰ Κάτωνι λεχθέντα, φιλικώτερα δὲ ὑπ’ αὐτοῦ πεπρᾶχθαι. (Plutarch, Pompey, chapter 60 5:2)
  • οὐκοῦν αὖ ταύτησ ἀρχὴ μὲν τῆσ παιδιᾶσ τὸ κατὰ φύσιν πηδᾶν εἰθίσθαι πᾶν ζῷον, τὸ δὲ ἀνθρώπινον, ὡσ ἔφαμεν, αἴσθησιν λαβὸν τοῦ ῥυθμοῦ ἐγέννησέν τε ὄρχησιν καὶ ἔτεκεν, τοῦ δὲ μέλουσ ὑπομιμνῄσκοντοσ καὶ ἐγείροντοσ τὸν ῥυθμόν, κοινωθέντ’ ἀλλήλοισ χορείαν καὶ παιδιὰν ἐτεκέτην. (Plato, Laws, book 2 127:5)
  • ὧν γὰρ ἂν ὀψιμαθεῖσ ἄνθρωποι γένωνται, οὐδὲν θαυμαστὸν εἴ τινεσ αὐτῶν καὶ τοῦ ὑπομιμνῄσκοντοσ δέοιντο, ἀλλ’ ἀγαπητὸν εἰ καὶ ἐξ ὑποβολῆσ δύναιντο ἄνδρεσ ἀγαθοὶ εἶναι. (Xenophon, Cyropaedia, , chapter 3 45:2)
  • διαπομπαὶ δὲ ἦσαν ἐσ ἀλλήλουσ πυκναί, Ἀντωνίου μὲν ὑπομιμνήσκοντοσ φιλίασ τε καὶ χαρίτων ποικίλων, καὶ διδάσκοντοσ, ὅτι μεθ’ αὑτὸν ὅμοια πείσονται καθ’ ἕνα πάντεσ, οἳ τῆσ Καίσαροσ ἐγένοντο φιλίασ, Λεπίδου δὲ τὴν μὲν βουλὴν δεδιότοσ πολεμεῖν αὐτῷ κελεύουσαν, ὑπισχνουμένου δ’ ὅμωσ οὐ πολεμήσειν ἑκόντοσ. (Appian, The Civil Wars, book 3, chapter 12 1:2)

Synonyms

  1. to remind

  2. to remind one of

  3. to call to mind

  4. to make mention

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION