Euripides, episode, anapests 1:

(에우리피데스, episode, anapests 1:)

οἲ ἐγώ· πρὸ τύμβου γάρ σ’ ὁρῶσ’ ἀναστένω, ἀδελφέ, καὶ πάροιθε νερτέρου πυρᾶσ. οἲ ἐγὼ μάλ’ αὖθισ· ὥσ σ’ ἰδοῦσ’ ἐν ὄμμασιν πανυστάτην πρόσοψιν ἐξέστην φρενῶν. οὐ σῖγ’ ἀφεῖσα τοὺσ γυναικείουσ γόουσ στέρξεισ τὰ κρανθέντ’; οἰκτρὰ μὲν τάδ’, ἀλλ’ ὅμωσ φέρειν σ’ ἀνάγκη τὰσ παρεστώσασ τύχασ. καὶ πῶσ σιωπῶ; φέγγοσ εἰσορᾶν θεοῦ τόδ’ οὐκέθ’ ἡμῖν τοῖσ ταλαιπώροισ μέτα. σὺ μή μ’ ἀπόκτειν’· ἅλισ ὑπ’ Ἀργείασ χερὸσ τέθνηχ’ ὁ τλήμων· τὰ δὲ παρόντ’ ἐά κακά. ὦ μέλεοσ ἥβησ σῆσ, Ὀρέστα, καὶ πότμου θανάτου τ’ ἀώρου. ζῆν ἐχρῆν σ’, ὅτ’ οὐκέτ’ εἶ. μὴ πρὸσ θεῶν μοι περιβάλῃσ ἀνανδρίαν, ἐσ δάκρυα πορθμεύουσ’ ὑπομνήσει κακῶν. θανούμεθ’· οὐχ οἱο͂́ν τε μὴ στένειν κακά. πᾶσιν γὰρ οἰκτρὸν ἡ φίλη ψυχὴ βροτοῖσ. τόδ’ ἦμαρ ἡμῖν κύριον· δεῖ δ’ ἢ βρόχουσ ἅπτειν κρεμαστοὺσ ἢ ξίφοσ θήγειν χερί. σύ νύν μ’, ἀδελφέ, μή τισ Ἀργείων κτάνῃ ὕβρισμα θέμενοσ τὸν Ἀγαμέμνονοσ γόνον. ἅλισ τὸ μητρὸσ αἷμ’ ἔχω· σὲ δ’ οὐ κτενῶ, ἀλλ’ αὐτόχειρι θνῇσχ’ ὅτῳ βούλῃ τρόπῳ. ἔσται τάδ’· οὐδὲν σοῦ ξίφουσ λελείψομαι. ἀλλ’ ἀμφιθεῖναι σῇ δέρῃ θέλω χέρασ. τέρπου κενὴν ὄνησιν, εἰ τερπνὸν τόδε θανάτου πέλασ βεβῶσι, περιβαλεῖν χέρασ. ὦ φίλτατ’, ὦ ποθεινὸν ἥδιστόν τ’ ἔχων τῆσ σῆσ ἀδελφῆσ ὄνομα καὶ ψυχὴν μίαν. ἔκ τοί με τήξεισ· καί σ’ ἀμείψασθαι θέλω φιλότητι χειρῶν. τί γὰρ ἔτ’ αἰδοῦμαι τάλασ; ὦ στέρν’ ἀδελφῆσ, ὦ φίλον πρόσπτυγμ’ ἐμόν, τάδ’ ἀντὶ παίδων καὶ γαμηλίου λέχουσ ‐ προσφθέγματ’ ἀμφοῖν τοῖσ ταλαιπώροισ πάρα. φεῦ· πῶσ ἂν ξίφοσ νὼ ταὐτόν, εἰ θέμισ, κτάνοι καὶ μνῆμα δέξαιθ’ ἕν, κέδρου τεχνάσματα; ἥδιστ’ ἂν εἰή ταῦθ’· ὁρᾷσ δὲ δὴ φίλων ὡσ ἐσπανίσμεθ’, ὥστε κοινωνεῖν τάφου. οὐδ’ εἶφ’ ὑπὲρ σοῦ, μὴ θανεῖν σπουδὴν ἔχων, Μενέλαοσ ὁ κακόσ, ὁ προδότησ τοὐμοῦ πατρόσ; οὐδ’ ὄμμ’ ἔδειξεν, ἀλλ’ ἐπὶ σκήπτροισ ἔχων τὴν ἐλπίδ’, εὐλαβεῖτο μὴ σῴζειν φίλουσ. ἀλλ’ εἶ’ ὅπωσ γενναῖα καὶ Ἀγαμέμνονοσ δράσαντε κατθανούμεθ’ ἀξιώτατα. κἀγὼ μὲν εὐγένειαν ἀποδείξω πόλει, παίσασ πρὸσ ἧπαρ φασγάνῳ· σὲ δ’ αὖ χρεὼν ὅμοια πράσσειν τοῖσ ἐμοῖσ τολμήμασιν.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION