Hellas Alive Dictionary - τυγχανω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

τυγχάνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: τυγχάνω τεύξομαι ἔτυχον

Structure: τυγχάν (Stem) + ω (Ending)

Etym.: Root TUK

Sense

to happen
to be somewhere
to meet someone
to obtain something
to achieve a goal
to aim and hit (a target)

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	τυγχάνω	τυγχάνεις	τυγχάνει
	Dual		τυγχάνετον	τυγχάνετον
	Plural	τυγχάνομεν	τυγχάνετε	τυγχάνουσιν*
Subjunctive	Singular	τυγχάνω	τυγχάνῃς	τυγχάνῃ
	Dual		τυγχάνητον	τυγχάνητον
	Plural	τυγχάνωμεν	τυγχάνητε	τυγχάνωσιν*
Optative	Singular	τυγχάνοιμι	τυγχάνοις	τυγχάνοι
	Dual		τυγχάνοιτον	τυγχανοίτην
	Plural	τυγχάνοιμεν	τυγχάνοιτε	τυγχάνοιεν
Imperative	Singular		τύγχανε	τυγχανέτω
	Dual		τυγχάνετον	τυγχανέτων
	Plural		τυγχάνετε	τυγχανόντων, τυγχανέτωσαν
Infinitive		τυγχάνειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		τυγχανων τυγχανοντος	τυγχανουσα τυγχανουσης	τυγχανον τυγχανοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	τυγχάνομαι	τυγχάνει, τυγχάνῃ	τυγχάνεται
	Dual		τυγχάνεσθον	τυγχάνεσθον
	Plural	τυγχανόμεθα	τυγχάνεσθε	τυγχάνονται
Subjunctive	Singular	τυγχάνωμαι	τυγχάνῃ	τυγχάνηται
	Dual		τυγχάνησθον	τυγχάνησθον
	Plural	τυγχανώμεθα	τυγχάνησθε	τυγχάνωνται
Optative	Singular	τυγχανοίμην	τυγχάνοιο	τυγχάνοιτο
	Dual		τυγχάνοισθον	τυγχανοίσθην
	Plural	τυγχανοίμεθα	τυγχάνοισθε	τυγχάνοιντο
Imperative	Singular		τυγχάνου	τυγχανέσθω
	Dual		τυγχάνεσθον	τυγχανέσθων
	Plural		τυγχάνεσθε	τυγχανέσθων, τυγχανέσθωσαν
Infinitive		τυγχάνεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		τυγχανομενος τυγχανομενου	τυγχανομενη τυγχανομενης	τυγχανομενον τυγχανομενου

Future tense

Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	τεύξομαι	τεύξει, τεύξῃ	τεύξεται
	Dual		τεύξεσθον	τεύξεσθον
	Plural	τευξόμεθα	τεύξεσθε	τεύξονται
Optative	Singular	τευξοίμην	τεύξοιο	τεύξοιτο
	Dual		τεύξοισθον	τευξοίσθην
	Plural	τευξοίμεθα	τεύξοισθε	τεύξοιντο
Infinitive		τεύξεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		τευξομενος τευξομενου	τευξομενη τευξομενης	τευξομενον τευξομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐτύγχανον	ἐτύγχανες	ἐτύγχανεν*
	Dual		ἐτυγχάνετον	ἐτυγχανέτην
	Plural	ἐτυγχάνομεν	ἐτυγχάνετε	ἐτύγχανον
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐτυγχανόμην	ἐτυγχάνου	ἐτυγχάνετο
	Dual		ἐτυγχάνεσθον	ἐτυγχανέσθην
	Plural	ἐτυγχανόμεθα	ἐτυγχάνεσθε	ἐτυγχάνοντο

Aorist tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	έ̓τυχον	έ̓τυχες	έ̓τυχεν*
	Dual		ἐτύχετον	ἐτυχέτην
	Plural	ἐτύχομεν	ἐτύχετε	έ̓τυχον
Imperative	Singular		τύχε	τυχέτω
	Dual		τύχετον	τυχέτων
	Plural		τύχετε	τυχόντων

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

διὰ δὲ τῆσ πείρασ τῆσ εὐχρηστίασ ἀποδοχῆσ τυγχανούσησ, οἱ πρότερον ἀπὸ τῶν ἀσπίδων ὁπλῖται καλούμενοι τότε ἀπὸ τῆσ πέλτησ πελτασταὶ μετωνομάσθησαν. (Diodorus Siculus, Library, book xv, chapter 44 4:1)
μετὰ δὲ τὴν γένεσιν ἄλλουσ καὶ ἄλλουσ διαδέχεσθαι τὴν ἐπιμέλειαν, ἀεὶ τῆσ μείζονοσ ἡλικίασ χαριεστέρων τυγχανούσησ διδασκάλων. (Strabo, Geography, book 15, chapter 1 118:6)
δύο γυναικῶν οὐσῶν τινι, καὶ τῆσ μὲν ἑτέρασ ἐν τιμῇ σφόδρα καὶ εὐνοίᾳ κειμένησ ἢ δι’ ἔρωτα καὶ κάλλοσ ἢ κατ’ ἄλλην αἰτίαν, τῆσ δ’ ἑτέρασ ἐν ἐλάττονι μοίρᾳ τυγχανούσησ, ἂν ὁ ἐκ τῆσ ἀγαπωμένησ παῖσ γενόμενοσ νεώτεροσ ὢν τοῦ ἐκ τῆσ ἑτέρασ φύντοσ ἀξιοῖ διὰ τὴν πρὸσ τὴν μητέρα τοῦ πατρὸσ εὔνοιαν τῶν πρεσβείων τυγχάνειν, ὥστε διπλοῦν τὸ μέροσ τῆσ πατρῴασ οὐσίασ ἐκλαμβάνειν, τοῦτο γὰρ ἐν τοῖσ νόμοισ διεταξάμην, μὴ συγκεχωρήσθω· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 4 319:1)
τοῦ δὲ Ἀμνῶνοσ ὁμολογήσαντοσ τὸ πάθοσ ὅτι τῆσ ἀδελφῆσ ἐρᾷ τυγχανούσησ ὁμοπατρίασ, ὁδὸν αὐτῷ καὶ μηχανὴν εἰσ τὸ περιγενέσθαι τῶν εὐκταίων ὑπέθετο· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 7 202:1)
τῆσ δ’ οὐδενὸσ μὲν τούτων χρῄζειν εἰπούσησ οὐδ’ ἐνοχλεῖν τροφῆσ ἕνεκα, κριθῆναι δὲ ἀξιούσησ πρὸσ ἄλλην γυναῖκα, κελεύσαντοσ λέγειν καὶ διδάσκειν περὶ ὧν ἐπιζητεῖ συνθήκασ ἔφη ποιήσασθαι μετὰ τῆσ ἑτέρασ γυναικὸσ γειτνιώσησ καὶ φίλησ αὐτῇ τυγχανούσησ, ὅπωσ ἐπεὶ τὰ τοῦ λιμοῦ καὶ τῆσ ἐνδείασ ἦν ἀμήχανα διαχρησάμενοι τὰ τέκνα, ἦν δὲ ἄρρεν ἑκατέρᾳ παιδίον, ἀνὰ μίαν ἡμέραν θρέψωμεν ἀλλήλασ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 9 81:1)

Synonyms

to happen
- προσγίγνομαι (to come to, happen to)
- ἕρπω ( to come, happen)
- ὑποπίπτω (to happen, fall out)
- ἐγγίγνομαι (to happen in or among)
- παρίστημι (I happen, occur)
- περιτυγχάνω (happens to, befals)
- ἀνέχω (to arise, happen)
- ἀπαντάω (to come upon, happen to)
- κυρέω (to happen, come to pass)
to meet someone
- ὑπεξέρχομαι (to go out to meet)
- συνήκω (to meet)
- συνέχω (to meet)
- συναντάω (to meet with, meet)
- συμμίγνυμι (to meet)
- συμβαίνω (to meet)
- ὁμηρέω (to meet)
- ὁμαρτέω (to meet)
- ἀντιπρόειμι (to meet)
- ἀντιάζω (to meet in)
- ἀντάω (to meet)
to obtain something
- ἐξανύω (to obtain)
to achieve a goal
- καρανόω (to achieve)

καταμένω (to stay behind)
περιέρχομαι (to go round)
ἀποφέρω (to carry off or away)
κατάξιος (quite or very worthy of)
ἐξαμαρτάνω (to err from the mark)
ἀσπάζομαι (to welcome kindly)
σπουδαστέος (to be sought for zealously)
εἰσέρχομαι (to go into)
εὐηθικός (good-natured)
ἰᾱτρεύω (I medically treat)
ὑποκόρισμα (a coaxing or endearing name)
δύσπειστος ()
ἀποδίδωμι (to give up or back)
ἄγνωτος (unknown)
γίγνομαι (to come into being)
ἑκτέος (to be held)
τρισκατάρατος (thrice-accursed)
ἀνεπιστήμων (not knowing)
ἐπιλήσμων (apt to forget)
ἀμνημόνευτος (unmentioned)
τιμωρητέος (one must assist)
δόξασμα (an opinion)
ἀφαίρεσις (a taking away)
μακαρίζω (to bless)
προπάτωρ (the first founder of a family)
ἀγελαστί (without laughter)
λυσιτελούντως (usefully)
παραίτησις (earnest prayer)
παρακέλευμα (an exhortation)
φροντιστέος (one must take heed)

Derived

ἀποτυγχάνω (to fail in hitting or gaining, to miss, lose)
ἐντυγχάνω (to light upon, fall in with, meet with)
ἐπιτυγχάνω (to hit the mark, to light or fall upon, meet with)
κατατυγχάνω (to hit one's mark, to be successful)
παρατυγχάνω (to happen to be near, be among, to be present at . .)
περιτυγχάνω (to light upon, fall in with, meet with)
προεντυγχάνω (to converse with before, begins to converse)
προστυγχάνω (to obtain one's share of, to meet with, hit upon)
προτυγχάνω (to come before, the first thing that came to hand)
συντυγχάνω (to meet with, fall in with, meeting)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

τυγχάνω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Examples

Synonyms

to happen

to meet someone

to obtain something

to achieve a goal

Related

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

τυγχάνω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Examples

Synonyms

to happen

to meet someone

to obtain something

to achieve a goal

Related

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어