Ancient Greek-English Dictionary Language

τυγχάνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: τυγχάνω τεύξομαι ἔτυχον

Structure: τυγχάν (Stem) + ω (Ending)

Etym.: Root TUK

Sense

  1. to happen
  2. to be somewhere
  3. to meet someone
  4. to obtain something
  5. to achieve a goal
  6. to aim and hit (a target)

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τυγχάνω τυγχάνεις τυγχάνει
Dual τυγχάνετον τυγχάνετον
Plural τυγχάνομεν τυγχάνετε τυγχάνουσιν*
SubjunctiveSingular τυγχάνω τυγχάνῃς τυγχάνῃ
Dual τυγχάνητον τυγχάνητον
Plural τυγχάνωμεν τυγχάνητε τυγχάνωσιν*
OptativeSingular τυγχάνοιμι τυγχάνοις τυγχάνοι
Dual τυγχάνοιτον τυγχανοίτην
Plural τυγχάνοιμεν τυγχάνοιτε τυγχάνοιεν
ImperativeSingular τύγχανε τυγχανέτω
Dual τυγχάνετον τυγχανέτων
Plural τυγχάνετε τυγχανόντων, τυγχανέτωσαν
Infinitive τυγχάνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
τυγχανων τυγχανοντος τυγχανουσα τυγχανουσης τυγχανον τυγχανοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τυγχάνομαι τυγχάνει, τυγχάνῃ τυγχάνεται
Dual τυγχάνεσθον τυγχάνεσθον
Plural τυγχανόμεθα τυγχάνεσθε τυγχάνονται
SubjunctiveSingular τυγχάνωμαι τυγχάνῃ τυγχάνηται
Dual τυγχάνησθον τυγχάνησθον
Plural τυγχανώμεθα τυγχάνησθε τυγχάνωνται
OptativeSingular τυγχανοίμην τυγχάνοιο τυγχάνοιτο
Dual τυγχάνοισθον τυγχανοίσθην
Plural τυγχανοίμεθα τυγχάνοισθε τυγχάνοιντο
ImperativeSingular τυγχάνου τυγχανέσθω
Dual τυγχάνεσθον τυγχανέσθων
Plural τυγχάνεσθε τυγχανέσθων, τυγχανέσθωσαν
Infinitive τυγχάνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τυγχανομενος τυγχανομενου τυγχανομενη τυγχανομενης τυγχανομενον τυγχανομενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • σοῦ γὰρ ἐξηρτήμεθα δρῶμέν τε τοιαῦθ’ ἃν σὺ τυγχάνῃσ θέλων. (Euripides, Suppliants, episode 2:4)
  • καὶ γὰρ τὴν τράπεζαν ἁρπάσαι κειμένην ἄν τισ προσελθών ἀλλ’ ὅταν τὴν ἔνθεσιν ἐντὸσ ἤδη τῶν ὀδόντων τυγχάνῃσ κατεσπακώσ, τοῦτ’ ἐν ἀσφαλεῖ νόμιζε τῶν ὑπαρχόντων μόνον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 62 2:1)
  • οὔ σοι μὴ μεθέψομαί ποτε, οὐδ’ ἢν σφόδρ’ ἱμείρουσα τυγχάνῃσ· (Sophocles, episode 6:4)
  • σὺ δὲ δὴ πρὸσ Διόσ, ὦ Εὐθύφρων, οὑτωσὶ ἀκριβῶσ οἰεί ἐπίστασθαι περὶ τῶν θείων ὅπῃ ἔχει, καὶ τῶν ὁσίων τε καὶ ἀνοσίων, ὥστε τούτων οὕτω πραχθέντων ὡσ σὺ λέγεισ, οὐ φοβῇ δικαζόμενοσ τῷ πατρὶ ὅπωσ μὴ αὖ σὺ ἀνόσιον πρᾶγμα τυγχάνῃσ πράττων; (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 17:1)
  • "ὅταν φάναι μάλιστα τυγχάνῃσ βλαβῆναι βουλόμενοσ. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 3, 16:4)

Synonyms

  1. to happen

  2. to meet someone

  3. to obtain something

  4. to achieve a goal

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION