Ancient Greek-English Dictionary Language

τυγχάνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: τυγχάνω τεύξομαι ἔτυχον

Structure: τυγχάν (Stem) + ω (Ending)

Etym.: Root TUK

Sense

  1. to happen
  2. to be somewhere
  3. to meet someone
  4. to obtain something
  5. to achieve a goal
  6. to aim and hit (a target)

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τυγχάνω τυγχάνεις τυγχάνει
Dual τυγχάνετον τυγχάνετον
Plural τυγχάνομεν τυγχάνετε τυγχάνουσιν*
SubjunctiveSingular τυγχάνω τυγχάνῃς τυγχάνῃ
Dual τυγχάνητον τυγχάνητον
Plural τυγχάνωμεν τυγχάνητε τυγχάνωσιν*
OptativeSingular τυγχάνοιμι τυγχάνοις τυγχάνοι
Dual τυγχάνοιτον τυγχανοίτην
Plural τυγχάνοιμεν τυγχάνοιτε τυγχάνοιεν
ImperativeSingular τύγχανε τυγχανέτω
Dual τυγχάνετον τυγχανέτων
Plural τυγχάνετε τυγχανόντων, τυγχανέτωσαν
Infinitive τυγχάνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
τυγχανων τυγχανοντος τυγχανουσα τυγχανουσης τυγχανον τυγχανοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τυγχάνομαι τυγχάνει, τυγχάνῃ τυγχάνεται
Dual τυγχάνεσθον τυγχάνεσθον
Plural τυγχανόμεθα τυγχάνεσθε τυγχάνονται
SubjunctiveSingular τυγχάνωμαι τυγχάνῃ τυγχάνηται
Dual τυγχάνησθον τυγχάνησθον
Plural τυγχανώμεθα τυγχάνησθε τυγχάνωνται
OptativeSingular τυγχανοίμην τυγχάνοιο τυγχάνοιτο
Dual τυγχάνοισθον τυγχανοίσθην
Plural τυγχανοίμεθα τυγχάνοισθε τυγχάνοιντο
ImperativeSingular τυγχάνου τυγχανέσθω
Dual τυγχάνεσθον τυγχανέσθων
Plural τυγχάνεσθε τυγχανέσθων, τυγχανέσθωσαν
Infinitive τυγχάνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τυγχανομενος τυγχανομενου τυγχανομενη τυγχανομενης τυγχανομενον τυγχανομενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἰ δὲ βούλει μὴ τὰ εἴδωλα καὶ τὰσ σκιὰσ τῶν τιμῶν καὶ τῶν εὐημεριῶν διώκειν, ἀλλ’ αὐτὰσ καρποῦσθαι τὰσ ἀληθεῖσ τιμάσ, ἀπόδοσ τὴν ἀριστοκρατίαν τῇ πατρίδι καὶ τιμὰσ λάμβανε παρὰ τῶν ἴσων καὶ ζήλου τύγχανε παρὰ τῶν ἐπιγιγνομένων καὶ κλέοσ ἀθάνατον ἀντὶ τοῦ θνητοῦ σώματοσ κατάλιπε τοῖσ ἐγγόνοισ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 13 2:1)
  • Ναυτίλε, μὴ πεύθου τίνοσ ἐνθάδε τύμβοσ ὅδ’ εἰμί, ἀλλ’ αὐτὸσ πόντου τύγχανε χρηστοτέρου. (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 3501)
  • πρὶν μὲν γὰρ Τροίησ ἐπιβήμεναι υἱᾶσ Ἀχαιῶν εἰνάκισ ἀνδράσιν ἦρξα καὶ ὠκυπόροισι νέεσσιν ἄνδρασ ἐσ ἀλλοδαπούσ, καί μοι μάλα τύγχανε πολλά. (Homer, Odyssey, Book 14 20:15)
  • πρὸσ ταῦτα τύγχανε εὖ βουλευόμενοσ. (Herodotus, The Histories, book 9, chapter 12 3:3)

Synonyms

  1. to happen

  2. to meet someone

  3. to obtain something

  4. to achieve a goal

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION