Ancient Greek-English Dictionary Language

καταπίπτω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταπίπτω καταπεσοῦμαι κατέπεσον πέπτωκα

Structure: κατα (Prefix) + πίπτ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to fall or drop down
  2. fell
  3. to have the falling sickness

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπίπτω καταπίπτεις καταπίπτει
Dual καταπίπτετον καταπίπτετον
Plural καταπίπτομεν καταπίπτετε καταπίπτουσιν*
SubjunctiveSingular καταπίπτω καταπίπτῃς καταπίπτῃ
Dual καταπίπτητον καταπίπτητον
Plural καταπίπτωμεν καταπίπτητε καταπίπτωσιν*
OptativeSingular καταπίπτοιμι καταπίπτοις καταπίπτοι
Dual καταπίπτοιτον καταπιπτοίτην
Plural καταπίπτοιμεν καταπίπτοιτε καταπίπτοιεν
ImperativeSingular καταπίπτε καταπιπτέτω
Dual καταπίπτετον καταπιπτέτων
Plural καταπίπτετε καταπιπτόντων, καταπιπτέτωσαν
Infinitive καταπίπτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπιπτων καταπιπτοντος καταπιπτουσα καταπιπτουσης καταπιπτον καταπιπτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπίπτομαι καταπίπτει, καταπίπτῃ καταπίπτεται
Dual καταπίπτεσθον καταπίπτεσθον
Plural καταπιπτόμεθα καταπίπτεσθε καταπίπτονται
SubjunctiveSingular καταπίπτωμαι καταπίπτῃ καταπίπτηται
Dual καταπίπτησθον καταπίπτησθον
Plural καταπιπτώμεθα καταπίπτησθε καταπίπτωνται
OptativeSingular καταπιπτοίμην καταπίπτοιο καταπίπτοιτο
Dual καταπίπτοισθον καταπιπτοίσθην
Plural καταπιπτοίμεθα καταπίπτοισθε καταπίπτοιντο
ImperativeSingular καταπίπτου καταπιπτέσθω
Dual καταπίπτεσθον καταπιπτέσθων
Plural καταπίπτεσθε καταπιπτέσθων, καταπιπτέσθωσαν
Infinitive καταπίπτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπιπτομενος καταπιπτομενου καταπιπτομενη καταπιπτομενης καταπιπτομενον καταπιπτομενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • κἀγὼ τὸν μῦθον διηγούμην αὐτοῖσ, Φαέθοντα γενέσθαι Ἡλίου παῖδα, καὶ τοῦτον ἐσ ἡλικίαν ἐλθόντα αἰτῆσαι παρὰ τοῦ πατρὸσ ἐλάσαι τὸ ἁρ́μα, ὡσ ποιήσειε καὶ αὐτὸσ μίαν ἡμέραν, τὸν δὲ δοῦναι, τὸν δὲ ἀπολέσθαι ἐκδιφρευθέντα, καὶ τὰσ ἀδελφὰσ αὐτοῦ πενθούσασ ἐνταῦθά που, ἔφην, παρ’ ὑμῖν, ἵναπερ καὶ κατέπεσεν, ἐπὶ τῷ Ἠριδανῷ, αἰγείρουσ γενέσθαι καὶ δακρύειν ἔτι ἐπ’ αὐτῷ τὸ ἤλεκτρον, τίσ ταῦτά σοι, ἔφασκον, διηγήσατο ἀπατεὼν καὶ ψευδολόγοσ ἄνθρωποσ; (Lucian, Electrum, (no name) 2:4)
  • Αὕτη δὲ ἄρα τί παθοῦσα κατέπεσεν ἀπὸ τοῦ κριοῦ; (Lucian, Dialogi Marini, poseidon and nereides, chapter 2 1:1)
  • νεανίασ γὰρ καὶ δυνατὸσ ἀντέχειν πρὸσ τὴν φοράν, ἡ δὲ ὑπ̓ ἀηθείασ ἐπιβᾶσα ὀχήματοσ παραδόξου καὶ ἀπιδοῦσα ἐσ βάθοσ ἀχανέσ, ἐκπλαγεῖσα καὶ τῷ θάλπει ἅμα συσχεθεῖσα καὶ ἰλιγγιάσασα πρὸσ τὸ σφοδρὸν τῆσ πτήσεωσ ἀκρατὴσ ἐγένετο τῶν κεράτων τοῦ κριοῦ, ὧν τέωσ ἐπείληπτο, καὶ κατέπεσεν ἐσ τὸ πέλαγοσ. (Lucian, Dialogi Marini, poseidon and nereides, chapter 2 1:4)
  • Πολύβιοσ δὲ ὁ Λυκόρτα Μεγαλοπολίτησ ἀγρόθεν ἀνελθὼν ἀφ’ ἵππου κατέπεσεν καὶ ἐκ τούτου νοσήσασ ἀπέθανεν ἐτῶν δύο καὶ ὀγδοήκοντα, Ὑψικράτησ δὲ ὁ Ἀμισηνὸσ συγγραφεὺσ διὰ πολλῶν μαθημάτων γενόμενοσ ἔτη δύο καὶ ἐνενήκοντα. (Lucian, Macrobii, (no name) 22:7)
  • ὁ μὲν γὰρ Ἴκαροσ ἅτε κηρῷ τὴν πτέρωσιν ἡρμοσμένοσ, ἐπειδὴ τάχιστα πρὸσ τὸν ἥλιον ἐκεῖνοσ ἐτάκη, πτερορρυήσασ εἰκότωσ κατέπεσεν ἡμῖν δ’ ἀκήρωτα ἦν τὰ ὠκύπτερα, πῶσ λέγεισ ; (Lucian, Icaromenippus, (no name) 3:3)

Synonyms

  1. to fall or drop down

  2. fell

  3. to have the falling sickness

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION