Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὧν ὁ Δροῦσοσ αἰσθανόμενόσ τε καὶ οὐ θαμινὰ προϊών, ἀλλ’ ἔνδον ἐν περιπάτῳ βραχὺ φῶσ ἔχοντι χρηματίζων ἀεὶ καὶ περὶ ἑσπέραν τὸ πλῆθοσ ἀποπέμπων ἐξεβόησεν ἄφνω πεπλῆχθαι καὶ λέγων ἔτι κατέπεσεν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 5 3:4)
ἐσ τοσοῦτο δειλίασ περὶ μίαν οἰκείαν δίκην κατέπεσεν, ὃσ τὸν ὅλον βίον ἐν ἀλλοτρίαισ ἐξήταστο λαμπρῶσ, οἱο͂́ν τι καὶ Δημοσθένη φασὶ τὸν Ἀθηναῖον οὐδ’ ὑποστῆναι τὴν ἑαυτοῦ δίκην, ἀλλὰ πρὸ τοῦ ἀγῶνοσ φυγεῖν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 3 1:4)
καὶ Νίκη, χρύσεον ἀνάθημα Κασσίου, κατέπεσεν, ὄρνεά τε πολλὰ ὑπὲρ τὸ στρατόπεδον αὐτοῦ καθιέμενα κλαγγὴν οὐδεμίαν ἠφίει, καὶ μελισσῶν ἐπεκάθηντο συνεχεῖσ ἑσμοί.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 17 5:6)
ὦ Καρκίν’ ὦ μακάριε τῆσ εὐπαιδίασ, ὅσον τὸ πλῆθοσ κατέπεσεν τῶν ὀρχίλων.
(아리스토파네스, Wasps, Episode, iambics19)
Ὁ δὲ τῶν Σύρων βασιλεὺσ Ἄδεροσ διασωθεὶσ εἰσ Δαμασκὸν καὶ μαθών, ὅτι τὸ θεῖον αὐτόν τε καὶ τὴν στρατιὰν αὐτοῦ πᾶσαν εἰσ τὸ δέοσ καὶ τὴν ταραχὴν ἐκείνην ἐνέβαλεν, ἀλλ’ οὐκ ἐξ ἐφόδου πολεμίων ἐγένετο, σφόδρα τῷ δυσμενῆ τὸν θεὸν ἔχειν ἀθυμήσασ εἰσ νόσον κατέπεσεν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 9 105:1)
προσγενομένησ οὖν καὶ τῆσ περὶ τούτων φροντίδοσ τῇ προτέρᾳ συγχυθεὶσ ὑπὸ ἀθυμίασ εἰσ νόσον κατέπεσεν, ἧσ μηκυνομένησ καὶ αὐξανόντων τῶν παθῶν συνείσ, ὅτι μέλλοι τελευτᾶν, συγκαλεῖ τοὺσ φίλουσ καὶ τήν τε νόσον αὐτοῖσ χαλεπὴν οὖσαν ἐμήνυε καὶ ὅτι ταῦτα πάσχει κακώσασ τὸ τῶν Ιοὐδαίων ἔθνοσ παρεδήλου συλήσασ τὸν ναὸν καὶ τοῦ θεοῦ καταφρονήσασ, καὶ ταῦτα λέγων ἐξέπνευσεν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 12 420:1)
ὁ δὲ πεζὸσ ὢν γενναίωσ ἀπεμάχετο, καὶ τελευταῖον τραύματα λαβὼν πολλὰ καὶ μηκέτ’ ἀντέχειν δυνάμενοσ κατέπεσεν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 13 73:2)
εἰσ ἔσχατον δέουσ κατέπεσεν Ὑρκανόσ, ὅσον οὔπω προσδοκῶν ἐπ’ αὐτὸν ὁρμήσειν μετὰ στρατιᾶσ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 303:3)
πρὸσ οὐδὲν δὲ τούτων ἐπιστραφείσ, ὅτε τὸ τεῖχοσ ἀνέβη καὶ περίοπτοσ πᾶσιν τῆσ εὐτολμίασ ἔστη, τότε ἰλυσπώμενοσ ὑπὸ τῶν τραυμάτων μετὰ τοῦ κριοῦ κατέπεσεν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον γ. 285:1)
ὁ γοῦν ἀνὴρ οὗτοσ ὅτ’ ἐκράτησε τῆσ ἐπιβολῆσ, ἐσφάλη καὶ πταίσασ πρόσ τινι πέτρᾳ πρηνὴσ ἐπ’ αὐτὴν μετὰ μεγίστου ψόφου κατέπεσεν·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον . 71:1)
ὁ δὲ δινηθεὶσ ἐκ τῶν ἀλγηδόνων ἐπὶ τὸ σῶμα τοῦ πολεμίου κατέπεσεν, ὠκυτάτην ἀποφήνασ ἐν πολέμῳ τὴν ἐπὶ τῷ ἀλόγωσ εὐτυχοῦντι νέμεσιν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον . 196:1)
Ἢν δὲ ὑποπτεύσῃσ μὲν τὸ ὀστέον ἐῤῬωγέναι, ἢ πεφλάσθαι, ἢ ἀμφότερα ταῦτα, τεκμαιρόμενοσ, ὅτι ἰσχυρῶσ τέτρωται, ἐκ τῶν λόγων τοῦ τρωματίου, καὶ ὅτι ὑπὸ ἰσχυροτέρου τοῦ τρώσαντοσ, ἢν ἕτεροσ ὑφ’ ἑτέρου τρωθῇ, καὶ τὸ βέλοσ ὅτῳ ἐτρώθη, ὅτι τῶν κακούργων βελέων ἦν, ἔπειτα τὸν ἄνθρωπον ὅτι δῖνόσ τε ἔλαβε καὶ σκότοσ, καὶ ἐκαρώθη καὶ κατέπεσεν‧ τούτων δὲ οὕτω γιγνομένων, ἢν μὴ διαγινώσκῃσ εἰ ἔῤῬωγε τὸ ὀστέον, ἢ πέφλασται, ἢ καὶ ἀμφότερα ταῦτα, μήτε ὅλωσ ὁρᾷν δύνῃ, δεῖ δὴ, ἐπὶ τὸ ὀστέον τὸ τηκτὸν τὸ μελάντατον δεύσαντα, τῷ μέλανι φαρμάκῳ τῷ τηκομένῳ στεῖλαι τὸ ἕλκοσ, ὑποτείναντα ὀθόνιον, ἐλαίῳ τέγξαντα, εἶτα καταπλάσαντα τῇ μάζῃ ἐπιδῆσαι‧ τῇ δ’ ὑστεραίῃ, ἀπολύσαντα, ἐκκαθήραντα τὸ ἕλκοσ, ἐπιξῦσαι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝ ΚΕΦΑΛΗ ΤΡΩΜΑΤΩΝ., 14.7)
Αὕτη δὲ ἄρα τί παθοῦσα κατέπεσεν ἀπὸ τοῦ κριοῦ;
(루키아노스, Dialogi Marini, poseidon and nereides, chapter 2 1:1)
νεανίασ γὰρ καὶ δυνατὸσ ἀντέχειν πρὸσ τὴν φοράν, ἡ δὲ ὑπ̓ ἀηθείασ ἐπιβᾶσα ὀχήματοσ παραδόξου καὶ ἀπιδοῦσα ἐσ βάθοσ ἀχανέσ, ἐκπλαγεῖσα καὶ τῷ θάλπει ἅμα συσχεθεῖσα καὶ ἰλιγγιάσασα πρὸσ τὸ σφοδρὸν τῆσ πτήσεωσ ἀκρατὴσ ἐγένετο τῶν κεράτων τοῦ κριοῦ, ὧν τέωσ ἐπείληπτο, καὶ κατέπεσεν ἐσ τὸ πέλαγοσ.
(루키아노스, Dialogi Marini, poseidon and nereides, chapter 2 1:4)
κἀγὼ τὸν μῦθον διηγούμην αὐτοῖσ, Φαέθοντα γενέσθαι Ἡλίου παῖδα, καὶ τοῦτον ἐσ ἡλικίαν ἐλθόντα αἰτῆσαι παρὰ τοῦ πατρὸσ ἐλάσαι τὸ ἁρ́μα, ὡσ ποιήσειε καὶ αὐτὸσ μίαν ἡμέραν, τὸν δὲ δοῦναι, τὸν δὲ ἀπολέσθαι ἐκδιφρευθέντα, καὶ τὰσ ἀδελφὰσ αὐτοῦ πενθούσασ ἐνταῦθά που, ἔφην, παρ’ ὑμῖν, ἵναπερ καὶ κατέπεσεν, ἐπὶ τῷ Ἠριδανῷ, αἰγείρουσ γενέσθαι καὶ δακρύειν ἔτι ἐπ’ αὐτῷ τὸ ἤλεκτρον, τίσ ταῦτά σοι, ἔφασκον, διηγήσατο ἀπατεὼν καὶ ψευδολόγοσ ἄνθρωποσ;
(루키아노스, Electrum, (no name) 2:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION